Aristides, Aelius, Orationes, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 7:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 7:)

καὶ περὶ μὲν δικαιοσύνησ τοσαῦτα. φιλανθρωπία γε μὴν τίσ μείζων ταύτησ καὶ φανερωτέρα; ᾗ κατεπτηχὸσ ἅπαν τὸ ὑπήκοον καὶ ὑπὸ φόβου δεδουλωμένον, πολλῶν τῶν κατηκόων περιιόντων καὶ ὠτακουστούντων κατὰ πάσασ τὰσ πόλεισ εἴ τισ φθέγξαιτό τι, ἐλεύθερον δὲ οὐδὲν οὔτε φρονῆσαί τι οὔτε εἰπεῖν οἱο͂́ν τε ὂν, ἀνῃρημένησ τῆσ σώφρονοσ καὶ δικαίασ παρρησίασ, τρέμοντοσ δὲ ἑκάστου σκιὰν, ἀπήλλαξε τοῦ φόβου τούτου καὶ ἠλευθέρωσε τὰσ ἁπάντων ψυχὰσ, ἐντελῆ καὶ ὁλόκληρον ἀποδοὺσ τὴν ἐλευθερίαν αὐτοῖσ. ὃ τοίνυν μέγιστον τῆσ τοῦ βασιλέωσ φιλανθρωπίασ καὶ κρεῖττον ἅπαντοσ παραδείγματοσ· ὢν γὰρ τηλικοῦτοσ ὁ βασιλεὺσ ἡμερότητι καὶ ἐπιεικείᾳ διενήνοχεν ἁπάντων βασιλέων, ὥστε μικρὸν μὲν οἱᾶ πατὴρ, μικρὸν δὲ οἱᾶ ποιμὴν τῶν ἄλλων εἰπεῖν εἶναι, καὶ πάντα ὅσα ποιηταὶ δυνάστασ ἡμεροῦντεσ ἐφθέγξαντο. τίνα γὰρ τρόπον ἐπιεικείασ παραλέλοιπεν; οὐ κοινότατοσ μὲν ὁ τρόποσ τῆσ φιλανθρωπίασ αὐτοῦ πρὸσ ἅπαν τὸ ὑπήκοον καὶ τοὺσ ἐπὶ πάσησ προφάσεωσ ἐντυγχάνοντασ, ἡ δὲ τοῦ σχήματοσ αὐτοῦ πραότησ ὡσ φιλάνθρωποσ καὶ τῆσ διαλέκτου τὸ εὔκρατον καὶ τὸ μηδὲν δεῖν ἕνεκα τῆσ προσόδου πραγματεύεσθαι, ἀλλ’ ὑπάρχειν ὥσπερ εἴσω περιρραντηρίων παριέναι τοῖσ τι καὶ μικρὸν συνειδόσιν ἑαυτοῖσ ἀγαθὸν, πῶσ οὐ πάσησ ἐπέκεινα πραότητοσ καὶ φιλανθρωπίασ; οὐ γὰρ ὡσ σπάνιον καὶ δυσπρόσοδον παρέχων ἑαυτὸν ἡγεῖται τὴν τοῦ μέγασ καὶ θαυμαστὸσ καὶ τοιοῦτοσ οἱο͂σ μηδεὶσ ἄλλοσ πώποτε ἐγένετο δόξαν ἀποίσεσθαι βασιλεὺσ, ἀλλ’ οὕτωσ ἂν μάλιστα βεβαιοῦν τὴν τοῦ τοιοῦτοσ εἶναι προσηγορίαν, εἰ τὴν παρ’ αὑτοῦ εὔνοιαν καὶ φιλανθρωπίαν κοινὴν ἅπασι τοῖσ δεομένοισ παρασκευάσεται, οἰόμενοσ δεῖν τὸν ὡσ ἀληθῶσ βασιλέα τῷ τῶν ὅλων ἀπεικάσθαι βασιλεῖ κατά τε τὴν φιλανθρωπίαν καὶ τὴν πρόνοιαν ἁπάντων τῶν ἀρχομένων, καὶ μὴ πρὸ μὲν τῆσ βασιλείασ χρηστόν τι καὶ μέτριον ἦθοσ ἐμφαίνειν ἑαυτοῦ, βασιλέα δὲ ἀποδειχθέντα χαλεπὸν καὶ βίαιον εἶναι περὶ τοὺσ ἀρχομένουσ·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION