Aristides, Aelius, Orationes, Παναθηναϊκός 31:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 31:)

καὶ πρῶτοι δὴ τῶν εἰσ ἐκεῖνον τὸν χρόνον Ἑλλήνων ἀναβάντεσ εἰσ Σάρδεισ στρατιᾷ κοινῇ πορθήσαντεσ ᾤχοντο· τέωσ δὲ ἐν Βαβυλῶνοσ τάξει καὶ τῶν ἐν Ἰνδοῖσ Ἕλληνεσ Σάρδεισ ἐθαύμαζον· λαβὼν δὲ ταύτην πρόφασιν Δαρεῖοσ ἡσυχίαν ἄγειν οὐκ ἠδύνατο, ἀλλ’ ἐξήταζε τὴν ἀρχὴν καὶ τὰσ δυνάμεισ συνεκρότει, καὶ πᾶν μικρὸν ἦν αὐτῷ. καὶ τὸ μὲν πρόσχημα τοῦτο ἦν ἀμύνασθαι Ἀθηναίουσ καὶ Ἐρετριέασ· παρενθήκην γὰρ τοὺσ Ἐρετριέασ ἐποιήσατο, ἵνα δὴ πιστὸν ᾖ. δύο δ’ ὡσ ἀληθῶσ ἦν τὰ κινοῦντα, ἓν μὲν φόβοσ ἤδη καὶ ὑποψία τῆσ πόλεωσ μὴ ἄρα οὐδὲν ἀποχρῆν ἀξιώσῃ· ἕτερον δ’ ἐπιθυμία καὶ πόθοσ αὐξῆσαι τὴν ἀρχὴν ἐνδόξῳ προσθήκῃ τῇ τοῦ Ἑλληνικοῦ καὶ τῆσ γῆσ μὴ διῃρημένωσ ἄρχειν, ἀλλὰ καὶ πάσησ. τοῦτο δ’ οὐ παντάπασιν ἀνέλπιστον ἦν αὐτῷ, διὰ πλῆθοσ τῶν ἤδη δεδουλωμένων ἐθνῶν, ἃ καὶ ὀνομαστὶ γνωρίσαι φιλοτιμίαν εἶχε καὶ ψιλῇ πορείᾳ διελθεῖν ἐλπίδοσ κρεῖττον ἦν. πάντα γὰρ τότε Πέρσαισ εἴπετο, ὥσπερ ἄλλωσ ζῆν οὐ δυνάμενα. ἔχων δ’, ὡσ εἶπον, μέσην τινὰ τοῦ τε φόβου καὶ τῆσ ἐπιθυμίασ ἦλθεν. αὐτὸσ μὲν γὰρ ἀπέγνω μὴ διαβαίνειν, τὰ δ’ ἔθνη πέμπειν ἐπενόει. καὶ πρῶτον μὲν ἡ τῶν κηρύκων περίοδοσ ἡ γιγνομένη κατὰ τὴν Ἑλλάδα ὑπ’ ἐκείνου τε καὶ τοῦ μετ’ ἐκεῖνον βασιλέωσ περὶ τῆσ γῆσ καὶ τοῦ ὕδατοσ ἀπὸ ταύτησ τῆσ πόλεωσ ἤρχετο, καὶ πάντα πρὸσ ταύτην διελέγοντο· ἔν τε ταῖσ ἐπιστολαῖσ ταῖσ Ἑλληνικαῖσ καὶ ὅσαι πυκναὶ τοῖσ ὑπάρχοισ ᾔεσαν οὐδὲν ἦν ὅτι μὴ Ἀθῆναι, ὡσ ταυτὸν ὃν εἰπεῖν τὴν Ἀθηναίων πόλιν καὶ τὴν Ἑλλάδα, καὶ οὐκ εἰπεῖν μόνον, ἀλλὰ καὶ ἔργῳ συμβαῖνον πάσασ ἔχειν τὰσ πόλεισ, εἴ τισ κατάσχοι ταύτην. καὶ μὴν ὅσα γε αὖ τούτοισ ἔδει χρήσασθαι καὶ προβουλεῦσαι περὶ τῶν ὅλων, ἅπαντα ἡ πόλισ ἐξήταζεν, ἀπ’ ἀρχῆσ προτάξασα τῶν Ἑλλήνων ἑαυτήν. καὶ διχόθεν ἤδη ἀπὸ Περσῶν καὶ Ἀθηναίων συνεκροτεῖτο ὁ πόλεμοσ, τοῦ μὲν ἀπειλοῦντοσ καὶ πειρωμένου, τῆσ δ’ ἀνθεστηκυίασ καὶ νικώσησ εὐθὺσ ταῖσ ἀποκρίσεσι.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION