Aristides, Aelius, Orationes, Μονῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ 2:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Μονῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ 2:)

πόδεσ μὲν ἐπ’ ἠιόνων καὶ λιμένων καὶ ἀλσῶν ἐρειδόμενοι, μεσότησ δὲ ἴσον τοῦ πεδίου τε ὑπεραίρουσα καὶ τῶν ἄνωθεν ἀπολείπουσα, ἐσχατιὰ δὲ μεσημβρινὴ κατὰ μικρὸν ὑψουμένη, δι’ ὁμοίου τοῦ παντὸσ λάθρα λήγουσα εἰσ ἀκρόπολιν, σκοπιὰν τῆσ τε θαλάττησ καὶ τῆσ πόλεωσ ἔχουσαν. τὸ δὲ οὔτε λόγῳ ῥητὸν οὔτε ὄψει βεβαίωσ καταληπτὸν, ἀλλ’ ἐκφεῦγον οὐκ οἶδ’ ὅπωσ, ἐπιθυμίαν δὲ τοῦ συλλαβεῖν αὐτὸ παριστὰν ἀεὶ δή ποτε τὸ ὑπὲρ πάσησ τῆσ πόλεωσ ἑστηκὸσ γάνοσ· οὐ διαφθεῖρον τὰσ ὄψεισ, ὡσ ἔφη Σαπφὼ, ἀλλ’ αὖξον καὶ τρέφον καὶ ἄρδον ἅμα εὐθυμίᾳ· ὑακινθίνῳ μὲν ἄνθει οὐδαμῶσ ὅμοιον, ἀλλ’ οἱο͂ν οὐδὲν πώποτε γῆ καὶ ἥλιοσ ἀνθρώποισ ἔφηναν. ὥσπερ δὲ ἄγαλμα ἀκριβῶσ πεποικιλμένον πάντη περιιόντι θέαν ἔχει, οὕτω σοι τῇ πρότερον μὲν ὡραιοτάτῃ πόλεων, νυνὶ δ’ ἀωρίαν, περιῆν ἀφ’ ὅτου τισ ἀεὶ θεωροίη. νῦν δὴ τὸ κάλλιστον εἶδοσ παρέσται δοκεῖν, τοῦτο μὲν ἐξαίφνησ ἐκφανὴσ ἐγγιγνομένη, τοῦτο δὲ ἀπαντικρὺ γιγνομένῳ, τοῦτο δ’ ἐκ προαστείων, ἐκ πορθμῶν, ἐκ πελάγουσ, ἐκ γῆσ, ἐκ θαλάττησ. ταῦτα μὲν τὰ πρὶν ἐντυχεῖν. συνουσίαι δὲ ὅσαι καὶ ὁμιλίαι τίνα μὲν κόρον ἔσχον ἀνθρώποισ; τίνι δὲ ἄλλῃ πόλει παρὰ μικρὸν ἐλθεῖν ἀπέλιπον; ὦ κρῆναι, καὶ θέατρα, καὶ στενωποὶ, καὶ δρόμοι κατάστεγοι καὶ ὕπαιθροι. ὦ τῆσ ὑπερλάμπρου σχῆμα ἀγορᾶσ, ὦ χρυσοῦ τε ἐπώνυμοι καὶ ἱερῶν ὁδοὶ καθ’ ἕκαστον πλαίσιον, ἀντ’ ἀγορᾶσ ἅπασαι, ὦ λιμένεσ ποθοῦντεσ τὰσ τῆσ φιλτάτησ πόλεωσ ἀγκάλασ, ὦ κάλλη γυμνασίων ἀμύθητα, ὦ ναῶν καὶ περιβόλων χάριτεσ, ποῖ ποτε γῆσ ἔδυτε; ὦ κόσμοι παραλίασ, ὦ πάντα ἐκεῖνα ὀνείρατα. ποῖαι πηγαὶ δακρύων ἱκαναὶ τοσούτῳ κακῷ; ποῖαι συναυλίαι καὶ συνῳδίαι χορῶν, πάντων τὴν καλλίχορον καὶ πολυύμνητον καὶ τριπόθητον ἀνθρώποισ ἀρκέσουσιν ἀνοιμῶξαι πόλιν;

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION