헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́01́0́002́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 2:)

ὅμωσ δὲ, οὐ γὰρ ἐκλειπτέον οὐδὲν εὐκταῖον, φασὶν, ἀλλὰ πᾶν ὁτιοῦν ὁπωσοῦν ἀποδιδόμενον κρεῖττον ἢ καθάπαξ ἐκλειφθὲν, πειραθῶμεν ἀμωσγέπωσ ἀφοσιώσασθαι πρὸσ τὸν θεόν· τοῦ δὲ κάλλιον ἢ ἐνδεέστερον αὐτῷ μελήσει. καὶ δὴ τὸ μὲν ὅλωσ ἐκλιπεῖν ἀργίασ οἴσει δόξαν, ἣν οὐ θέμισ ἐν τοῖσ πρὸσ τοὺσ θεοὺσ ἔχειν, τοῦ δὲ μὴ ἐφικέσθαι ἡ τοῦ πράγματοσ αὐτοῦ φύσισ παρέξει τὴν συγγνώμην. οὐ γὰρ ἑκόντεσ ἐκλιπεῖν δόξομεν, ἀλλ’ ἀναγκαίωσ ὕστεροι γίγνεσθαι. ὡσ δ’ εἰπεῖν, κρεῖττον, εἰ δεῖ, γέλωτα ὀφλεῖν ἢ μέμψιν ἐκ θεῶν. ἐπειδὴ οὖν εὐξάμεθά τε καὶ οὐκ ἂν ἄλλωσ ταῦτα ἔχοι, δεῖ δὴ ὥσπερ τῶν ἀθλητῶν τοὺσ ἀπογράψαντασ ἑαυτοὺσ μὴ ἀναχωρεῖν, ἀλλ’ ὁμόσε ἰέναι καὶ πειρᾶσθαι τοῦ ἀγωνίσματοσ. εἰε͂ν δὴ, Μοῦσαι Διὸσ παῖδεσ, οὐ γὰρ ἔγωγε ὁρῶ πότε ἄν τισ ὑμᾶσ ἄμεινον καλέσειεν ἢ νῦν, εἴθ’ ὑμεῖσ γε ἐπ’ Ὀλύμπου σὺν Ἀπόλλωνι Μουσηγέτῃ τὴν θείαν ᾠδὴν ᾄδετε, ὑμνοῦσαι τὸν ὑμέτερόν τε καὶ τῶν ὅλων πατέρα, εἴτε Πιερία φίλον ὑμῖν ἐνδιαίτημα, εἴτε ἐν Ἑλικῶνι τῷ Βοιωτίῳ χορεύετε, τῶν Διὸσ ἔργων τε καὶ δωρεῶν ὅ τί περ ὄφελοσ, ἄγ’ ὦ πάντ’ εἰδυῖαι, πόθεν ἀρχώμεθα; τί τολμήσομεν εἰπεῖν περὶ Διόσ; δότε μοι μανικὸν γενέσθαι τὸν λόγον ὥσπερ τῇ ὑποθέσει, οὕτωσ καὶ τοῖσ πρέπουσιν εἰσ αὐτὸν, καὶ μή με οὐρανοῦ καὶ γῆσ ἐν τῷ μέσῳ καταλίπητε. Ζεὺσ τὰ πάντα ἐποίησε καὶ Διόσ ἐστιν ἔργα ὅσα ἐστὶ πάντα, καὶ ποταμοὶ καὶ γῆ καὶ θάλαττα καὶ οὐρανὸσ καὶ ὅσα τούτων μεταξὺ ἄνω καὶ ὅσα ὑπὸ ταῦτα, καὶ θεοὶ καὶ ἄνθρωποι καὶ ὅσα ψυχὴν ἔχει καὶ ὅσα εἰσ ὄψιν ἀφικνεῖται καὶ ὅσα δεῖ νοήσει λαβεῖν. ἐποίησε δὲ πρῶτοσ αὐτὸσ ἑαυτὸν, οὐ Κρήτησ ἐν εὐώδεσιν ἄντροισ τραφεὶσ, οὐδ’ ἐμέλλησεν αὐτὸν Κρόνοσ καταπιεῖν, οὐδ’ ἀντ’ ἐκείνου λίθον κατέπιεν, οὐδ’ ἐκινδύνευσε Ζεὺσ οὐδὲ μή ποτε κινδυνεύσῃ, οὐδ’ ἔστι πρεσβύτερον οὐδὲν Διὸσ, οὐ μᾶλλόν γε ἢ υἱεῖσ τε πατέρων πρεσβύτεροι γένοιντ’ ἂν καὶ τὰ γιγνόμενα τῶν ποιούντων, ἀλλ’ ὅδε ἐστὶ πρῶτόσ τε καὶ πρεσβύτατοσ καὶ ἀρχηγέτησ τῶν πάντων, αὐτὸσ ἐξ αὑτοῦ γενόμενοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, εἰσ Δία 2:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 2:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION