Aristides, Aelius, Orationes, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 7:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 7:)

ἐγέλων δ’ ἔγωγε ἐπὶ τοῖσ τὸν Πλάτωνα προϊσταμένοισ καὶ περὶ τοῦτον μόνον φιλοσοφοῦσιν, ὁ δὲ τῷ Πλάτωνι παντὸσ ἄλλου μᾶλλον γνώμην ἐμὴν κεχαρισμένοσ. καὶ τοσοῦτον τοὺσ ἄλλουσ ἐνίκα ποιηταῖσ, λογογράφοισ, ἅπασι τοῖσ ἄνθεσιν ὅσοισ αἱ ὡρ͂αι, φασὶ, φύουσι. καὶ μὴν τοῦτό γε οὔθ’ ὑμᾶσ λανθάνειν εἰκὸσ οὔτε τοὺσ ὕστερον ὡσ καλὰ μὲν καὶ ἃ γράψασ κατέλιπε καὶ βελτίονα τῶν ὁμοφύλων πάντων. ὅμωσ δὲ μικρὰ ἄττα εἴδωλα τῆσ ἐκείνου παιδείασ τε καὶ γνώμησ. τοσοῦτον ἐνίκα ταῖσ συνουσίαισ ὥστ’ ἔμοιγε τὸ τοῦ Πλάτωνοσ αὐτοῦ παρίστασθαι, παιδιὰν εἶναι δοκεῖν τὰ ἐν τοῖσ γράμμασι πρὸσ τὰσ ὁμιλίασ αὐτὰσ τῶν σοφῶν ἀνδρῶν· ὥστε τοῦτό γε μήποτε οἰηθῇ τισ ἐκ τούτων ὄψεσθαι πάντα τὸν Ἀλέξανδρον· καίτοι τὸ τῆσ Ὁμηρικῆσ συγγραφῆσ ἀποχρῶν καὶ ταύτῃ κόσμοσ εἶναι πολλαχῆ. δοκεῖ δέ μοι καὶ τὸ Αἰσώπου πρᾶγμα κομψὸν μέν τι γενέσθαι καὶ σοφὸν, τῇ δὲ Ἀλεξάνδρου παιδείᾳ παραβαλεῖν παιδιά· ἐπεὶ πόστον μέροσ ἦν τῶν Ἀλεξάνδρου τὰ Αἰσώπου σοφὰ, τοσοῦτον τὰ δεύτερα τῶν πρώτων ὑμῖν βελτίω ἐξήνεγκεν ἡ γῆ. θαυμαστὸν δὲ καὶ τοῦτο. μόνῳ γὰρ αὐτῷ τὸ δαιμόνιον πάνθ’ ὁμαλῶσ συμμετρησάμενον φαίνεται, σῶμα μὲν κάλλιστον καὶ ἰσχυρότατον καὶ ὑγιεινότατον καὶ γεραρώτατον. οὔκουν ἔμοιγε κριτῇ οὐδεὶσ οὕτωσ ὡραῖοσ καὶ καλὸσ ὡσ ἐκεῖνοσ ἐν μυχῷ τοῦ γήρωσ. ψυχὴ δὲ ἡμερωτάτη καὶ παντὸσ καλοῦ φυὴν μετεσχηκυῖα, παιδεία δὲ εἰσ ὑπερβολὴν καὶ δόξα πρὸσ ἀξίαν καὶ τιμαὶ παρ’ ἰδιωτῶν καὶ παρὰ βασιλέων παραπλήσιαι κατὰ τὴν ἑκατέρων τάξιν· καὶ κλῆροσ οἴκου προϊὼν ἀεὶ καὶ πόνοι μετὰ ῥᾳστώνησ καὶ βίου πέρατα μήκιστα, ὡσ δ’ εἰπεῖν, πᾶν εἶδοσ εὐχῆσ συνεληλυθὸσ, καὶ τὸ δίκαιον θεωρούμενον μετὰ τῆσ τύχησ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION