Plutarch, chapter 26

(플루타르코스, chapter 26)

οὕτω μὲν ἐξέπεσε τῶν Ἰταλικῶν καὶ Σικελικῶν ὁ Πύρροσ ἐλπίδων, ἑξαετῆ χρόνον ἀναλώσασ περὶ τοὺσ ἐκεῖ πολέμουσ, καὶ τοῖσ πράγμασιν ἐλαττωθείσ, τὸ δὲ ἀνδρεῖον ἀνίκητον ἐν ταῖσ ἥτταισ διαφυλάξασ· καὶ νομισθεὶσ ἐμπειρίᾳ μὲν πολεμικῇ καὶ χειρὶ καὶ τόλμῃ πολὺ πρῶτοσ εἶναι τῶν καθ’ αὑτὸν βασιλέων, ἃ δὲ ταῖσ πράξεσιν ἐκτᾶτο ταῖσ ἐλπίσιν ἀπολλύναι, δι’ ἔρωτα τῶν ἀπόντων οὐδὲν εἷσ ὃ δεῖ θέσθαι τῶν ὑπαρχόντων φθάσασ. ὅθεν ἀπείκαζεν αὑτὸν ὁ Ἀντίγονοσ κυβευτῇ πολλὰ βάλλοντι καὶ καλά, χρῆσθαι δὲ οὐκ ἐπισταμένῳ τοῖσ πεσοῦσι, κομίσασ δὲ εἷσ Ἤπειρον ὀκτακισχιλίουσ πεζοὺσ καὶ πεντακοσίουσ ἱππεῖσ, χρήματα δὴ οὐκ ἔχων ἐζήτει πόλεμον ᾧ θρέψει τὸ στράτευμα, καὶ τινων Γαλατῶν αὐτῷ προσγενομένων ἐνέβαλεν εἷσ Μακεδονίαν Ἀντιγόνου τοῦ Δημητρίου βασιλεύοντοσ ὡσ ἁρπαγῇ καὶ λεηλασίᾳ χρησόμενοσ, ἐπεὶ δὲ καὶ πόλεισ ἐλάμβανε συχνὰσ καὶ στρατιῶται δισχίλιοι μετέστησαν ὡσ αὐτόν, ἐλπίσασ τι πλέον ὡρ́μησεν ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον καὶ περὶ τὰ Στενὰ προσπεσὼν συνετάραξε τὴν στρατιὰν ἅπασαν, οἱ δὲ ἐπὶ τῆσ οὐραγίασ τοῦ Ἀντιγόνου τεταγμένοι Γαλάται, συχνοὶ τὸ πλῆθοσ ὄντεσ, ὑπέστησαν εὐρώστωσ·

καὶ καρτερᾶσ μάχησ γενομένησ τούτων μὲν οἱ πλεῖστοι κατεκόπησαν, οἱ δὲ τῶν ἐλεφάντων ἡγεμόνεσ ἐγκαταλαμβανόμενοι παρέδωκαν ἑαυτοὺσ καὶ τὰ θηρία πάντα, προσλαβὼν δὲ ὁ Πυρροσ τηλικαῦτα, καὶ τῇ τύχῃ μᾶλλον ἢ τοῖσ λογισμοῖσ χρώμενοσ, ἐπῆγε τῇ φάλαγγι τῶν Μακεδόνων ἀναπεπλησμένῃ ταραχῆσ καὶ φόβου διὰ τὴν ἧτταν.

ὅθεν ἐμβολῆσ μὲν ἔσχοντο καὶ μάχησ πρὸσ αὐτόν, τὴν δὲ δεξιὰν προτείνων καὶ στρατηγοὺσ καὶ ταξιάρχουσ ἀνακαλούμενοσ, ἅπαντασ ὁμαλῶσ ἀπέστησε τοὺσ πεζοὺσ τὸν Ἀντιγόνου.

κἀκεῖνοσ μὲν ὑποφεύγων ἅμα τῶν ἱππέων ὀλίγοισ τῶν παραλίων τινὰσ πόλεων κατέσχεν, ὁ δὲ Πύρροσ ἐν εὐτυχήμασι τοσούτοισ μέγιστον αὐτῷ πρὸσ δόξαν οἰόμενοσ διαπεπρᾶχθαι τὸ περὶ τοὺσ Γαλάτασ, τὰ κάλλιστα καὶ λαμπρότατα τῶν λαφύρων ἀνέθηκεν εἷσ τὸ ἱερὸν τῆσ Ἰτωνίδοσ ’ Ἀθηνᾶσ, τόδε τὸ ἐλεγεῖον ἐπιγράψασ τοὺσ θυρεοὺσ ὁ Μολοσσὸσ Ἰτωνίδι δῶρον Ἀθάνᾳ Πύρροσ ἀπὸ θρασέων ἐκρέμασεν Γαλατᾶν, πάντα τὸν Ἀντιγόνου καθελὼν στρατὸν οὐ μέγα θαῦμα·

αἰχμηταὶ καὶ νῦν καὶ πάροσ Αἰακίδαι. μετὰ τὴν μάχην δὲ εὐθὺσ ἀνελάμβανε τὰσ πόλεισ, τῶν δὲ Αἰγαίων κρατήσασ τά τε ἄλλα χαλεπῶσ ἐχρήσατο τοῖσ ἀνθρώποισ, καὶ φρουρὰν Γαλατικὴν ἐν τῇ πόλει κατέλιπε τῶν μετ’ αὐτοῦ στρατευομένων, οἱ δὲ Γαλάται γένοσ ἀπληστότατον χρημάτων ὄντεσ ἐπέθεντο τῶν βασιλέων αὐτόθι κεκηδευμένων τοὺσ τάφουσ ὀρύττειν, καὶ τὰ μὲν χρήματα διήρπασαν, τὰ δὲ ὀστᾶ πρὸσ ὕβριν διέρριψαν.

τοῦτο κούφωσ ἔδοξε καὶ ὀλιγώρωσ ἐνεγκεῖν ὁ Πύρροσ, ἢ δι’ ἀσχολίασ τινὰσ ὑπερθέμενοσ ἢ παρεὶσ ὅλωσ διὰ φόβον τὸ κολάσαι τοὺσ βαρβάρουσ·

ὅθεν ἤκουσε κακῶσ ὑπὸ τῶν Μακεδόνων. οὔπω δὲ τῶν πραγμάτων αὐτῷ βεβαιότητα καὶ σύστασιν ἐχόντων μόνιμον, ᾐωρεῖτο τῇ γνώμῃ πάλιν πρὸσ ἑτέρασ ἐλπίδασ, καὶ τὸν μὲν Ἀντίγονον ἐφυβρίζων ἀναίσχυντον ἐκάλει μὴ λαμβάνοντα θοἱμάτιον, ἀλλ’ ἔτι τὴν πορφύραν φοροῦντα. Κλεωνύμου δὲ τοῦ Σπαρτιάτου παραγενομένου καὶ καλοῦντοσ αὑτὸν ἐπὶ τὴν Λακεδαίμονα προθύμωσ ὑπήκουσεν. ὁ δὲ Κλεώνυμοσ ἦν μὲν γένουσ βασιλικοῦ, δοκῶν δὲ βίαιοσ εἶναι καὶ μοναρχικὸσ οὔτ’ εὔνοιαν οὔτε πίστιν εἶχεν, ἀλλ’ Ἄρευσ ἐβασίλευε.

καὶ τοῦτο μὲν ἓν ἦν κοινὸν ἔγκλημα καὶ πρεσβύτερον αὐτῷ πρὸσ τοὺσ πολίτασ· γυναῖκα δὲ καλὴν καὶ γένουσ βασιλικοῦ Χιλωνίδα τὴν Λεωτυχίδου πρεσβύτεροσ ὢν ἔγημεν ὁ Κλεώνυμοσ. οὕτω δὲ τῶν κατ’ οἶκον ἀνιαρῶν τοῖσ πολιτικοῖσ προσγενομένων ὑπ’ ὀργῆσ καὶ βαρυθυμίασ ἐπῆγε τῇ Σπάρτῃ τὸν Πύρρον, ἔχοντα δισμυρίουσ καὶ πεντακισχιλίουσ πεζούσ, δισχιλίουσ δ̓ ἱππεῖσ, ἐλέφαντασ δὲ εἰκοσιτέσσαρασ, ὥστε τῷ μεγέθει τῆσ παρασκευῆσ εὐθὺσ εἶναι κατάδηλον οὐ Κλεωνύμῳ τὴν Σπάρτην, ἀλλὰ τὴν Πελοπόννησον ἑαυτῷ κτώμενον, ἐπεὶ τῷ γε λόγῳ καὶ πρὸσ αὐτοὺσ ἔξαρνοσ ἦν τοὺσ Λακεδαιμονίουσ πρεσβεύσαντασ εἷσ Μεγάλην πόλιν.

ἔφη γάρ ἐλευθερώσων τὰσ ὑπ’ Ἀντιγόνῳ πόλεισ ἀφῖχθαι, καὶ νὴ Δία τοὺσ νεωτέρουσ παῖδασ εἷσ Σπάρτην, εἰ μή τι κωλύει, πέμψων ἐντραφησομένουσ τοῖσ Λακωνικοῖσ ἔθεσιν, ὡσ τούτῳ πλέον ἔχοιεν ἤδη τῶν πάντων βασιλέων, ταῦτα πλαττόμενοσ καὶ παράγων τοὺσ ἐντυγχάνοντασ αὐτῷ καθ’ ὁδόν, ὡσ πρῶτον ἥψατο τῆσ Λακωνικῆσ ἁρπαγὴν ἐποιεῖτο καὶ λεηλασίαν·

ἔφη·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION