Aristides, Aelius, Orationes, Διόνυσος 3:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Διόνυσος 3:)

καὶ τήν γε ῥᾳστώνην τοῦ κράτουσ νάρθηκέσ τε ἀντὶ δόρατοσ καὶ νεβρὶσ ἀντὶ λεοντῆσ αὐτῷ πεπορισμένα, καὶ κύλιξ ἀντὶ ἀσπίδοσ κοίλησ, ὡσ τὸ αὐτὸ ποιούντων Διονύσῳ μάχεσθαί τε καὶ πίνειν. καὶ οὐ πολὺ τοὐμμέσῳ τοῦ τε ἀγῶνοσ καὶ τῶν ἐπινικίων. Ἰνδοὺσ δὲ καὶ Τυρρηνοὺσ λέγουσιν ὡσ κατεστρέψατο, αἰνιττόμενοι δοκεῖν ἐμοὶ διὰ μὲν τῶν Τυρρηνῶν τὰ πρὸσ ἑσπέραν, διὰ δὲ τῶν ἑτέρων τὸν πρὸσ ἑώ τόπον τῆσ γῆσ ὡσ ἁπάσησ αὐτὸν ἄρχοντα. Βάκχαι δὲ καὶ ἀνθ’ ἱππέων αὐτῷ προϊοῦσαι καὶ τοξοτῶν, τῆσ τε σκευῆσ ἀκόλουθα ἣν ἀρτίωσ ὑμνοῦμεν καὶ ἅμα καὶ τοῦτο ἐπισφραγίζονται ὅτι τῆσ Διονύσου πολιτείασ ἄρα ἦν καὶ γυναικεῖα στρατόπεδα ὁμοῦ τοῖσ τῶν ἀνδρῶν, καὶ οὐ τοὺσ ἄνδρασ θηλύνειν μᾶλλον ἢ τὰσ γυναῖκασ εἰσ ἀνδρῶν τάξιν καθιστάναι Διονυσιακόν· οὕτω μέγασ καὶ πολύτροποσ καὶ παναρμόνιόσ ἐστι. δῆλον δὲ καὶ ἐνθένδε. Ἀφροδίτῃ μὲν γὰρ κοινωνήσασ θέατρά τε ἀνοίγνυσι καὶ συμποσίων καὶ θιάσων ἔξαρχοσ γίγνεται, Ἄρει δὲ εἰσ ταυτὸν ἐλθὼν ἔνοπλοσ γίγνεται· καὶ μὴν ἔμπυρόσ γε ἅμα Ἀθηνᾷ καὶ Ἡφαίστῳ γενόμενοσ. κήρυκεσ δὲ καὶ Εὐμολπίδαι πάρεδρον Ἐλευσινίαισ αὐτὸν ἐστήσαντο, καρπῶν ἔφορον καὶ τροφῆσ ἀνθρώποισ. ὃ δὲ τούτῳ πρέπειν μοι δοκεῖ προσθεῖναι, μόνοσ γὰρ τῶν ἱερῶν φασμάτων ἐξεφοίτησεν ἐν τῷ κινδύνῳ τῷ Μηδικῷ. οὕτω τοῖσ ὅλοισ φιλάνθρωποσ ὢν ἐπὶ τοὺσ Ἕλληνασ ῥέπει. Νύμφαισ τοίνυν ἀνακραθεὶσ πολλὰ δὴ καὶ παντοῖα ἐχόρευσέ τε καὶ χορεύει κατ’ ἀνθρώπουσ, ἀκριβέστερον Εὐρυκλέουσ τἄνδοθεν καταλαμβάνων, καὶ ποιεῖ χορευτὴν κἂν ἄμουσοσ ᾖ τὸ πρίν. ὁ δὲ σκιρτᾷ τε καὶ παίζει καὶ μελῳδεῖν ἐθέλει, καὶ ταῦτα μέντοι ἀπὸ κλίνησ καὶ σκίμποδοσ. οὕτωσ πᾶν δρᾶν ὁ θεὸσ πεφυκώσ ἐστιν. ὁ δὲ θαυμαστὸσ ἀνθρώπων τύραννοσ Ἔρωσ ἐκ Διονύσου πηγῶν ἀρυσάμενοσ γῆν ἅπασαν ἐπέρχεται προηγητῇ Διονύσῳ χρώμενοσ, οὐδ’ αὐτῷ θᾶκοι τούτου χωρὶσ οὐδ’ ἔργα οὐδ’ εὐναί. νυκτὸσ τοίνυν καὶ ἡμέρασ πέρατα ἐπισκοπεῖ, τὴν μὲν ἡμέραν αὐτὸσ δᾳδοῦχόσ τε καὶ ἡγεμὼν τῆσ ὄψεωσ γιγνόμενοσ, τὴν δὲ νύκτα ἑτέροισ παριείσ·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION