Plutarch, chapter 32

(플루타르코스, chapter 32)

σκότουσ δὲ πολλοῦ προσμίξασ ὁ Πύρροσ τοῖσ τείχεσι, καὶ πύλην εὑρών ἣν Διαμπερὲσ καλοῦσιν ἀνεῳγμένην ὑπὸ τοῦ Ἀριστέου αὐτοῖσ, ἄχρι μὲν τοῦ παρεισπεσεῖν τοὺσ Γαλάτασ τοὺσ παρ’ αὐτοῦ καὶ τὴν ἀγορὰν καταλαβεῖν ἐλάνθανε· τῆσ δὲ πύλησ τοὺσ ἐλέφαντασ οὐ δεχομένησ καὶ διὰ τοῦτο τοὺσ πύργουσ αὐτῶν ἀφαιρούντων, εἶτα πάλιν ἐν σκότε καὶ θορύβῳ περιτιθέντων καὶ γενομένησ διατριβῆσ, οἱ Ἀργεῖοι συναισθόμενοι πρὸσ τὴν Ἀσπίδα καὶ τοὺσ ὀχυροὺσ τόπουσ ἀνέθεον, καὶ τὸν Ἀντίγονον ἐκάλουν πέμποντεσ. ὁ δὲ αὐτὸσ μὲν ἐγγὺσ προσελάσασ ἐφήδρευε, τοὺσ δὲ στρατηγοὺσ καὶ τὸν υἱὸν εἰσέπεμψε συχνὴν βοήθειαν ἄγοντασ.

ἧκε δὲ καὶ Ἄρευσ ἔχων χιλίουσ Κρῆτασ καὶ Σπαρτιάτασ τοὺσ ἐλαφροτάτουσ, καὶ πάντεσ ἅμα τοῖσ Γαλάταισ προσβαλόντεσ εἰσ πολὺν θόρυβον κατέστησαν αὐτούσ, ὁ δὲ Πύρροσ εἰσιὼν μετ’ ἀλαλαγμοῦ καὶ βοῆσ παρὰ τὴν Κυλάραβιν, ὡσ οἱ Γαλάται τοῖσ περὶ αὐτὸν ἀντηλάλαξαν οὐκ ἰταμὸν οὐδὲ θαρραλέον, εἴκασε ταραττομένων εἶναι τὴν φωνὴν καὶ πονούντων. ἐπῆγεν οὖν θᾶττον, ὠθῶν τοὺσ πρὸ αὐτοῦ τῶν ἱππέων δυσοδοῦντασ ἐν τοῖσ ὀχετοῖσ, ὧν ἡ πόλισ ἐστὶ μεστή, καὶ κινδυνεύοντασ, ἦν δὲ καὶ ἀσάφεια πολλὴ τῶν δρωμένων καὶ παραγγελλομένων ἐν νυκτομαχίᾳ, καὶ πλάναι καὶ διασπασμοὶ περὶ τοὺσ στενωπούσ, καὶ στρατηγίασ οὐδὲν ἔργον ὑπὸ σκότουσ καὶ βοῆσ ἀκρίτου καὶ στενότητοσ, ἀλλὰ διέτριβον ἄλλωσ περιμένοντεσ ἀμφότεροι τὴν ἡμέραν.

ἤδη δὲ διαλάμποντοσ ἥ τε Ἀσπὶσ ὅπλων περίπλεωσ πολεμίων ὀφθεῖσα τὸν Πύρρον διετάραξε, καὶ τῆσ ἀγορᾶσ ἐν πολλοῖσ ἀναθήμασι κατιδὼν λύκον χαλκοῦν καὶ ταῦρον οἱο͂ν εἰσ μάχην ἀλλήλοισ συνιόντασ ἐξεπλάγη, χρησμόν τινα πρὸσ ἑαυτὸν ἀνενεγκὼν παλαιόν, ὡσ ἀποθανεῖν αὐτῷ πεπρωμένον ὅταν λύκον ἴδῃ ταύρῳ μαχόμενον.

ταῦτα δὲ Ἀργεῖοι πάθουσ ὑπομνήματα παλαιοῦ γενενῆσθαι παρ’ αὐτοῖσ λέγουσι.

Δαναῷ γάρ, ὅτε πρῶτον ἐπέβη τῆσ χώρασ κατὰ τὰ Πυράμια τῆσ Θυρεάτιδοσ, εἰσ Ἄργοσ πορευομένῳ λύκον φανῆναι ταύρῳ μαχόμενον· θέμενον δὲ τὸν Δαναὸν ὡσ ὁ λύκοσ εἰή πρὸσ αὐτοῦ ξένον γὰρ ὄντα τοῖσ ἐγχωρίοισ ἐπιτίθεσθαι καθάπερ αὐτόν, ἐφορᾶν τὴν μάχην, καὶ τοῦ λύκου κρατήσαντοσ Ἀπόλλωνι Λυκείῳ προσευξάμενον ἐπιχειρῆσαι καὶ περιγενέσθαι, στάσει Γελάνοροσ, ὃσ τότε τῶν Ἀργείων ἐβασίλευεν, ἐκπεσόντοσ. τὸ μὲν οὖν ἀνάθημα τοῦτον εἶχε τὸν λόγον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION