헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΛιβραρψ́4́15́

(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 15)

Πανδίονοσ δὲ ἀποθανόντοσ οἱ παῖδεσ τὰ πατρῷα ἐμερίσαντο, καὶ τὴν <μὲν> βασιλείαν Ἐρεχθεὺσ λαμβάνει, τὴν δὲ ἱερωσύνην τῆσ Ἀθηνᾶσ καὶ τοῦ Ποσειδῶνοσ τοῦ Ἐρεχθέωσ Βούτησ. γήμασ δὲ Ἐρεχθεὺσ Πραξιθέαν τὴν Φρασίμου καὶ Διογενείασ τῆσ Κηφισοῦ, ἔσχε παῖδασ Κέκροπα Πάνδωρον Μητίονα, θυγατέρασ δὲ Πρόκριν Κρέουσαν Χθονίαν Ὠρείθυιαν, ἣν ἡρ́πασε Βορέασ. Χθονίαν μὲν οὖν ἔγημε Βούτησ, Κρέουσαν δὲ Ξοῦθοσ, Πρόκριν δὲ Κέφαλοσ <ὁ> Δηιόνοσ. ἡ δὲ λαβοῦσα χρυσοῦν στέφανον Πτελέοντι συνευνάζεται, καὶ φωραθεῖσα ὑπὸ Κεφάλου πρὸσ Μίνωα φεύγει. ὁ δὲ αὐτῆσ ἐρᾷ καὶ πείθει συνελθεῖν. εἰ δὲ συνέλθοι γυνὴ Μίνωι, ἀδύνατον ἦν αὐτὴν σωθῆναι· Πασιφάη γάρ, ἐπειδὴ πολλαῖσ Μίνωσ συνηυνάζετο γυναιξίν, ἐφαρμάκευσεν αὐτόν, καὶ ὁπότε ἄλλῃ συνηυνάζετο, εἰσ τὰ ἄρθρα ἀφίει θηρία, καὶ οὕτωσ ἀπώλλυντο. ἔχοντοσ οὖν αὐτοῦ κύνα ταχὺν <καὶ> ἀκόντιον ἰθυβόλον, ἐπὶ τούτοισ Πρόκρισ, δοῦσα τὴν Κιρκαίαν πιεῖν ῥίζαν πρὸσ τὸ μηδὲν βλάψαι, συνευνάζεται. δείσασα δὲ αὖθισ τὴν Μίνωοσ γυναῖκα ἧκεν εἰσ Ἀθήνασ, καὶ διαλλαγεῖσα Κεφάλῳ μετὰ τούτου παραγίνεται ἐπὶ θήραν· ἦν γὰρ θηρευτική. διωκούσησ δὲ αὐτῆσ ἐν τῇ λόχμῃ ἀγνοήσασ Κέφαλοσ ἀκοντίζει, καὶ τυχὼν ἀποκτείνει Πρόκριν. καὶ κριθεὶσ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ φυγὴν ἀίδιον καταδικάζεται. Ὠρείθυιαν δὲ παίζουσαν ἐπὶ Ἰλισσοῦ ποταμοῦ ἁρπάσασ Βορέασ συνῆλθεν·

ἡ δὲ γεννᾷ θυγατέρασ μὲν Κλεοπάτραν καὶ Χιόνην, υἱοὺσ δὲ Ζήτην καὶ Κάλαϊν πτερωτούσ, οἳ πλέοντεσ σὺν Ιἄσονι καὶ τὰσ ἁρπυίασ διώκοντεσ ἀπέθανον, ὡσ δὲ Ἀκουσίλαοσ λέγει, περὶ Τῆνον ὑφ’ Ἡρακλέουσ ἀπώλοντο. Κλεοπάτραν δὲ ἔγημε Φινεύσ, ᾧ γίνονται παῖδεσ <ἐξ> αὐτῆσ Πλήξιπποσ καὶ Πανδίων.

ἔχων δὲ τούτουσ ἐκ Κλεοπάτρασ παῖδασ Ἰδαίαν ἐγάμει τὴν Δαρδάνου. κἀκείνη τῶν προγόνων πρὸσ Φινέα φθορὰν καταψεύδεται, καὶ πιστεύσασ Φινεὺσ ἀμφοτέρουσ τυφλοῖ. παραπλέοντεσ δὲ οἱ Ἀργοναῦται σὺν Βορέᾳ κολάζονται αὐτόν. Χιόνη δὲ Ποσειδῶνι μίγνυται.

ἡ δὲ κρύφα τοῦ πατρὸσ Εὔμολπον τεκοῦσα, ἵνα μὴ γένηται καταφανήσ, εἰσ τὸν βυθὸν ῥίπτει τὸ παιδίον. Ποσειδῶν δὲ ἀνελόμενοσ εἰσ Αἰθιοπίαν κομίζει καὶ δίδωσι Βενθεσικύμῃ τρέφειν, αὐτοῦ θυγατρὶ καὶ Ἀμφιτρίτησ. ὡσ δὲ ἐτελειώθη, ὁ Βενθεσικύμησ ἀνὴρ τὴν ἑτέραν αὐτῷ τῶν θυγατέρων δίδωσιν. ὁ δὲ καὶ τὴν ἀδελφὴν τῆσ γαμηθείσησ ἐπεχείρησε βιάζεσθαι, καὶ διὰ τοῦτο φυγαδευθεὶσ μετὰ Ἰσμάρου τοῦ παιδὸσ πρὸσ Τεγύριον ἧκε, Θρᾳκῶν βασιλέα, ὃσ αὐτοῦ τῷ παιδὶ τὴν θυγατέρα συνῴκισεν. ἐπιβουλεύων δὲ ὕστερον Τεγυρίῳ καταφανὴσ γίνεται, καὶ πρὸσ Ἐλευσινίουσ φεύγει καὶ φιλίαν ποιεῖται πρὸσ αὐτούσ. αὖθισ δὲ Ἰσμάρου τελευτήσαντοσ μεταπεμφθεὶσ ὑπὸ Τεγυρίου παραγίνεται, καὶ τὴν πρὸ τοῦ μάχην διαλυσάμενοσ τὴν βασιλείαν παρέλαβε. καὶ πολέμου ἐνστάντοσ πρὸσ Ἀθηναίουσ τοῖσ Ἐλευσινίοισ, ἐπικληθεὶσ ὑπὸ Ἐλευσινίων μετὰ πολλῆσ συνεμάχει Θρᾳκῶν δυνάμεωσ. Ἐρεχθεῖ δὲ ὑπὲρ Ἀθηναίων νίκησ χρωμένῳ ἔχρησεν ὁ θεὸσ κατορθώσειν τὸν πόλεμον, ἐὰν μίαν τῶν θυγατέρων σφάξῃ. καὶ σφάξαντοσ αὐτοῦ τὴν νεωτάτην καὶ αἱ λοιπαὶ ἑαυτὰσ κατέσφαξαν· ἐπεποίηντο γάρ, ὡσ ἔφασάν τινεσ, συνωμοσίαν ἀλλήλαισ συναπολέσθαι. γενομένησ δὲ μετὰ <τὴν> σφαγὴν τῆσ μάχησ Ἐρεχθεὺσ μὲν ἀνεῖλεν Εὔμολπον, Ποσειδῶνοσ δὲ καὶ τὸν Ἐρεχθέα καὶ τὴν οἰκίαν αὐτοῦ καταλύσαντοσ, Κέκροψ ὁ πρεσβύτατοσ τῶν Ἐρεχθέωσ παίδων ἐβασίλευσεν, ὃσ γήμασ Μητιάδουσαν τὴν Εὐπαλάμου παῖδα ἐτέκνωσε Πανδίονα. οὗτοσ μετὰ Κέκροπα βασιλεύων ὑπὸ τῶν Μητίονοσ υἱῶν κατὰ στάσιν ἐξεβλήθη, καὶ παραγενόμενοσ εἰσ Μέγαρα πρὸσ Πύλαν τὴν ἐκείνου θυγατέρα Πυλίαν γαμεῖ.

αὖθισ <δὲ> καὶ τῆσ πόλεωσ βασιλεὺσ καθίσταται· κτείνασ γὰρ Πύλασ τὸν τοῦ πατρὸσ ἀδελφὸν Βίαντα τὴν βασιλείαν δίδωσι Πανδίονι, αὐτὸσ δὲ εἰσ Πελοπόννησον σὺν λαῷ παραγενόμενοσ κτίζει πόλιν Πύλον. Πανδίονι δὲ ἐν Μεγάροισ ὄντι παῖδεσ ἐγένοντο Αἰγεὺσ Πάλλασ Νῖσοσ Λύκοσ. ἔνιοι δὲ Αἰγέα Σκυρίου εἶναι λέγουσιν, ὑποβληθῆναι δὲ ὑπὸ Πανδίονοσ. μετὰ δὲ τὴν Πανδίονοσ τελευτὴν οἱ παῖδεσ αὐτοῦ στρατεύσαντεσ ἐπ’ Ἀθήνασ ἐξέβαλον τοὺσ Μητιονίδασ καὶ τὴν ἀρχὴν τετραχῇ διεῖλον·

εἶχε δὲ τὸ πᾶν κράτοσ Αἰγεύσ. γαμεῖ δὲ πρώτην μὲν Μήταν τὴν Ὁπλῆτοσ, δευτέραν δὲ Χαλκιόπην τὴν Ῥηξήνοροσ. ὡσ δὲ οὐκ ἐγένετο παῖσ αὐτῷ, δεδοικὼσ τοὺσ ἀδελφοὺσ εἰσ Πυθίανἦλθε καὶ περὶ παίδων γονῆσ ἐμαντεύετο. ὁ δὲ θεὸσ ἔχρησεν αὐτῷ· ἀσκοῦ τὸν προύχοντα ποδάονα, φέρτατε λαῶν,μὴ λύσῃσ, πρὶν ἐσ ἄκρον Ἀθηναίων ἀφίκηαι. ἀπορῶν δὲ τὸν χρησμὸν ἀνῄει πάλιν εἰσ Ἀθήνασ. καὶ Τροιζῆνα διοδεύων ἐπιξενοῦται Πιτθεῖ τῷ Πέλοποσ, ὃσ τὸν χρησμὸν συνείσ, μεθύσασ αὐτὸν τῇ θυγατρὶ συγκατέκλινεν Αἴθρᾳ.

τῇ δὲ αὐτῇ νυκτὶ καὶ Ποσειδῶν ἐπλησίασεν αὐτῇ. Αἰγεὺσ δὲ ἐντειλάμενοσ Αἴθρᾳ, ἐὰν ἄρρενα γεννήσῃ, τρέφειν, τίνοσ ἐστὶ μὴ λέγουσαν, ἀπέλιπεν ὑπό τινα πέτραν μάχαιραν καὶ πέδιλα, εἰπών, ὅταν ὁ παῖσ δύνηται τὴν πέτραν ἀποκυλίσασ ἀνελέσθαι ταῦτα, τότε μετ’ αὐτῶν αὐτὸν ἀποπέμπειν. αὐτὸσ δὲ ἧκεν εἰσ Ἀθήνασ, καὶ τὸν τῶν Παναθηναίων ἀγῶνα ἐπετέλει, ἐν ᾧ ὁ Μίνωοσ παῖσ Ἀνδρόγεωσ ἐνίκησε πάντασ. τοῦτον Αἰγεὺσ ἐπὶ τὸν Μαραθώνιον ἔπεμψε ταῦρον, ὑφ’ οὗ διεφθάρη. ἔνιοι δὲ αὐτὸν λέγουσι πορευόμενον εἰσ Θήβασἐπὶ τὸν Λαί̈ου ἀγῶνα πρὸσ τῶν ἀγωνιστῶν ἐνεδρευθέντα διὰ φθόνον ἀπολέσθαι. Μίνωσ δέ, ἀγγελθέντοσ αὐτῷ τοῦ θανάτου, θύων ἐν Πάρῳ ταῖσ χάρισι, τὸν μὲν στέφανον ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ ἔρριψε καὶ τὸν αὐλὸν κατέσχε, τὴν δὲ θυσίαν οὐδὲν ἧττον ἐπετέλεσεν· ὅθεν ἔτι καὶ δεῦρο χωρὶσ αὐλῶν καὶ στεφάνων ἐν Πάρῳ θύουσι ταῖσ χάρισι. μετ’ οὐ πολὺ δὲ θαλασσοκρατῶν ἐπολέμησε στόλῳ τὰσ Ἀθήνασ, καὶ Μέγαρα εἷλε Νίσου βασιλεύοντοσ τοῦ Πανδίονοσ, καὶ Μεγαρέα τὸν Ἱππομένουσ ἐξ Ὀγχηστοῦ Νίσῳ βοηθὸν ἐλθόντα ἀπέκτεινεν.

ἀπέθανε δὲ καὶ Νῖσοσ διὰ θυγατρὸσ προδοσίαν. ἔχοντι γὰρ αὐτῷ πορφυρέαν ἐν μέσῃ τῇ κεφαλῇ τρίχα ταύτησ ἀφαιρεθείσησ ἦν χρησμὸσ τελευτῆσαι· ἡ δὲ θυγάτηρ αὐτοῦ Σκύλλα ἐρασθεῖσα Μίνωοσ ἐξεῖλε τὴν τρίχα. Μίνωσ δὲ Μεγάρων κρατήσασ καὶ τὴν κόρην τῆσ πρύμνησ τῶν ποδῶν ἐκδήσασ ὑποβρύχιον ἐποίησε. χρονιζομένου δὲ τοῦ πολέμου, μὴ δυνάμενοσ ἑλεῖν Ἀθήνασ εὔχεται Διὶ παρ’ Ἀθηναίων λαβεῖν δίκασ. γενομένου δὲ τῇ πόλει λιμοῦ τε καὶ λοιμοῦ. τὸ μὲν πρῶτον κατὰ λόγιον Ἀθηναῖοι παλαιὸν τὰσ Υἁκίνθου κόρασ, Ἀνθηίδα Αἰγληίδα Λυταίαν Ὀρθαίαν, ἐπὶ τὸν Γεραίστου τοῦ Κύκλωποσ τάφον κατέσφαξαν· τούτων δὲ ὁ πατὴρ Υἅκινθοσ ἐλθὼν ἐκ Λακεδαίμονοσ Ἀθήνασ κατῴκει. ὡσ δὲ οὐδὲν ὄφελοσ ἦν τοῦτο, ἐχρῶντο περὶ ἀπαλλαγῆσ. ὁ δὲ θεὸσ ἀνεῖλεν αὐτοῖσ Μίνωι διδόναι δίκασ ἃσ ἂν αὐτὸσ αἱροῖτο. πέμψαντεσ οὖν πρὸσ Μίνωα ἐπέτρεπον αἰτεῖν δίκασ. Μίνωσ δὲ ἐκέλευσεν αὐτοῖσ κόρουσ ἑπτὰ καὶ κόρασ τὰσ ἴσασ χωρὶσ ὅπλων πέμπειν τῷ Μινωταύρῳ βοράν. ἦν δὲ οὗτοσ ἐν λαβυρίνθῳ καθειργμένοσ, ἐν ᾧ τὸν εἰσελθόντα ἀδύνατον ἦν ἐξιέναι· πολυπλόκοισ γὰρ καμπαῖσ τὴν ἀγνοουμένην ἔξοδον ἀπέκλειε. κατεσκευάκει δὲ αὐτὸν Δαίδαλοσ ὁ Εὐπαλάμου παῖσ τοῦ Μητίονοσ καὶ Ἀλκίππησ. ἦν γὰρ ἀρχιτέκτων ἄριστοσ καὶ πρῶτοσ ἀγαλμάτων εὑρετήσ. οὗτοσ ἐξ Ἀθηνῶν ἔφυγεν, ἀπὸ τῆσ ἀκροπόλεωσ βαλὼν τὸν τῆσ ἀδελφῆσ Πέρδικοσ υἱὸν Τάλω, μαθητὴν ὄντα, δείσασ μὴ διὰ τὴν εὐφυί̈αν αὐτὸν ὑπερβάλῃ· σιαγόνα γὰρ ὄφεωσ εὑρὼν ξύλον λεπτὸν ἔπρισε. φωραθέντοσ δὲ τοῦ νεκροῦ κριθεὶσ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ καὶ καταδικασθεὶσ πρὸσ Μίνωα ἔφυγε. κἀκεῖ Πασιφάῃ ἐρασθείσῃ τοῦ Ποσειδωνείου ταύρου συνήργησε τεχνησάμενοσ ξυλίνην βοῦν, καὶ τὸν λαβύρινθον κατεσκεύασεν, εἰσ ὃν κατὰ ἔτοσ Ἀθηναῖοι κόρουσ ἑπτὰ καὶ κόρασ τὰσ ἴσασ τῷ Μινωταύρῳ βορὰν ἔπεμπον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 15

(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 15)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION