Aristides, Aelius, Orationes, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 1:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 1:)

ὅσα μὲν δὴ θεοῖσ γενεθλίοισ τε καὶ πατρῴοισ καὶ πρό γε τούτων καὶ μετὰ τούτουσ τῷ σωτῆρι καὶ τοῦ βίου καθηγεμόνι καὶ πᾶν ὅ τι ἂν εἴποι τισ εἰκότα ἦν ἀφ’ ἑστίασ ἀρξάμενα κατηῦκται πρεπόντωσ· ὥσθ’ ὁμοῦ σοι καὶ μητέρα τὴν πόλιν ἐξεῖναι καλεῖν καὶ φάσκειν ἐπὶ τῆσ αὐτῆσ γνησίωσ τετράφθαι. οἷσ δ’ ἄν τισ ἀγήλαι τήνδε τὴν ἡμέραν πρεσβεύων γε δὴ τὸν νόμον, ὃσ ἐπὶ τούτοισ νενίκηκεν, ἐκπληροῦται τὰ νῦν εἰσ δύναμιν, πάντων πᾶσαν προθυμίαν εἰσφερομένων. ὥστ’ οὐ μικρῷ τῷ παρεῖναι τεκμήρασθαι πρὸσ εὐθυμίασ ὁπόσον οὐκ ἰδίᾳ μόνον, ἀλλὰ καὶ δημοσίᾳ τὸ σχῆμα τῆσ πόλεωσ ἐπιδέδωκεν, ὥσπερ αἴσθησιν ἀθρόαν νῦν γε δὴ μάλιστα λαβούσησ, ὅσῳ παραλλάττει τὰσ λοιπὰσ εὐδαιμονίᾳ, καθάπερ πᾶσιν οἷσ ἐκρίθη πρωτεύειν δικαίοισ καὶ τὴν τοῦδε γένεσιν ἔχουσα προσθεῖναι. μάλιστα μὲν γὰρ κἀκείνων ἑκάστη, λέγω δ’ ὧν τισ καὶ λόγοσ ἐστὶ καὶ μέγα τοὔνομα, οὐκ ἀπέχονται μὴ οὐ πολίτην τιθέναι καὶ τῷ προσρήματι τούτῳ καλεῖν, ὅπου γε καὶ προστάτην ἀτεχνῶσ ὥσπερ τινὲσ μητέρεσ ἀντιποιούμεναι παιδὸσ, οἱο͂ν δὴ πάρεστιν ὁρᾶν τοῦτον, τὸ μὲν εἶναι μητρὶ διδοῦσαι τῇ φύσει λαχούσῃ, τὸ κεκλῆσθαι δὲ αὐτὰσ οὐκ ἀφαιρούμεναι. ὅσῳ δ’ ἐκείνασ ἥδ’ ἡ πόλισ θεᾶται τῇ γνώμῃ τὴν φύσιν παρελθεῖν βιαζομένασ, διπλασιάζει τὸ φίλτρον. ὥστ’ ἀγαθὴν μὲν τὴν ἔριν ταύτην μόνην μάλιστα καθ’ Ἡσίοδον προσειπεῖν ἐξεῖναι, νικᾶν δὲ ἀναμφισβητήτωσ ταύτην, ἐφ’ ἧσ αἵ τε θυσίαι γίγνονται νῦν καὶ οἱ λόγοι· ἐπεὶ καὶ τοὺσ λόγουσ ἥδε σοι δίδωσιν, ὦ φίλτατε παίδων, οὐ τουτουσὶ μόνον, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἐπὶ τῆσ ἡμέρασ ἑκάστησ. ἐμὲ μέν γε σώσασ θεὸσ ἐκ τῶν ἐσχάτων τῇ πόλει δέδωκε· σὺ δ’ ὅτου τυγχάνεισ ἐξ ἐμοῦ, παρὰ τῆσ λαβούσησ διδούσησ ἔχεισ·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION