헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́02́0́006́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 6:)

εἰ τοίνυν κάλλη θαυμαστὰ Ἀπόλλων καὶ Ἄρτεμισ, τὴν πρόνοιαν Ἀθηνᾶν ἔχοι τισ ἂν αἰτιάσασθαι. καίτοι εἰ καὶ θεοὺσ ὑπὲρ αὑτῶν χάριν εἰκὸσ ἔχειν, πῶσ οὐχ ἡμᾶσ γε εἰκὸσ ὑπὲρ τῶν θεῶν, ὅτι πλείουσ ἡμῖν τοὺσ εὐεργέτασ προὐξένησε; θῆραι τοίνυν καὶ κυνηγέσια ἔστι μὲν Ἀπόλλωνοσ καὶ Ἀρτέμιδοσ παιδιὰ, καθίσταται δ’ εἰσ τὸ προσήκειν τῇ θεῷ, δι’ ἓν μὲν ὅτι τῆσ πολεμικῆσ μόριον τέχνησ ἐστὶ, μᾶλλον δὲ εἰκών. ταῦτα δὲ Ἀθηνᾷ μέλειν φασὶν, ἕτερον δ’ ὅτι καὶ αὐτοῖσ τοῖσ ἐπωνύμοισ αὐτῶν ὅπωσ ἔσονται προσεξεῦρε. προσήκοι δ’ ἂν ταύτῃ καὶ τῷ Ἀσκληπιῷ μεγάλῳ μέρει τοῦ παντόσ. Ἀθηναίων δὲ οἱ πρεσβύτατοι καὶ ὑγιείασ Ἀθηνᾶσ βωμὸν ἱδρύσαντο. εἰ δὲ ἐκείνων ὀρθὴ ψῆφοσ, τί χρὴ μεῖζον εὑρεῖν εἰσ τὴν Ἀσκληπιοῦ καὶ Ἀθηνᾶσ συμφωνίαν; μετέχει δὲ καὶ τῷ Ποσειδῶνι τῶν ἔργων, τῷ τε ἱππίῳ καὶ τῷ ποντίῳ, πρώτη μὲν τὸν χαλινὸν εὑροῦσα, πηξαμένη δὲ τὴν πρώτην ναῦν. ἀλλὰ μὴν ἥ γε πρὸσ Ἑρμῆν κοινωνία τῆσ θεοῦ παντὶ δήλη, ὅστισ Ἑρμῆν καλεῖ λόγιον καὶ ἀγοραῖον καὶ ἐμπολαῖον· ἐναγωνίῳ δὲ καὶ ἀντὶ χορηγοῦ καθέστηκεν. Ὅμηροσ μὲν γὰρ καὶ ἄντικρυσ αὐτὴν ἐναγώνιον ἀποφαίνει· τὰ γὰρ ἆθλα κρίνει δι’ αὐτῆσ. αὐλῳδίαν τοίνυν καὶ λυρῳδίαν καὶ κιθαρῳδίαν ἐξευροῦσα, τὴν μὲν τῶν Μουσῶν μιᾷ δωρεῖται, τὴν δ’ Ἑρμῇ, τὴν δ’ Ἀπόλλωνι. οὕτω δὲ πανταχοῦ χώραν ἔχει ὥστε ὁ μὲν Ἄρησ παῖσ ἐστι πρὸσ αὐτὴν ἐν αὐτοῖσ τοῖσ ἑαυτοῦ πράγμασιν, ὁ δ’ Ἀπόλλων τῶν αὑτοῦ χρησμῳδιῶν ταύτην προὐστήσατο καὶ προθύειν ἐπέταξεν. Ἥφαιστοσ δὲ ὑπὸ μὲν τοῦ ἔρωτοσ ἀναγκάζεται φιλοτεχνεῖν, ἡ δὲ φύσισ λείπεται. Χάριτεσ δ’ αὐτῆσ περὶ χεῖρασ ἵστανται. Διόσκουροι δ’ ὑπ’ αὐτῇ πυρριχίζουσιν. Ιἄκχοσ δὲ καὶ αἱ Ἐλευσίνιαι τοὺσ τῆσ θεοῦ χοροὺσ διώκουσι, Ποσειδῶν δὲ συνεχώρησεν ἡττώμενοσ. ἡ δὲ ὑπερβολὴ τοῦ κράτουσ ὅτι καὶ τὸ φυτὸν κατεδείχθη νίκησ εἶναι σύμβολον, ὡσ οὐ μόνον αὐτῇ θεμιτὸν ὂν νικᾶν, ἀλλὰ καὶ τοὺσ νικῶντασ στεφανοῦν. καὶ γάρ τοι πάντα μὲν τὰ ἀπορώτατα οἱ ποιηταὶ ταύτῃ προστιθέασιν, ἐπειδὰν πόριμα καὶ δυνατὰ ἀποφῆναι βούλωνται, Ὀδυσσέασ τε νηχομένουσ ἐν μέσοισ τοῖσ ἐρήμοισ πελάγεσι καὶ νέουσ ἐκ γερόντων καὶ καλοὺσ ἐξ οὐ καλῶν γιγνομένουσ, καὶ τοὺσ ἀπὸ τῶν ἐθνῶν μνηστῆρασ ἀπολλύντασ ἀπὸ φαύλου καὶ γελοίου τοῦ ἐπικουρικοῦ μειρακίου καὶ νομέοιν δυοῖν, καὶ ἕτερα τούτων ἀτοπώτερα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Ἀθηνᾶ 6:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 6:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION