Aristides, Aelius, Orationes, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 2:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 2:)

εἶναι γὰρ οὐδὲ εὐαγὲσ ἴσωσ ἐμὲ πανταχοῦ τοῦ θείου μεμνημένον, καὶ σχεδὸν τῆσ πλείστησ μοι διατριβῆσ τῶν λόγων περὶ ταῦτα οὔσησ, παρεορακέναι δοκεῖν τὸν ἀπὸ τῶν λόγων ἔρανον πρὸσ μόνον θεῶν τοῦτον, καὶ μηδένα εἶναι λόγον ἐπώνυμον ἐμὸν μήτε τοῦ θεοῦ μήτε αὐτοῦ τοῦ τόπου τούτου ἐν ᾧ νῦν ἐσμὲν, ἀλλ’ ὠλιγωρῆσθαι πρᾶγμα τηλικοῦτον· ὑπὲρ οὗ καλῶσ ἂν ἔχειν ἴσωσ καὶ ἐξιλάσασθαί μοι τὸν θεὸν πρότερον καὶ ἐξευμενίσασθαι, τῶν μὲν πρότερον συγγνώμην ἔχειν, εἰ ἄρα τι παρῶπταί μοι εἰσ ταῦτα, τὰ δὲ παρόντα ταῦτα εὐμενῶσ προσδέξασθαι καὶ ἵλεῳ τῇ γνώμῃ καὶ τἄλλα τε ἀγαθὰ διδόναι καὶ εἰπεῖν τι οἱο͂ν χρή. κἂν ὡσ ἑτέρωσ συμβαίνῃ, πρὸσ τὴν ἐμὴν δύναμιν ὁρᾶν, καὶ μὴ πρὸσ τὸ τοῦ λόγου μέγεθοσ ἀμύθητον ὂν, καὶ ταῦτα ὂν ἀτεχνῶσ τὸ λέγειν τι περὶ τούτων καὶ ἐγχειρεῖν ὥσπερ ἂν εἴ τισ ἐξαριθμεῖσθαι βούλοιτο τοὺσ χόασ τῆσ θαλάττησ. οὐ μὴν ἀλλ’ ἐπειδὴ καὶ τὰ μέγιστα τῶν πελαγῶν καὶ ἀνήνυτα παρέχειν ὁ θεὸσ οὗτοσ εἰώθε πορεύσιμα, καὶ ἐνίοτέ γε καὶ ἐξ οὐρίων οἷσ ἂν ἵλεωσ ὢν τυγχάνῃ, ἀνήχθω καὶ νῦν ἡμῖν ὁ περὶ αὐτοῦ λόγοσ· καὶ ἀνήφθω γε ἐξ αὐτοῦ τοῦ θεοῦ πρυμνησίου τινὰ τρόπον, ὡσ ἂν εἴποι τισ. ὅσα μὲν οὖν εἰσ τὴν τῶν ὅλων φύσιν ἀνάγειν ἀξιοῦντεσ οἱ πρῶτοι ταῦτα φιλοσοφήσαντεσ τοὺσ περὶ τοῦ θεοῦ τούτου λόγουσ πᾶν ὅσον ὑγρὸν ἐν τῷ παντὶ, ἤτοι μέροσ ὂν τὸ μέγιστον τοῦ σύμπαντοσ ἢ καὶ τὸ σύμπαν αὐτὸ τοῦτο· ἐν ἑτέρῳ ὀνόματι τῷ τοῦ Ὠκεανοῦ, καὶ τροφήν τε καὶ ζωὴν ξυμπάντων ὁπόσα τε θεῖα καὶ τῆσ κάτω μοίρασ· καὶ διὰ τοῦτο καὶ ὁρ́κον τοῦτ’ εἶναι μέγιστον θεῶν ἐν ἑτέρῳ πάλιν ὀνόματι τῷ τῆσ Στυγὸσ ὕδατι· καὶ ὡσ θεοὺσ πηγὰσ καὶ ποταμοὺσ ἐνόμιζον οἱ πρῶτοι μεγίστουσ τε καὶ πρώτουσ, καὶ ἔτι γε νάματα·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION