Plutarch, chapter 7

(플루타르코스, chapter 7)

τῷ δὲ Ἀλεξάνδρῳ τῶν πραγμάτων ἤδη κατάστασιν ἐχόντων ὅμωσ ὁ Δημήτριοσ ἀφίκετο· καὶ δῆλοσ μὲν ἦν εὐθὺσ ἥκων μὴ δεομένῳ, καὶ φόβον παρεῖχεν, ὀλίγασ δ̓· ἦν μὲν οὖν καὶ πρότερον αὐτῷ πρὸσ τὸν Πύρρον ἐγκλήματα, καὶ καταδρομαὶ τῆσ Θεσσαλίασ ἐγεγόνεισαν ὑπ’ ἐκείνου, καὶ τὸ σύμφυτον νόσημα ταῖσ δυναστείαισ, ἡ πλεονεξία, τὴν γειτνίασιν αὐτοῖσ ἐπίφοβον καὶ ἄπιστον παρεῖχε, καὶ μᾶλλον ἔτι μετὰ τὴν τῆσ Δηϊδαμείασ τελευτήν.

ἐπεὶ δὲ καὶ κατασχόντεσ ἀμφότεροι Μακεδονίασ συνέπιπτον εἰσ τὸ αὐτὸ καὶ μείζονασ ἐλάμβανε προφάσεισ ἡ διαφορά, Δημήτριοσ μὲν ἐπ’ Αἰτωλοὺσ στρατευσάμενοσ καὶ κρατήσασ, Πάνταυχον αὐτόθι μετὰ πολλῆσ δυνάμεωσ καταλιπὼν αὐτὸσ ἐβάδιζεν ἐπὶ Πύρρον, καὶ Πύρροσ ἐπ’ ἐκεῖνον, ὡσ ᾔσθετο. γενομένησ δὲ διαμαρτίασ καθ’ ὁδὸν ἀλλήλουσ παρήλλαξαν καὶ Δημήτριοσ μὲν ἐμβαλὼν εἰσ Ἤ πειρον ἐλεηλάτει, Πύρ οσ δὲ Πανταύχῳ περιπεσὼν εἰσ μάχην κατέστη, καὶ τῶν στρατιωτῶν συμπεσόντων δεινὸσ ἦν καὶ μέγασ ἀγὼν, μάλιστα κατὰ τοὺσ ἡγεμόνασ, ὅ τε γάρ Πάνταυχοσ ἀνδρείᾳ καὶ χειρὶ καὶ ῥώμῃ σώματοσ ἄριστοσ ὢν ὁμολογουμένωσ τῶν περὶ Δημήτριον στρατηγῶν, καὶ θάρσοσ ἔχων καὶ φρόνημα, προὐκαλεῖτο τὸν Πύρρον εἰσ χεῖρασ, ὅ τε Πύρροσ οὐδενὶ τῶν βασιλέων ὑφιέμενοσ ἀλκῆσ καὶ τόλμησ, καὶ τὴν Ἀχιλλέωσ δόξαν αὑτῷ δι’·

ἀρετὴν μᾶλλον ἢ κατὰ γένοσ συνοικειοῦν βουλόμενοσ, ἐναντίοσ ἐχώρει διὰ τῶν προμάχων ἐπὶ τὸν Πάνταυχον.

ἦν δὲ δορατισμὸσ τὸ πρῶτον, εἶτα ἐν χεροῖν γενόμενοι μετὰ τέχνησ ἅμα καὶ βίασ ἐχρῶντο τοῖσ ξίφεσι.

λαβὼν δὲ ὁ Πύρροσ ἓν τραῦμα, δοὺσ δὲ δύο, τὸ μὲν εἰσ τὸν μηρόν, τὸ δὲ παρὰ τὸν τράχηλον, ἐτρέψατο καὶ κατέβαλε τὸν Πάνταυχον οὐ μὴν ἀνεῖλεν, ἀνηρπάγη γάρ ὑπὸ τῶν φίλων, οἱ δὲ Ἠ πειρῶται τῇ νίκῃ τοῦ βασιλέωσ ἐπαρθέντεσ καὶ θαυμάσαντεσ τὴν ἀρετὴν ἐβιάσαντο καὶ διέκοψαν τὴν φάλαγγα τῶν Μακεδόνων, καὶ φεύγοντασ διώκοντεσ ἀπέκτεινὰν τε πολλοὺσ καὶ πεντακισχιλίουσ ζῶντασ εἷλον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION