Aristides, Aelius, Orationes, Ῥώμησ ἐγκώμιον 16:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 16:)

ὥστε τοὔμπαλιν ἔσπευδον ὧν ἐδέοντο. καὶ ἦν τὸ μὲν προχωρεῖν αὐτοῖσ ἃ ἐβούλοντο ἀμήχανον καὶ κατάρασ ἐγγὺσ, τὸ δὲ μὴ προχωρεῖν κουφότερόν τε καὶ ἥττουσ ἔχον τοὺσ φόβουσ. οὐδὲν γὰρ ἄλλο ἢ διοικιζομένοισ ἐῴκεσαν ἀντὶ ἀρχόντων καὶ πονοῦσιν ὑπὲρ τοῦ πονεῖν. ἅμα γὰρ τῷ τέλει τὸ κεφάλαιον εὐθὺσ ἐλάνθανε λυόμενον, καὶ πάλιν εἰσ ταυτὸ κατὰ τοὺσ ποιητὰσ κατῄει. ἔτι δ’ οὔτ’ ἰσχύειν αὐτοῖσ συνέφερε τοὺσ ἀρχομένουσ διὰ τὰσ ἐπιβουλὰσ οὔτ’ ἀσθενεῖσ εἶναι διὰ τοὺσ παρὰ τῶν ἔξωθεν αὖ πολέμουσ καὶ ὅπωσ ᾖ τι πλέον τῆσ συμμαχίασ, ἀλλ’ ἐπεπόνθεσαν πρὸσ αὐτοὺσ παραπλήσιον ὅπερ οἱ ἐν ταῖσ παιδιαῖσ τῇ μὲν εἰσ τοὔμπροσθεν ἄγοντεσ, τῇ δ’ εἰσ τοὔπισθεν ἀνθέλκοντεσ, οὐκ ἔχοντεσ ὅ τι χρήσονται, ἀλλ’ οἱο͂ν εἶναί τε καὶ μὴ εἶναι αὐτοὺσ βουλόμενοι αὐτοὶ μεταχειριζόμενοί τε καὶ ἄγοντεσ, ἐν οἷσ σπεύδουσιν εἰπεῖν οὐκ ἔχοντεσ. τὸ δὲ πάντων γελοιότατόν τε καὶ ἀτοπώτατον, ἐπὶ γὰρ τοὺσ ἀφισταμένουσ αὐτῶν τοὺσ λοιποὺσ ἐν νῷ τὸ αὐτὸ ποιεῖν ἔχοντασ ἠνάγκαζον ἰέναι, παραπλήσιον ποιοῦντεσ ὥσπερ ἂν εἰ αὐτοὺσ τοὺσ ἀφεστηκότασ ἐφ’ ἑαυτοὺσ ἔπειθον ἰέναι, καὶ οὐκ ἐλογίζοντο τοὺσ τῆσ ἐκείνων ὄντασ μερίδοσ τούτουσ ἐπ’ αὐτοὺσ ἄγοντεσ, οἷσ οὐκ ἐλυσιτέλει δή που καθ’ αὑτῶν καταδεικνύναι τὸ τοῖσ ἄλλοισ σπουδῇ βοηθεῖν. ὥστε κἀνταῦθα τοὐναντίον ἢ ἐβούλοντό τε καὶ συνέφερε διεπράττοντο· βουλόμενοι γὰρ τοὺσ ἀφισταμένουσ προσάγεσθαι καὶ τοὺσ παραμένοντασ ἂν ἐποίουν ἀφίστασθαι. ἐδείκνυσαν γὰρ αὐτοῖσ ὅτι μένοντεσ μὲν ἐπ’ ἀλλήλουσ ὑπάρξουσιν αὐτοῖσ, κοινῇ δ’ ἅπαντεσ ἀποστάντεσ ἐλεύθεροι βεβαίωσ ἔσονται· οὐ γὰρ καταλείψουσι τελευτῶντεσ δι’ ὧν ληφθήσονται. ὥστε τοσούτῳ περὶ αὑτοὺσ ἦσαν φαυλότεροι τῶν ἀπίστων συμμάχων, ὅσῳ οἱ μὲν καθ’ ἑαυτοὺσ ἕκαστοι ἀπεχώρουν, οἱ δὲ κοινὴν ἀπόστασιν ἐξ ὧν ἔπραττον εἰσηγοῦντο.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION