Plutarch, chapter 6

(플루타르코스, chapter 6)

μεμνημένοσ δὲ Βερενίκησ καὶ Πτολεμαίου παιδίον μὲν αὐτῷ γενόμενον ἐξ Ἀντιγόνησ Πτολεμαῖον ὠνόμασεν, οἰκίσασ δὲ πόλιν ἐν τῇ χερρονήσῳ τῆσ Ἠπείρου Βερονικίδα προσηγόρευσεν. ἐκ δὲ τούτου πολλὰ μὲν περινοῶν καὶ μεγάλα τῇ γνώμῃ, ταῖσ δὲ ἐλπίσι μάλιστα καὶ πρῶτον ἀντιλαμβανόμενοσ τῶν πλησίον, εὑρ͂εν ἐμφῦναι τοῖσ Μακεδόνων πράγμασιν ἐκ τοιᾶσδέ τινοσ προφάσεωσ. τῶν Κασάνδρου παίδων ὁ πρεσβύτεροσ Ἀντίπατροσ τήν τε μητέρα Θεσσαλονίκην ἀνεῖλε καὶ τὸν ἀδελφὸν Ἀλέξανδρον ἤλαυνεν.

ὁ δὲ πρόσ τε Δημήτριον ἔπεμψε δεόμενοσ βοηθεῖν καὶ Πύρρον ἐκάλει. Δημητρίου δὲ ὑπὸ ἀσχολιῶν βραδύνοντοσ ἐπελθὼν ὁ Πύρροσ ᾔτησε μισθὸν τῆσ συμμαχίασ τήν τε Στυμφαίαν καὶ τὴν Παραυαίαν τῆσ Μακεδονίασ, καὶ τῶν ἐπικτήτων ἐθνῶν Ἀμβρακίαν, Ἀκαρνανίαν, Ἀμφιλοχίαν. προεμένου δὲ τοῦ νεανίσκου ταῦτα μὲν αὐτὸσ εἶχε φρουραῖσ καταλαβών, τὰ δὲ λοιπὰ κτώμενοσ ἐκείνῳ περιέκοπτε τὸν Ἀντίπατρον.

Λυσίμαχοσ δὲ ὁ βασιλεὺσ αὐτὸσ μὲν ἦν ἐν ἀσχολίαισ προθυμούμενοσ Ἀντιπάτρῳ βοηθεῖν, εἰδὼσ δὲ τὸν Πύρρον οὐδὲν ἀχαριστεῖν οὐδὲ ἀρνεῖσθαι Πτολεμαίῳ βουλόμενον ἔπεμψε πλαστὰ γράμματα πρὸσ αὐτόν, ὡσ Πτολεμαίου κελεύοντοσ ἀπαλλάττεσθαι τῆσ στρατείασ τριακόσια τάλαντα παρὰ τοῦ Ἀντιπάτρου λαβόντα. λύσασ δὲ τὴν ἐπιστολὴν ὁ Πύρροσ εὐθὺσ τὸ ῥᾳδιούργημα τοῦ Λυσιμάχου συνεῖδεν·

"βασιλεὺσ Πτολεμαῖοσ βασιλεῖ Πύρρῳ χαίρειν. λοιδορήσασ δὲ τὸν Λυσίμαχον ὅμωσ ἐποιεῖτο τὴν εἰρήνην, καὶ συνῄεσαν ὡσ κατὰ σφαγίων ὁρκωμοτήσοντεσ. ἐπεὶ δὲ ταύρου καὶ κάπρου καὶ κριοῦ προσαχθέντοσ ὁ κριὸσ αὐτομάτωσ ἀπέθανε, τοῖσ μὲν ἄλλοισ γελᾶν ἐπῄει, τὸν δὲ Πύρρον ὁ μάντισ Θεόδοτοσ ὀμόσαι διεκώλυσε, φήσασ τὸ δαιμόνιον ἑνὶ προσημαίνειν τῶν τριῶν βασιλέων θάνατον, ὁ μὲν οὖν Πύρροσ οὕτωσ ἀπέστη τῆσ εἰρήνησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION