Aristides, Aelius, Orationes, Εἰσ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος 5:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος 5:)

οὕτω καὶ πελαγῶν καὶ τῶν ἐν τῇ γῇ πάντων οὗτοσ ὡραιότατοσ. ὥστε καὶ σύμβολόν ἐστι τοῦ Αἰγαίου τὸ τῆσ εὐμορφίασ ἴδιον καὶ ἐντεῦθεν ἄρχεται ὅθεν ὡσ εἰπεῖν αἱ νῆσοι εἶναι ἄρχονται τὴν ψιλὴν ὑπερβάλλοντι θάλατταν. μόνον δὲ Αἰγαῖον οὐδὲ ἀτρύγετον ἔξεστιν εἰπεῖν, οὐ γὰρ γυμνὸσ οὐδὲ ἄκαρπόσ ἐστιν, ἀλλὰ διαφερόντωσ μὲν εὐοίνοσ, εὔφοροσ καὶ σίτου καὶ πάντων ὁπόσα ὡρ͂αι φύουσιν, εὐίχθυσ δὲ καὶ εὔθηροσ οἱάν μάλιστα Ὅμηροσ εἶναι ἔφη τὴν τῶν εὐδαιμόνων δεῖν θάλατταν, χρείασ πάσασ καὶ πάσασ ἡδονὰσ καὶ θεάματα ἔχων, μεστὸσ μὲν λιμένων, μεστὸσ δὲ ἱερῶν, μεστὸσ δ’ αὐλῶν καὶ παιάνων καὶ πηγῶν καὶ ποταμῶν, Διονύσου μὲν τροφεὺσ ὢν, Διοσκούροισ δὲ καὶ Νύμφαισ ὁμοίωσ κεχαρισμένοσ· βίουσ εὐδαίμονασ ἀπὸ παντὸσ εἴδουσ παρεχόμενοσ, ἐνοίκοισ τε αὐτοῦ καὶ ἐμπόροισ ἐπικερδὴσ καὶ σωτήριοσ οἷσ ἂν εὐμενὴσ ᾖ. ὥσπερ δὲ καλοῦ σώματοσ εἰσὶν ἀρχαὶ καὶ τέλη πρέποντα, οὕτω καὶ τούτου τοῦ πελάγουσ κινδυνεύει μόνου καὶ ἀρχὴ καὶ τέλοσ εἶναι κεχαρισμένον. ἄρχεται μὲν γὰρ ἀπὸ τοῦ πρώτου στοίχου τῶν νήσων τῶν πρὸσ μεσημβρίαν, τελευτᾷ δὲ εἰσ τὸν Ἑλλησπόντιον πορθμὸν, ὃν περιρρυεὶσ τὴν ἀξιοθέατον χερρόνησον ποιεῖ. ὥστε τὸ δὴ λεγόμενον ἐκ κεφαλῆσ εἰσ πόδασ αὐτῷ διήκει τὸ κάλλοσ. τοὺσ δ’ ἀπόρρουσ αὐτοῦ καὶ κόλπουσ οὔτε ὅσοι τὸ πλῆθοσ οὔτε οἱοῖ τὸ κάλλοσ ἔστιν εἰπεῖν. μάλιστα δὲ Αἰγαῖον πέλαγοσ δεδιότεσ μάλιστα καὶ ποθοῦσιν ἅπαντεσ δεύτερον περαιωθῆναι, ἐπεὶ καὶ ἐπ’ αἰτίαισ ἡδίσταισ τοῦτον ἄνθρωποι περαιοῦνται. ἀγῶνεσ καὶ μυστήρια καὶ τὰ τῆσ Ἑλλάδοσ καλὰ πληροῖ τοῦτον τὸν στόλον, καὶ τῶν πανταχόθεν φιλοκάλων καὶ γενναίων οὗτόσ ἐστι συναγωγεὺσ καὶ πληρωτὴσ τῶν ἡδίστων θεαμάτων τοῖσ ἐπιφανεστάτοισ τῶν θεῶν τὰ κάλλιστα ὑπηρετῶν. ταῦτά σοι παρ’ ἡμῶν, ὦ φίλε σωτὴρ Αἰγαῖε, ᾔσθω τῇ ἡμετέρᾳ μουσικῇ. σὺ δὲ ἡσθεὶσ σῶζε ἀεὶ σαυτόν τε καὶ σύμπλουσ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION