Plutarch, chapter 11

(플루타르코스, chapter 11)

ταῦτα πρὸσ τὸν Πύρρον οἱ βασιλεῖσ γράφοντεσ ἅμα καὶ δι’ ἑαυτῶν ἔτι μέλλοντα καὶ παρασκευαζόμενον τὸν Δημήτριον ἐκίνουν. Πτολεμαῖοσ μὲν γὰρ ἐπιπλεύσασ μεγάλῳ στόλῳ τὰσ Ἑλληνίδασ ἀφίστη πόλεισ, Λυσίμαχοσ δὲ τὴν ἄνω Μακεδονίαν ἐκ Θρᾴκησ ἐμβαλὼν ἐπόρθει. Πύρροσ δὲ τούτοισ ἅμα συνεξαναστὰσ ἐπὶ Βέροιαν ἤλαυνε, προσδοκῶν, ὅπερ συνέβη, Δημήτριον ὑπαντιάζοντα Λυσιμάχῳ τὴν κάτω χώραν ἀπολείψειν ἔρημον. ἐκείνησ δὲ τῆσ νυκτὸσ ἔδοξε κατὰ τοὺσ ὕπνουσ ὑπὸ Ἀλεξάνδρου καλεῖσθαι τοῦ μεγάλου, καὶ παραγενόμενοσ κλινήρη μὲν αὐτὸν ἰδεῖν, λόγων δὲ χρηστῶν τυχεῖν καὶ φιλοφροσύνησ ἐπαγγελλομένου προθύμωσ βοηθήσειν.

"καὶ πῶσ ἄν, ὦ βασιλεῦ, νοσῶν δυνατὸσ εἰήσ ἐμοὶ βοηθεῖν; αὐτῷ φάναι τῷ ὀνόματι, καὶ περιβάντα Νισαῖον ἵππον ἡγεῖσθαι. ταύτην ἰδὼν τὴν ὄψιν ἐπερρώσθη·

τάχει δὲ χρησάμενοσ καὶ διαδραμὼν τὰ μεταξὺ καταλαμβάνει τὴν Βέροιαν· καὶ τὸ πλεῖστον αὐτόθι τῆσ στρατιᾶσ ἱδρύσασ τὰ λοιπὰ προσήγετο διὰ τῶν στρατηγῶν, ὁ δὲ Δημήτριοσ ἐπεὶ ταῦτα ἤκουσε καὶ πονηρὸν ἐν τῷ στρατοπέδῳ θόρυβον ᾔσθετο τῶν Μακεδόνων, ἔδεισε πορρωτέρω προαγαγεῖν, μὴ πλησίον γενόμενοι βασιλέωσ Μακεδόνοσ καὶ δόξαν ἔχοντοσ μεταβάλωνται πρὸσ αὐτόν. ὅθεν ἐπιστρέψασ ἐπὶ τὸν Πύρρον ἦγεν ὡσ ξένον καὶ μισούμενον ὑπὸ τῶν Μακεδόνων, ἐπεὶ δὲ παρεστρατοπέδευσεν αὐτόθι, πολλοὶ τῶν ἐκ τῆσ Βεροίασ ἀφικνούμενοι τὸν Πύρρον ἐνεκωμίαζον, ὡσ ἄμαχον μὲν ἐν τοῖσ ὅπλοισ καὶ λαμπρὸν ἄνδρα, πράωσ δὲ καὶ φιλανθρώπωσ τοῖσ ἡλωκόσι χρώμενον.

ἦσαν δέ τινεσ οὓσ αὐτὸσ ὁ Πύρροσ ἐγκαθίει προσποιουμένουσ εἶναι Μακεδόνασ, καὶ λέγοντασ ὅτι νῦν καιρόσ ἐστι τῆσ Δημητρίου βαρύτητοσ ἀπαλλαγῆναι, πρὸσ ἄνδρα δημοτικὸν καὶ φιλοστρατιώτην μεταβαλομένουσ τὸν Πύρρον. ἐκ τούτου τὸ πλεῖστον ἀνηρέθιστο τῆσ στρατιᾶσ, καὶ τὸν Πύρρον ἐζήτουν περισκοποῦντεσ.

ἔτυχε γὰρ ἀφῃρημένοσ τὸ κράνοσ, ἄχρι οὗ συμφρονήσασ καὶ πάλιν περιθέμενοσ ἐγνώσθη τῷ τε λόφῳ διαπρέποντι καὶ τοῖσ τραγικοῖσ κέρασιν, ὥστε τοὺσ Μακεδόνασ σύνθημα προστρέχοντασ αἰτεῖν, ἄλλουσ δὲ κλάδουσ δρυὸσ ἀναστέφεσθαι διὰ τὸ καὶ τοὺσ περὶ ἐκεῖνον ἐστεφανωμένουσ ὁρᾶν· ἤδη δὲ καὶ πρὸσ αὐτόν τινεσ ἐτόλμων λέγειν τὸν Δημήτριον ὡσ ὑπεκστὰσ καὶ προέμενοσ τὰ πράγματα καλῶσ δόξει βεβουλεῦσθαι.

τούτοισ τοῖσ λόγοισ ὅμοιον ὁρῶν τὸ κίνημα τοῦ στρατοπέδου καὶ φοβηθεὶσ κρύφα διεξέπεσε, καυσίᾳ τινὶ καὶ λιτῷ χλαμυδίῳ περιστείλασ ἑαυτόν, ἐπελθὼν δὲ ὁ Πύρροσ ἀμαχεὶ παρέλαβε τὸ στρατόπεδον καὶ βασιλεὺσ ἀνηγορεύθη Μακεδόνων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION