Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 7

(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 7)

Κρέων δὲ τὴν Θηβαίων βασιλείαν παραλαβὼν τοὺσ τῶν Ἀργείων νεκροὺσ ἔρριψεν ἀτάφουσ, καὶ κηρύξασ μηδένα θάπτειν φύλακασ κατέστησεν. Ἀντιγόνη δέ, μία τῶν Οἰδίποδοσ θυγατέρων, κρύφα τὸ Πολυνείκουσ σῶμα κλέψασα ἔθαψε, καὶ φωραθεῖσα ὑπὸ Κρέοντοσ αὐτοῦ τῷ τάφῳ ζῶσα ἐνεκρύφθη. Ἄδραστοσ δὲ εἰσ Ἀθήνασ ἀφικόμενοσ ἐπὶ τὸν ἐλέου βωμὸν κατέφυγε, καὶ ἱκετηρίαν θεὶσ ἠξίου θάπτειν τοὺσ νεκρούσ. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι μετὰ Θησέωσ στρατεύσαντεσ αἱροῦσι Θήβασ καὶ τοὺσ νεκροὺσ τοῖσ οἰκείοισ διδόασι θάψαι. τῆσ Καπανέωσ δὲ καιομένησ πυρᾶσ, Εὐάδνη, ἡ Καπανέωσ μὲν γυνὴ θυγάτηρ δὲ Ἴφιοσ, ἑαυτὴν ἐμβαλοῦσα συγκατεκαίετο. μετὰ δὲ ἔτη δέκα οἱ τῶν ἀπολομένων παῖδεσ, κληθέντεσ ἐπίγονοι, στρατεύειν ἐπὶ Θήβασ προῃροῦντο, τὸν τῶν πατέρων θάνατον τιμωρήσασθαι βουλόμενοι.

καὶ μαντευομένοισ αὐτοῖσ ὁ θεὸσ ἐθέσπισε νίκην Ἀλκμαίωνοσ ἡγουμένου. ὁ μὲν οὖν Ἀλκμαίων ἡγεῖσθαι τῆσ στρατείασ οὐ βουλόμενοσ πρὶν τίσασθαι τὴν μητέρα, ὅμωσ στρατεύεται· λαβοῦσα γὰρ Ἐριφύλη παρὰ Θερσάνδρου τοῦ Πολυνείκουσ τὸν πέπλον συνέπεισε καὶ τοὺσ παῖδασ στρατεύεσθαι. οἱ δὲ ἡγεμόνα Ἀλκμαίωνα ἑλόμενοι Θήβασ ἐπολέμουν. ἦσαν δὲ οἱ στρατευόμενοι οἵδε· Ἀλκμαίων καὶ Ἀμφίλοχοσ Ἀμφιαράου, Αἰγιαλεὺσ Ἀδράστου, Διομήδησ Τυδέωσ, Πρόμαχοσ Παρθενοπαίου, Σθένελοσ Καπανέωσ, Θέρσανδροσ Πολυνείκουσ, Εὐρύαλοσ Μηκιστέωσ. οὗτοι πρῶτον μὲν πορθοῦσι τὰσ πέριξ κώμασ, ἔπειτα τῶν Θηβαίων ἐπελθόντων Λαοδάμαντοσ τοῦ Ἐτεοκλέουσ ἡγουμένου γενναίωσ μάχονται.

καὶ Λαοδάμασ μὲν Αἰγιαλέα κτείνει, Λαοδάμαντα δὲ Ἀλκμαίων. καὶ μετὰ τὸν τούτου θάνατον Θηβαῖοι συμφεύγουσιν εἰσ τὰ τείχη. Τειρεσίου δὲ εἰπόντοσ αὐτοῖσ πρὸσ μὲν Ἀργείουσ κήρυκα περὶ διαλύσεωσ ἀποστέλλειν, αὐτοὺσ δὲ φεύγειν, πρὸσ μὲν τοὺσ πολεμίουσ κήρυκα πέμπουσιν, αὐτοὶ δὲ ἀναβιβάσαντεσ ἐπὶ τὰσ ἀπήνασ τέκνα καὶ γυναῖκασ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἔφευγον. νύκτωρ δὲ ἐπὶ τὴν λεγομένην Τιλφοῦσσαν κρήνην παραγενομένων αὐτῶν, Τειρεσίασ ἀπὸ ταύτησ πιὼν αὐτοῦ τὸν βίον κατέστρεψε. Θηβαῖοι δὲ ἐπὶ πολὺ διελθόντεσ πόλιν Ἑστιαίαν κτίσαντεσ κατῴκησαν. Ἀργεῖοι δὲ ὕστερον τὸν δρασμὸν τῶν Θηβαίων μαθόντεσ εἰσίασιν εἰσ τὴν πόλιν, καὶ συναθροίζουσι τὴν λείαν, καὶ καθαιροῦσι τὰ τείχη.

τῆσ δὲ λείασ μέροσ εἰσ Δελφοὺσ πέμπουσιν Ἀπόλλωνι καὶ τὴν Τειρεσίου θυγατέρα Μαντώ· ηὔξαντο γὰρ αὐτῷ Θήβασ ἑλόντεσ τὸ κάλλιστον τῶν λαφύρων ἀναθήσειν. μετὰ δὲ τὴν Θηβῶν ἅλωσιν αἰσθόμενοσ Ἀλκμαίων καὶ ἐπ’ αὐτῷ δῶρα εἰληφυῖαν Ἐριφύλην τὴν μητέρα μᾶλλον ἠγανάκτησε, καὶ χρήσαντοσ Ἀπόλλωνοσ αὐτῷ τὴν μητέρα ἀπέκτεινεν.

ἔνιοι μὲν λέγουσι σὺν Ἀμφιλόχῳ τῷ ἀδελφῷ κτεῖναι τὴν Ἐριφύλην, ἔνιοι δὲ ὅτι μόνοσ. Ἀλκμαίωνα δὲ μετῆλθεν ἐρινὺσ τοῦ μητρῴου φόνου, καὶ μεμηνὼσ πρῶτον μὲν εἰσ Ἀρκαδίαν πρὸσ Οἰκλέα παραγίνεται, ἐκεῖθεν δὲ εἰσ Ψωφῖδα πρὸσ Φηγέα. καθαρθεὶσ δὲ ὑπ’ αὐτοῦ Ἀρσινόην γαμεῖ τὴν τούτου θυγατέρα, καὶ τόν τε ὁρ́μον καὶ τὸν πέπλον ἔδωκε ταύτῃ. γενομένησ δὲ ὕστερον τῆσ γῆσ δι’ αὐτὸν ἀφόρου, χρήσαντοσ αὐτῷ τοῦ θεοῦ πρὸσ Ἀχελῷον ἀπιέναι καὶ παρ’ ἐκεῖνον παλινδικίαν λαμβάνειν, τὸ μὲν πρῶτον πρὸσ Οἰνέα παραγίνεται εἰσ Καλυδῶνα καὶ ξενίζεται παρ’ αὐτῷ, ἔπειτα ἀφικόμενοσ εἰσ Θεσπρωτοὺσ τῆσ χώρασ ἀπελαύνεται. τελευταῖον δὲ ἐπὶ τὰσ Ἀχελῴου πηγὰσ παραγενόμενοσ καθαίρεταί τε ὑπ’ αὐτοῦ καὶ τὴν ἐκείνου θυγατέρα Καλλιρρόην λαμβάνει, καὶ ὃν Ἀχελῷοσ προσέχωσε τόπον κτίσασ κατῴκησε. Καλλιρρόησ δὲ ὕστερον τόν τε ὁρ́μον καὶ τὸν πέπλον ἐπιθυμούσησ λαβεῖν, καὶ λεγούσησ οὐ συνοικήσειν αὐτῷ εἰ μὴ λάβοι ταῦτα, παραγενόμενοσ εἰσ Ψωφῖδα Ἀλκμαίων Φηγεῖ λέγει τεθεσπίσθαι τῆσ μανίασ ἀπαλλαγὴν ἑαυτῷ, τὸν ὁρ́μον ὅταν εἰσ Δελφοὺσ κομίσασ ἀναθῇ καὶ τὸν πέπλον. ὁ δὲ πιστεύσασ δίδωσι μηνύσαντοσ δὲ θεράποντοσ ὅτι Καλλιρρόῃ ταῦτα λαβὼν ἐκόμιζεν, ἐνεδρευθεὶσ ὑπὸ τῶν Φηγέωσ παίδων ἐπιτάξαντοσ τοῦ Φηγέωσ ἀναιρεῖται. Ἀρσινόην δὲ μεμφομένην οἱ τοῦ Φηγέωσ παῖδεσ ἐμβιβάσαντεσ εἰσ λάρνακα κομίζουσιν εἰσ Τεγέαν καὶ διδόασι δούλην Ἀγαπήνορι, καταψευσάμενοι αὐτῆσ τὸν Ἀλκμαίωνοσ φόνον. Καλλιρρόη δὲ τὴν Ἀλκμαίωνοσ ἀπώλειαν μαθοῦσα, πλησιάζοντοσ αὐτῇ τοῦ Διόσ, αἰτεῖται τοὺσ γεγεννημένουσ παῖδασ ἐξ Ἀλκμαίωνοσ αὐτῇ γενέσθαι τελείουσ, ἵνα τὸν τοῦ πατρὸσ τίσωνται φόνον.

γενόμενοι δὲ ἐξαίφνησ οἱ παῖδεσ τέλειοι ἐπὶ τὴν ἐκδικίαν τοῦ πατρὸσ ἐξῄεσαν. κατὰ τὸν αὐτὸν δὲ καιρὸν οἵ τε Φηγέωσ παῖδεσ Πρόνοοσ καὶ Ἀγήνωρ, εἰσ Δελφοὺσ κομίζοντεσ ἀναθεῖναι τὸν ὁρ́μον καὶ τὸν πέπλον, καταλύουσι πρὸσ Ἀγαπήνορα, καὶ οἱ τοῦ Ἀλκμαίωνοσ παῖδεσ Ἀμφότερόσ τε καὶ Ἀκαρνάν· καὶ ἀνελόντεσ τοὺσ τοῦ πατρὸσ φονέασ, παραγενόμενοί τε εἰσ Ψωφῖδα καὶ παρελθόντεσ εἰσ τὰ βασίλεια τόν τε Φηγέα καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ κτείνουσι. διωχθέντεσ δὲ ἄχρι Τεγέασ ἐπιβοηθησάντων Τεγεατῶν καί τινων Ἀργείων ἐσώθησαν, εἰσ φυγὴν τῶν Ψωφιδίων τραπέντων. δηλώσαντεσ δὲ τῇ μητρὶ ταῦτα, τόν τε ὁρ́μον καὶ τὸν πέπλον ἐλθόντεσ εἰσ Δελφοὺσ ἀνέθεντο κατὰ πρόσταξιν Ἀχελῴου.

πορευθέντεσ δὲ εἰσ τὴν Ἤπειρον συναθροίζουσιν οἰκήτορασ καὶ κτίζουσιν Ἀκαρνανίαν. Εὐριπίδησ δέ φησιν Ἀλκμαίωνα κατὰ τὸν τῆσ μανίασ χρόνον ἐκ Μαντοῦσ Τειρεσίου παῖδασ δύο γεννῆσαι, Ἀμφίλοχον καὶ θυγατέρα Τισιφόνην, κομίσαντα δὲ εἰσ Κόρινθον τὰ βρέφη δοῦναι τρέφειν Κορινθίων βασιλεῖ Κρέοντι, καὶ τὴν μὲν Τισιφόνην διενεγκοῦσαν εὐμορφίᾳ ὑπὸ τῆσ Κρέοντοσ γυναικὸσ ἀπεμποληθῆναι, δεδοικυίασ μὴ Κρέων αὐτὴν γαμετὴν ποιήσηται. τὸν δὲ Ἀλκμαίωνα ἀγοράσαντα ταύτην ἔχειν οὐκ εἰδότα τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα θεράπαιναν, παραγενόμενον δὲ εἰσ Κόρινθον ἐπὶ τὴν τῶν τέκνων ἀπαίτησιν καὶ τὸν υἱὸν κομίσασθαι. καὶ Ἀμφίλοχοσ κατὰ χρησμοὺσ Ἀπόλλωνοσ Ἀμφιλοχικὸν Ἄργοσ ᾤκισεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION