헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΛιβραρψ́4́13́

(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 13)

Πηλεὺσ δὲ εἰσ Φθίαν φυγὼν πρὸσ Εὐρυτίωνα τὸν Ἄκτοροσ ὑπ’ αὐτοῦ καθαίρεται, καὶ λαμβάνει παρ’ αὐτοῦ τὴν θυγατέρα Ἀντιγόνην καὶ τῆσ χώρασ τὴν τρίτην μοῖραν. καὶ γίνεται θυγάτηρ αὐτῷ Πολυδώρα, ἣν ἔγημε Βῶροσ ὁ Περιήρουσ. ἐντεῦθεν ἐπὶ τὴν θήραν τοῦ Καλυδωνίου κάπρου μετ’ Εὐρυτίωνοσ ἐλθών, προέμενοσ ἐπὶ τὸν σῦν ἀκόντιον Εὐρυτίωνοσ τυγχάνει καὶ κτείνει τοῦτον ἄκων.

πάλιν οὖν ἐκ Φθίασ φυγὼν εἰσ Ιὠλκὸν πρὸσ Ἄκαστον ἀφικνεῖται καὶ ὑπ’ αὐτοῦ καθαίρεται. ἀγωνίζεται δὲ καὶ τὸν ἐπὶ Πελίᾳἀγῶνα, πρὸσ Ἀταλάντην διαπαλαίσασ.

καὶ Ἀστυδάμεια ἡ Ἀκάστου γυνή, Πηλέωσ ἐρασθεῖσα, περὶ συνουσίασ προσέπεμψεν αὐτῷ λόγουσ. μὴ δυναμένη δὲ πεῖσαι, πρὸσ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ πέμψασα ἔφη μέλλειν Πηλέα γαμεῖν Στερόπην τὴν Ἀκάστου θυγατέρα· καὶ τοῦτο ἐκείνη ἀκούσασα ἀγχόνην ἀνάπτει. Πηλέωσ δὲ πρὸσ Ἄκαστον καταψεύδεται, λέγουσα ὑπ’ αὐτοῦ περὶ συνουσίασ πεπειρᾶσθαι. Ἄκαστοσ <δὲ> ἀκούσασ κτεῖναι μὲν ὃν ἐκάθηρεν οὐκ ἠβουλήθη, ἄγει δὲ αὐτὸν ἐπὶ θήραν εἰσ τὸ Πήλιον. ἔνθα ἁμίλλησ περὶ θήρασ γενομένησ, Πηλεὺσ μὲν ὧν ἐχειροῦτο θηρίων τὰσ γλώσσασ τούτων ἐκτεμὼν εἰσ πήραν ἐτίθει, οἱ δὲ μετὰ Ἀκάστου ταῦτα χειρούμενοι κατεγέλων ὡσ μηδὲν τεθηρακότοσ τοῦ Πηλέωσ. ὁ δὲ τὰσ γλώσσασ παρασχόμενοσ ὅσασ εἶχεν ἐκείνοισ, τοσαῦτα ἔφη τεθηρευκέναι. ἀποκοιμηθέντοσ δὲ αὐτοῦ ἐν τῷ Πηλίῳ, ἀπολιπὼν Ἄκαστοσ καὶ τὴν μάχαιραν ἐν τῇ τῶν βοῶν κόπρῳ κρύψασ ἐπανέρχεται. ὁ δὲ ἐξαναστὰσ καὶ ζητῶν τὴν μάχαιραν, ὑπὸ τῶν Κενταύρων καταληφθεὶσ ἔμελλεν ἀπόλλυσθαι, σώζεται δὲ ὑπὸ Χείρωνοσ· οὗτοσ καὶ τὴν μάχαιραν αὐτοῦ ἐκζητήσασ δίδωσι. γαμεῖ δὲ ὁ Πηλεὺσ Πολυδώραν τὴν Περιήρουσ, ἐξ ἧσ αὐτῷ γίνεται Μενέσθιοσ ἐπίκλην, ὁ Σπερχειοῦ τοῦ ποταμοῦ.

αὖθισ δὲ γαμεῖ Θέτιν τὴν Νηρέωσ, περὶ ἧσ τοῦ γάμου Ζεὺσ καὶ Ποσειδῶν ἤρισαν, Θέμιδοσ δὲ θεσπιῳδούσησ ἔσεσθαι τὸν ἐκ ταύτησ γεννηθέντα κρείττονα τοῦ πατρὸσ ἀπέσχοντο.

ἔνιοι δέ φασι, Διὸσ ὁρμῶντοσ ἐπὶ τὴν ταύτησ συνουσίαν, εἰρηκέναι Προμηθέα τὸν ἐκ ταύτησ αὐτῷ γεννηθέντα οὐρανοῦ δυναστεύσειν. τινὲσ δὲ λέγουσι Θέτιν μὴ βουληθῆναι Διὶ συνελθεῖν ὡσ ὑπὸ Ἥρασ τραφεῖσαν, Δία δὲ ὀργισθέντα θνητῷ θέλειν αὐτὴν συνοικίσαι. Χείρωνοσ οὖν ὑποθεμένου Πηλεῖ συλλαβεῖν καὶ κατασχεῖν αὐτὴν μεταμορφουμένην, ἐπιτηρήσασ συναρπάζει, γινομένην δὲ ὁτὲ μὲν πῦρ ὁτὲ δὲ ὕδωρ ὁτὲ δὲ θηρίον οὐ πρότερον ἀνῆκε πρὶν ἢ τὴν ἀρχαίαν μορφὴν εἶδεν ἀπολαβοῦσαν. γαμεῖ δὲ ἐν τῷ Πηλίῳ, κἀκεῖ θεοὶ τὸν γάμον εὐωχούμενοι καθύμνησαν. καὶ δίδωσι Χείρων Πηλεῖ δόρυ μείλινον, Ποσειδῶν δὲ ἵππουσ Βαλίον καὶ Ξάνθον· ἀθάνατοι δὲ ἦσαν οὗτοι. ὡσ δὲ ἐγέννησε Θέτισ ἐκ Πηλέωσ βρέφοσ, ἀθάνατον θέλουσα ποιῆσαι τοῦτο, κρύφα Πηλέωσ εἰσ τὸ πῦρ ἐγκρύβουσα τῆσ νυκτὸσ ἔφθειρεν ὃ ἦν αὐτῷ θνητὸν πατρῷον, μεθ’ ἡμέραν δὲ ἔχριεν ἀμβροσίᾳ.

Πηλεὺσ δὲ ἐπιτηρήσασ καὶ σπαίροντα τὸν παῖδα ἰδὼν ἐπὶ τοῦ πυρὸσ ἐβόησε· καὶ Θέτισ κωλυθεῖσα τὴν προαίρεσιν τελειῶσαι, νήπιον τὸν παῖδα ἀπολιποῦσα πρὸσ Νηρηίδασ ᾤχετο. κομίζει δὲ τὸν παῖδα πρὸσ Χείρωνα Πηλεύσ. ὁ δὲ λαβὼν αὐτὸν ἔτρεφε σπλάγχνοισ λεόντων καὶ συῶν ἀγρίων καὶ ἄρκτων μυελοῖσ, καὶ ὠνόμασεν Ἀχιλλέα πρότερον δὲ ἦν ὄνομα αὐτῷ Λιγύρων ὅτι τὰ χείλη μαστοῖσ οὐ προσήνεγκε. Πηλεὺσ δὲ μετὰ ταῦτα σὺν Ιἄσονι καὶ Διοσκούροισ ἐπόρθησεν Ιὠλκόν, καὶ Ἀστυδάμειαν τὴν Ἀκάστου γυναῖκα φονεύει, καὶ διελὼν μεληδὸν διήγαγε δι’ αὐτῆσ τὸν στρατὸν εἰσ τὴν πόλιν.

ὡσ δὲ ἐγένετο ἐνναετὴσ Ἀχιλλεύσ, Κάλχαντοσ λέγοντοσ οὐ δύνασθαι χωρὶσ αὐτοῦ Τροίαν αἱρεθῆναι, Θέτισ προειδυῖα ὅτι δεῖ στρατευόμενον αὐτὸν ἀπολέσθαι, κρύψασα ἐσθῆτι γυναικείᾳ ὡσ παρθένον Λυκομήδει παρέθετο.

κἀκεῖ τρεφόμενοσ τῇ Λυκομήδουσ θυγατρὶ Δηιδαμείᾳ μίγνυται, καὶ γίνεται παῖσ Πύρροσ αὐτῷ ὁ κληθεὶσ Νεοπτόλεμοσ αὖθισ. Ὀδυσσεὺσ δὲ μηνυθέντα παρὰ Λυκομήδει ζητῶν Ἀχιλλέα, σάλπιγγι χρησάμενοσ εὑρ͂ε. καὶ τοῦτον τὸν τρόπον εἰσ Τροίαν ἦλθε. συνείπετο δὲ αὐτῷ Φοῖνιξ ὁ Ἀμύντοροσ. οὗτοσ ὑπὸ τοῦ πατρὸσ ἐτυφλώθη καταψευσαμένησ φθορὰν Φθίασ τῆσ τοῦ πατρὸσ παλλακῆσ. Πηλεὺσ δὲ αὐτὸν πρὸσ Χείρωνα κομίσασ, ὑπ’ ἐκείνου θεραπευθέντα τὰσ ὄψεισ βασιλέα κατέστησε Δολόπων. συνείπετο δὲ καὶ Πάτροκλοσ ὁ Μενοιτίου καὶ Σθενέλησ τῆσ Ἀκάστου ἢ Περιώπιδοσ τῆσ Φέρητοσ, ἢ καθάπερ φησὶ Φιλοκράτησ, Πολυμήλησ τῆσ Πηλέωσ. οὗτοσ ἐν Ὀποῦντι διενεχθεὶσ ἐν παιδιᾷ περὶ ἀστραγάλων παῖδα Κλειτώνυμον τὸν Ἀμφιδάμαντοσ ἀπέκτεινε, καὶ φυγὼν μετὰ τοῦ πατρὸσ παρὰ Πηλεῖ κατῴκει, καὶ Ἀχιλλέωσ ἐρώμενοσ γίνεται.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 13

(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 13)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION