Aristides, Aelius, Orationes, Ιἑροὶ λόγοι δ# 2:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 2:)

πολλὰ δὲ εἴσ τε τὸν Αἴσηπον καὶ Νύμφασ καὶ τὴν Θερμαίαν Ἄρτεμιν, ἣ τὰσ πηγὰσ τὰσ θερμὰσ ἔχει, δοῦναι λύσιν ἁπάντων ἤδη τῶν δυσχερῶν, καὶ καταστῆσαι πάλιν εἰσ τὸ ἐξ ἀρχῆσ. ὡσ δὲ ἐγενόμην ἐν τῷ Ποιμανηνῷ, χρηματίζει τε ὁ θεὸσ καὶ ἐπίσχει τινὰσ ἡμέρασ· καὶ καθαίρει τὴν ἄνω, καὶ σχεδὸν οὐκ εἰσάπαξ. καὶ γίγνεται ὄναρ ἀνθρώπῳ γεωργῷ, ὃσ ἐμὲ οὐκ ᾔδει πω, πλὴν ὅσον ἤκουεν· ἐδόκει τινὰ αὑτῷ λέγειν ὅτι Ἀριστείδησ ἐχίδνησ κεφαλὴν ἐξεμημεκὼσ εἰή. ταύτην δὲ ἰδὼν τὴν ὄψιν φράζει τῶν ἐμῶν τινὶ, ὁ δ’ ἐμοί. καὶ τοῦτο μὲν δὴ τοιοῦτον. ὡσ δ’ ἀπέπεμπεν ἐπὶ τὸν Αἴσηπον, λουτρῶν μὲν ἐκείνων αὐτόθεν προσέταξεν ἀπέχεσθαι, τὴν δ’ ἄλλην δίαιταν ἔφραζεν ἐφ’ ἡμέρᾳ. κἀνταῦθα δὴ καθαρμοί τε ἐγίγνοντο ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ ὑπὸ σπονδῶν καὶ καθάρσεισ οἴκοι δι’ ἐμέτου. καὶ τριῶν ἢ τεττάρων ἡμερῶν διαγενομένων γίγνεται φωνὴ δι’ ὀνείρατοσ, ὅτι πέρασ τε ἔχοι καὶ ἐπανήκειν δεῖ. ἦν οὖν οὐ μόνον τελετῇ τινι ἐοικὸσ, οὕτω θείων τε καὶ παραδόξων τῶν δρωμένων ὄντων, ἀλλὰ καὶ συνέπιπτέ τι θαυμαστὸν ἀηθείᾳ, ἅμα μὲν γὰρ ἦν εὐθυμεῖσθαι, χαίρειν, ἐν εὐκόλοισ εἶναι καὶ τῆσ ψυχῆσ καὶ τοῦ σώματοσ, ἅμα θ’ οἱο͂ν ἀπιστεῖν εἴ ποτε ταύτην ἰδεῖν ἐξέσται τὴν ἡμέραν, ἐν ᾗ τισ ἐλεύθερον αὑτὸν τῶν τοσούτων πραγμάτων ὄψεται, πρὸσ δὲ καὶ δεδιέναι μή πού τι τῶν εἰωθότων αὖθισ συμβὰν λυμήνηται ταῖσ περὶ τῶν ὅλων ἐλπίσι. κατεσκεύαστο μὲν οὕτω τὰ τῆσ γνώμησ καὶ μετὰ τοιαύτησ ἡδονῆσ ἅμα καὶ ἀγωνίασ ἡ ἀναχώρησισ ἐγίγνετο· θεῶν δὲ οὕτω διδόντων ἐγένετο ἀπὸ τούτων ἤδη τῶν χρόνων μεταβολὴ περὶ πᾶν τὸ σῶμα καὶ τὴν δίαιταν σαφὴσ, καὶ τόν τε ἀέρα ὑπῆρξε μᾶλλον φέρειν καὶ ὁδοιπορεῖν ἐπιεικῶσ οὐδὲν ἔλαττον τῶν πρὸσ ὑπερβολὴν ἐρρωμένων. καὶ τῶν σκεπασμάτων τὰ περιττὰ ἀφῃρέθη, οἵ τε ἀνώνυμοι κατάρροι καὶ σφάκελοι περὶ τὰσ φλέβασ καὶ τὰ νεῦρα ἀπεπαύσαντο. τροφὴ δέ πωσ ἤδη διῳκεῖτο καὶ ἀγῶνασ ἐντελεῖσ ἠγωνιζόμεθα οἴκοι τε κἀν τοῖσ δημοσίοισ. καὶ δὴ καὶ πόλεισ εἰσήλθομεν ἡγουμένου τοῦ θεοῦ μετὰ τῆσ ἀγαθῆσ φήμησ καὶ τύχησ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION