Aristides, Aelius, Orationes, Ιἑροὶ λόγοι β# 12:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 12:)

ἕτερον τοίνυν λουτρὸν ἐν Σμύρνῃ προσετάχθη χειμῶνοσ ἱσταμένου, ἔδει δὲ πορευθέντα πρὸσ τὰσ πηγὰσ τὰσ θερμὰσ τῷ μὲν θερμῷ ὕδατι μὴ χρῆσθαι, τῷ δὲ παραρρέοντι ποταμῷ, καὶ ἦν ἡμέρα πᾶσα ἔφυδρόσ τε καὶ ψυχρὰ καὶ τὸ ὕδωρ τοσοῦτον διέλιπεν ὅσον ἀρκέσαι τῇ πορείᾳ· καὶ πρῶτον ἦν τῶν θαυμάτων τοῦτο. δείλη τε ἦν ὀψία καὶ τὸ λουτρὸν ἐγίγνετο καὶ ἐπέπνει βορέασ ἀκραήσ. ταυτὶ δὲ ἐν Περγάμῳ πάλιν χειμῶνόσ τε καὶ ἐν λεπτότητι θαυμαστῇ τοῦ σώματοσ, ὥστε πολὺν χρόνον πάνυ τοῦ οἰκήματοσ οὐκ ἐξέβην οὗ κατεκείμην. ἐκέλευσε λούσασθαι τῷ ποταμῷ τῷ διὰ τῆσ πόλεωσ ῥέοντι· ὁ δ’ ἔρρει πολὺσ ἐξ ὄμβρων, καὶ προεῖπεν ὡσ τριῶν τῶν λουτρῶν ἐσομένων. γενομένου δὲ τοῦ προστάγματοσ ὡσ ἐπύθοντο συνῆλθον οἱ σπουδαιότατοι τῶν φίλων παραπέμποντεσ καὶ φροντίζοντεσ ὅ τι ἀποβήσοιτο, καὶ ἅμα ἀντ’ ἄλλησ ἱστορίασ ποιούμενοι ἰδεῖν τὰ γιγνόμενα, καὶ γὰρ δὴ καὶ ἡ ἡμέρα χειμέριοσ ἦν. πρῶτον μὲν οὖν ὕσθημεν παρὰ τὴν ὁδὸν καὶ τὸ πρῶτον ἦν τῶν λουτρῶν τοῦτο· καὶ γὰρ ἀνῄειμεν ἀνωτέρω τὴν ἐφ’ Ἵππωνοσ, βουλόμενοι καθαρῷ τῷ ὕδατι ἐντυχεῖν καὶ ὃ μήπω ὡμίληκε τῇ πόλει. ὡσ δὲ ἐγενόμεθα ἐπὶ τῆσ ὄχθησ, οὐδεὶσ τῶν φίλων ἐθάρρει παρακελεύσασθαι, καίτοι παρῆν μὲν ὁ νεωκόροσ αὐτὸσ, παρῆσαν δὲ καὶ τῶν φιλοσόφων τινὲσ, ἄνδρεσ καλοὶ κἀγαθοὶ, ἀλλ’ ὅμωσ ἀγωνιῶντεσ καὶ ἀπορούμενοι φανεροὶ πάντεσ ἦσαν. κἀγὼ τά τε ἱμάτια ἀπερρίπτουν καὶ καλέσασ τὸν θεὸν ἱέμαι εἰσ μέσον τὸν πόρον. ὁ δὲ ἐκυλίνδει μὲν πέτρασ, ἔφερε δὲ ὕλην, ἐκύμαινε δὲ ὥσπερ ἐξ ἀνέμου, καὶ τῶν κάτω φανερὸν ἦν οὐδὲν, ἠχὴ δὲ καὶ θόρυβοσ πολύσ. ἐνταῦθα δὴ αἱ μὲν πέτραι ἀντὶ φύλλων περιέρρεον, τὸ δὲ ὕδωρ οὕτω κοῦφον ἦν ὡσ οὐδὲν τῶν καθαρῶσ διαφανῶν, καὶ διέτριψα δὴ εἰσ ὅσον πλεῖστον ἐξῆν. ὡσ δ’ ἐξέβην ἐπὶ τὴν ὄχθην, θέρμη διὰ παντὸσ ἐχώρει τοῦ σώματοσ καὶ ἀτμὸσ ἄνω πολὺσ, καὶ πάντα ἐπεφοίνικτο, καὶ τὸν παιᾶνα ᾔδομεν. καὶ ὡσ ἐπανῄειμεν, αὖθισ αὖ ὕδωρ ἐπιγίγνεται ἐκ Διὸσ, καὶ τὸ τρίτον τῶν λουτρῶν εἰσ τοῦτο ἐτελεύτησεν. ἕτερον τοίνυν ἐν Ἐλαίᾳ ταύτῃ γενόμενον. ἔπεμψέ με λουσόμενον θαλάττῃ, πλοῖόν τε δὴ προειπὼν Ἀσκληπιὸν ὁρμοῦν ἐπὶ τῷ στόματι τοῦ λιμένοσ, καθ’ ὃ ῥῖψαι δεῖν ἑαυτὸν, καὶ φωνάσ τινασ τῶν ναυτῶν καὶ ἕτερα ἃ οὐ μέμνημαι πάνθ’ ἑξῆσ τοῖσ μεθ’ ἡμέραν ἀποβᾶσιν ὁμολογήσαντα.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION