헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΛιβραρψ́4́12́

(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 12)

Ἠλέκτρασ δὲ τῆσ Ἄτλαντοσ καὶ Διὸσ Ιἀσίων καὶ Δάρδανοσ ἐγένοντο. Ιἀσίων μὲν οὖν ἐρασθεὶσ Δήμητροσ καὶ θέλων καταισχῦναι τὴν θεὸν κεραυνοῦται, Δάρδανοσ δὲ ἐπὶ τῷ θανάτῳ τοῦ ἀδελφοῦ λυπούμενοσ, Σαμοθρᾴκην ἀπολιπὼν εἰσ τὴν ἀντίπερα ἤπειρον ἦλθε. ταύτησ δὲ ἐβασίλευε Τεῦκροσ ποταμοῦ Σκαμάνδρου καὶ νύμφησ Ἰδαίασ· ἀφ’ οὗ καὶ οἱ τὴν χώραν νεμόμενοι Τεῦκροι προσηγορεύοντο. ὑποδεχθεὶσ δὲ ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ, καὶ λαβὼν μέροσ τῆσ γῆσ καὶ τὴν ἐκείνου θυγατέρα Βάτειαν, Δάρδανον ἔκτισε πόλιν· τελευτήσαντοσ δὲ Τεύκρου τὴν χώραν ἅπασαν Δαρδανίαν ἐκάλεσε. γενομένων δὲ αὐτῷ παίδων Ἴλου καὶ Ἐριχθονίου, Ἶλοσ μὲν ἄπαισ ἀπέθανεν, Ἐριχθόνιοσ δὲ διαδεξάμενοσ τὴν βασιλείαν, γήμασ Ἀστυόχην τὴν Σιμόεντοσ, τεκνοῖ Τρῶα.

οὗτοσ παραλαβὼν τὴν βασιλείαν τὴν μὲν χώραν ἀφ’ ἑαυτοῦ Τροίαν ἐκάλεσε, καὶ γήμασ Καλλιρρόην τὴν Σκαμάνδρου γεννᾷ θυγατέρα μὲν Κλεοπάτραν, παῖδασ δὲ Ἶλον καὶ Ἀσσάρακον καὶ Γανυμήδην. τοῦτον μὲν οὖν διὰ κάλλοσ ἀναρπάσασ Ζεὺσ δι’ ἀετοῦ θεῶν οἰνοχόον ἐν οὐρανῷ κατέστησεν· Ἀσσαράκου δὲ καὶ Ιἑρομνήμησ τῆσ Σιμόεντοσ Κάπυσ, τοῦ δὲ καὶ Θεμίστησ τῆσ Ἴλου Ἀγχίσησ, ᾧ δι’ ἐρωτικὴν ἐπιθυμίαν Ἀφροδίτη συνελθοῦσα Αἰνείαν ἐγέννησε καὶ Λύρον, ὃσ ἄπαισ ἀπέθανεν. Ἶλοσ δὲ εἰσ Φρυγίαν ἀφικόμενοσ καὶ καταλαβὼν ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ αὐτόθι τεθειμένον ἀγῶνα νικᾷ πάλην·

καὶ λαβὼν ἆθλον πεντήκοντα κόρουσ καὶ κόρασ τὰσ ἴσασ, δόντοσ αὐτῷ τοῦ βασιλέωσ κατὰ χρησμὸν καὶ βοῦν ποικίλην, καὶ φράσαντοσ ἐν ᾧπερ ἂν αὐτὴ κλιθῇ τόπῳ πόλιν κτίζειν, εἵπετο τῇ βοί̈. ἡ δὲ ἀφικομένη ἐπὶ τὸν λεγόμενον τῆσ Φρυγίασ Ἄτησ λόφον κλίνεται· ἔνθα πόλιν κτίσασ Ἶλοσ ταύτην μὲν Ἴλιον ἐκάλεσε, τῷ δὲ Διὶ σημεῖον εὐξάμενοσ αὐτῷ τι φανῆναι, μεθ’ ἡμέραν τὸ διιπετὲσ παλλάδιον πρὸ τῆσ σκηνῆσ κείμενον ἐθεάσατο. ἦν δὲ τῷ μεγέθει τρίπηχυ, τοῖσ δὲ ποσὶ συμβεβηκόσ, καὶ τῇ μὲν δεξιᾷ δόρυ διηρμένον ἔχον τῇ δὲ ἑτέρᾳ ἠλακάτην καὶ ἄτρακτον. ἱστορία δὲ ἡ περὶ τοῦ παλλαδίου τοιάδε φέρεται· φασὶ γεννηθεῖσαν τὴν Ἀθηνᾶν παρὰ Τρίτωνι τρέφεσθαι, ᾧ θυγάτηρ ἦν Παλλάσ· ἀμφοτέρασ δὲ ἀσκούσασ τὰ κατὰ πόλεμον εἰσ φιλονεικίαν ποτὲ προελθεῖν. μελλούσησ δὲ πλήττειν τῆσ Παλλάδοσ τὸν Δία φοβηθέντα τὴν αἰγίδα προτεῖναι, τὴν δὲ εὐλαβηθεῖσαν ἀναβλέψαι, καὶ οὕτωσ ὑπὸ τῆσ Ἀθηνᾶσ τρωθεῖσαν πεσεῖν. Ἀθηνᾶν δὲ περίλυπον ἐπ’ αὐτῇ γενομένην, ξόανον ἐκείνησ ὅμοιον κατασκευάσαι, καὶ περιθεῖναι τοῖσ στέρνοισ ἣν ἔδεισεν αἰγίδα, καὶ τιμᾶν ἱδρυσαμένην παρὰ τῷ Διί. ὕστερον δὲ Ἠλέκτρασ κατὰ τὴν φθορὰν τούτῳ προσφυγούσησ, Δία ῥῖψαι μετ’ Ἄτησ καὶ τὸ παλλάδιον εἰσ τὴν Ἰλιάδα χώραν, Ἶλον δὲ τούτῳ ναὸν κατασκευάσαντα τιμᾶν. καὶ περὶ μὲν τοῦ παλλαδίου ταῦτα λέγεται. Ἶλοσ δὲ γήμασ Εὐρυδίκην τὴν Ἀδράστου Λαομέδοντα ἐγέννησεν, ὃσ γαμεῖ Στρυμὼ τὴν Σκαμάνδρου, κατὰ δέ τινασ Πλακίαν τὴν Ὀτρέωσ, κατ’ ἐνίουσ δὲ Λευκίππην, καὶ τεκνοῖ παῖδασ μὲν Τιθωνὸν Λάμπον Κλυτίον Ἱκετάονα Ποδάρκην, θυγατέρασ δὲ Ἡσιόνην καὶ Κίλλαν καὶ Ἀστυόχην, ἐκ δὲ νύμφησ Καλύβησ Βουκολίωνα. Τιθωνὸν μὲν οὖν Ηὢσ ἁρπάσασα δι’ ἔρωτα εἰσ Αἰθιοπίαν κομίζει, κἀκεῖ συνελθοῦσα γεννᾷ παῖδασ Ἠμαθίωνα καὶ Μέμνονα.

μετὰ δὲ τὸ αἱρεθῆναι Ἴλιον ὑπὸ Ἡρακλέουσ, ὡσ μικρὸν πρόσθεν ἡμῖν λέλεκται, ἐβασίλευσε Ποδάρκησ ὁ κληθεὶσ Πρίαμοσ·

καὶ γαμεῖ πρώτην Ἀρίσβην τὴν Μέροποσ, ἐξ ἧσ αὐτῷ παῖσ Αἴσακοσ γίνεται, ὃσ ἔγημεν Ἀστερόπην τὴν Κεβρῆνοσ θυγατέρα, ἣν πενθῶν ἀποθανοῦσαν ἀπωρνεώθη. Πρίαμοσ δὲ Ἀρίσβην ἐκδοὺσ Ὑρτάκῳ δευτέραν ἔγημεν Ἑκάβην τὴν Δύμαντοσ, ἢ ὥσ τινέσ φασι Κισσέωσ, ἢ ὡσ ἕτεροι λέγουσι Σαγγαρίου ποταμοῦ καὶ Μετώπησ. γεννᾶται δὲ αὐτῇ πρῶτοσ μὲν Ἕκτωρ· δευτέρου δὲ γεννᾶσθαι μέλλοντοσ βρέφουσ ἔδοξεν Ἑκάβη καθ’ ὕπνουσ δαλὸν τεκεῖν διάπυρον, τοῦτον δὲ πᾶσαν ἐπινέμεσθαι τὴν πόλιν καὶ καίειν. μαθὼν δὲ Πρίαμοσ παρ’ Ἑκάβησ τὸν ὄνειρον, Αἴσακον τὸν υἱὸν μετεπέμψατο· ἦν γὰρ ὀνειροκρίτησ παρὰ τοῦ μητροπάτοροσ Μέροποσ διδαχθείσ. οὗτοσ εἰπὼν τῆσ πατρίδοσ γενέσθαι τὸν παῖδα ἀπώλειαν, ἐκθεῖναι τὸ βρέφοσ ἐκέλευε. Πρίαμοσ δέ, ὡσ ἐγεννήθη τὸ βρέφοσ, δίδωσιν ἐκθεῖναι οἰκέτῃ κομίσαντι εἰσ Ἴδην· ὁ δὲ οἰκέτησ Ἀγέλαοσ ὠνομάζετο. τὸ δὲ ἐκτεθὲν ὑπὸ τούτου βρέφοσ πένθ’ ἡμέρασ ὑπὸ ἄρκτου ἐτράφη. ὁ δὲ σωζόμενον εὑρὼν ἀναιρεῖται, καὶ κομίσασ ἐπὶ τῶν χωρίων ὡσ ἴδιον παῖδα ἔτρεφεν, ὀνομάσασ Πάριν. γενόμενοσ δὲ νεανίσκοσ καὶ πολλῶν διαφέρων κάλλει τε καὶ ῥώμῃ αὖθισ Ἀλέξανδροσ προσωνομάσθη, λῃστὰσ ἀμυνόμενοσ καὶ τοῖσ ποιμνίοισ ἀλεξήσασ , ὅπερ ἐστὶ βοηθήσασ. καὶ μετ’ οὐ πολὺ τοὺσ γονέασ ἀνεῦρε. μετὰ τοῦτον ἐγέννησεν Ἑκάβη θυγατέρασ μὲν Κρέουσαν Λαοδίκην Πολυξένην Κασάνδραν, ᾗ συνελθεῖν βουλόμενοσ Ἀπόλλων τὴν μαντικὴν ὑπέσχετο διδάξειν. ἡ δὲ μαθοῦσα οὐ συνῆλθεν· ὅθεν Ἀπόλλων ἀφείλετο τῆσ μαντικῆσ αὐτῆσ τὸ πείθειν. αὖθισ δὲ παῖδασ ἐγέννησε Δηίφοβον Ἕλενον Πάμμονα Πολίτην Ἄντιφον Ἱππόνοον Πολύδωρον Τρωίλον· τοῦτον ἐξ Ἀπόλλωνοσ λέγεται γεγεννηκέναι. ἐκ δὲ ἄλλων γυναικῶν Πριάμῳ παῖδεσ γίνονται Μελάνιπποσ Γοργυθίων Φιλαίμων Ἱππόθοοσ Γλαῦκοσ, Ἀγάθων Χερσιδάμασ Εὐαγόρασ Ἱπποδάμασ Μήστωρ, Ἄτασ Δόρυκλοσ Λυκάων Δρύοψ Βίασ, Χρομίοσ Ἀστύγονοσ Τελέστασ Εὐάνδροσ Κεβριόνησ, Μύλιοσ Ἀρχέμαχοσ Λαοδόκοσ Ἐχέφρων Ἰδομενεύσ, Ὑπερίων Ἀσκάνιοσ Δημοκόων Ἄρητοσ Δηιοπίτησ, Κλονίοσ Ἐχέμμων Ὑπείροχοσ Αἰγεωνεὺσ Λυσίθοοσ Πολυμέδων, θυγατέρεσ δὲ Μέδουσα Μηδεσικάστη Λυσιμάχη Ἀριστοδήμη. Ἕκτωρ μὲν οὖν Ἀνδρομάχην τὴν Ηἐτίωνοσ γαμεῖ, Ἀλέξανδροσ δὲ Οἰνώνην τὴν Κεβρῆνοσ τοῦ ποταμοῦ θυγατέρα.

αὕτη παρὰ Ῥέασ τὴν μαντικὴν μαθοῦσα προέλεγεν Ἀλεξάνδρῳ μὴ πλεῖν ἐπὶ Ἑλένην. μὴ πείθουσα δὲ εἶπεν, ἐὰν τρωθῇ, παραγενέσθαι πρὸσ αὐτήν· μόνην γὰρ θεραπεῦσαι δύνασθαι. τὸν δὲ Ἑλένην ἐκ Σπάρτησ ἁρπάσαι, πολεμουμένησ δὲ Τροίασ τοξευθέντα ὑπὸ Φιλοκτήτου τόξοισ Ἡρακλείοισ πρὸσ Οἰνώνην ἐπανελθεῖν εἰσ Ἴδην. ἡ δὲ μνησικακοῦσα θεραπεύσειν οὐκ ἔφη. Ἀλέξανδροσ μὲν οὖν εἰσ Τροίαν κομιζόμενοσ ἐτελεύτα, Οἰνώνη δὲ μετανοήσασα τὰ πρὸσ θεραπείαν φάρμακα ἔφερε, καὶ καταλαβοῦσα αὐτὸν νεκρὸν ἑαυτὴν ἀνήρτησεν. ὁ δὲ Ἀσωπὸσ ποταμὸσ Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύοσ, ὡσ δὲ Ἀκουσίλαοσ λέγει, Πηροῦσ καὶ Ποσειδῶνοσ, ὡσ δέ τινεσ, Διὸσ καὶ Εὐρυνόμησ. τούτῳ Μετώπη γημαμένη Λάδωνοσ δὲ τοῦ ποταμοῦ θυγάτηρ αὕτη δύο μὲν παῖδασ ἐγέννησεν, Ἰσμηνὸν καὶ Πελάγοντα, εἴκοσι δὲ θυγατέρασ, ὧν μὲν μίαν Αἴγιναν ἡρ́πασε Ζεύσ. ταύτην Ἀσωπὸσ ζητῶν ἧκεν εἰσ Κόρινθον, καὶ μανθάνει παρὰ Σισύφου τὸν ἡρπακότα εἶναι Δία. Ζεὺσ δὲ Ἀσωπὸν μὲν κεραυνώσασ διώκοντα πάλιν ἐπὶ τὰ οἰκεῖα ἀπέπεμψε ῥεῖθρα διὰ τοῦτο μέχρι καὶ νῦν ἐκ τῶν τούτου ῥείθρων ἄνθρακεσ φέρονται, Αἴγιναν δὲ κομίσασ εἰσ τὴν τότε Οἰνώνην λεγομένην νῆσον, νῦν δὲ Αἴγιναν ἀπ’ ἐκείνησ κληθεῖσαν, μίγνυται, καὶ τεκνοῖ παῖδα ἐξ αὐτῆσ Αἰακόν. τούτῳ Ζεὺσ ὄντι μόνῳ ἐν τῇ νήσῳ τοὺσ μύρμηκασ ἀνθρώπουσ ἐποίησε. γαμεῖ δὲ Αἰακὸσ Ἐνδηίδα τὴν Σκείρωνοσ, ἐξ ἧσ αὐτῷ παῖδεσ ἐγένοντο Πηλεύσ τε καὶ Τελαμών. Φερεκύδησ δέ φησι Τελαμῶνα φίλον, οὐκ ἀδελφὸν Πηλέωσ εἶναι, ἀλλ’ Ἀκταίου παῖδα καὶ Γλαύκησ τῆσ Κυχρέωσ. μίγνυται δὲ αὖθισ Αἰακὸσ Ψαμάθῃ τῇ Νηρέωσ εἰσ φώκην ἠλλαγμένῃ διὰ τὸ μὴ βούλεσθαι συνελθεῖν, καὶ τεκνοῖ παῖδα Φῶκον. ἦν δὲ εὐσεβέστατοσ πάντων Αἰακόσ. διὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα κατεχούσησ ἀφορίασ διὰ Πέλοπα, ὅτι Στυμφάλῳ τῷ βασιλεῖ τῶν Ἀρκάδων πολεμῶν καὶ τὴν Ἀρκαδίαν ἑλεῖν μὴ δυνάμενοσ, προσποιησάμενοσ φιλίαν ἔκτεινεν αὐτὸν καὶ διέσπειρε μελίσασ, χρησμοὶ θεῶν ἔλεγον ἀπαλλαγήσεσθαι τῶν ἐνεστώτων κακῶν τὴν Ἑλλάδα, ἐὰν Αἰακὸσ ὑπὲρ αὐτῆσ εὐχὰσ ποιήσηται ποιησαμένου δὲ εὐχὰσ Αἰακοῦ τῆσ ἀκαρπίασ ἡ Ἑλλὰσ ἀπαλλάττεται. τιμᾶται δὲ καὶ παρὰ Πλούτωνι τελευτήσασ Αἰακόσ, καὶ τὰσ κλεῖσ τοῦ Αἵδου φυλάττει. διαφέροντοσ δὲ ἐν τοῖσ ἀγῶσι Φώκου, τοὺσ ἀδελφοὺσ Πηλέα καὶ Τελαμῶνα ἐπιβουλεῦσαι· καὶ λαχὼν κλήρῳ Τελαμὼν συγγυμναζόμενον αὐτὸν βαλὼν δίσκῳ κατὰ τῆσ κεφαλῆσ κτείνει, καὶ κομίσασ μετὰ Πηλέωσ κρύπτει κατά τινοσ ὕλησ. φωραθέντοσ δὲ τοῦ φόνου φυγάδεσ ἀπὸ Αἰγίνησ ὑπὸ Αἰακοῦ ἐλαύνονται. καὶ Τελαμὼν μὲν εἰσ Σαλαμῖνα παραγίνεται πρὸσ Κυχρέα τὸν <Ποσειδῶνοσ καὶ> Σαλαμῖνοσ τῆσ Ἀσωποῦ.

κτείνασ δὲ ὄφιν οὗτοσ ἀδικοῦντα τὴν νῆσον αὐτῆσ ἐβασίλευε, καὶ τελευτῶν ἄπαισ τὴν βασιλείαν παραδίδωσι Τελαμῶνι. ὁ δὲ γαμεῖ Περίβοιαν τὴν Ἀλκάθου τοῦ Πέλοποσ· καὶ ποιησαμένου εὐχὰσ Ἡρακλέουσ ἵνα αὐτῷ παῖσ ἄρρην γένηται, φανέντοσ δὲ μετὰ τὰσ εὐχὰσ αἰετοῦ, τὸν γεννηθέντα ἐκάλεσεν Αἰάντα. καὶ στρατευσάμενοσ ἐπὶ Τροίαν σὺν Ἡρακλεῖ λαμβάνει γέρασ Ἡσιόνην τὴν Λαομέδοντοσ θυγατέρα, ἐξ ἧσ αὐτῷ γίνεται Τεῦκροσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 12

(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 12)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION