Plutarch, chapter 22

(플루타르코스, chapter 22)

καὶ δὴ καὶ Πυθονίκησ τῆσ ἑταίρασ ἀποθανούσησ, ἣν εἶχεν ὁ Ἅρπαλοσ ἐρῶν καὶ θυγατρίου πατὴρ ἐξ αὐτῆσ γεγόνει, μνημεῖον ἀπὸ χρημάτων πολλῶν ἐπιτελέσαι θελήσασ προσέταξε τῷ Χαρικλεῖ τὴν ἐπιμέλειαν. οὖσαν δὲ τὴν ὑπουργίαν ταύτην ἀγεννῆ προσκατῄσχυνεν ὁ τάφοσ συντελεσθείσ.

διαμένει γὰρ ἔτι νῦν ἐν Ἕρμει, ᾗ βαδίζομεν ἐξ ἄστεοσ εἰσ Ἐλευσῖνα, μηδὲν ἔχων τῶν τριάκοντα ταλάντων ἄξιον, ὅσα τῷ Ἁρπάλῳ λογισθῆναί φασιν εἰσ τὸ ἔργον ὑπὸ τοῦ Χαρικλέουσ. καὶ μέντοι καὶ τελευτήσαντοσ αὐτοῦ τὸ παιδάριον ὑπὸ τοῦ Χαρικλέουσ καὶ τοῦ Φωκίωνοσ ἀναληφθὲν ἐτύγχανε πάσησ ἐπιμελείασ. κρινομένου μέντοι τοῦ Χαρικλέουσ ἐπὶ τοῖσ Ἁρπαλείοισ, καὶ δεομένου βοηθεῖν αὐτῷ τὸν Φωκίωνα καὶ συνεισελθεῖν εἰσ τὸ δικαστήριον, οὐκ ἠθέλησεν, εἰπών·

"ἐγώ σε, ὦ Χαρίκλεισ, ἐπὶ πᾶσι τοῖσ δικαίοισ γαμβρὸν ἐποιησάμην. πρώτου δὲ Ἀθηναίοισ Ἀσκληπιάδου τοῦ Ἱππάρχου τεθνάναι προσαγγείλαντοσ Ἀλέξανδρον, ὁ μὲν Δημάδησ ἐκέλευε μὴ προσέχειν· πάλαι γὰρ ἂν ὅλην ὄζειν νεκροῦ τὴν οἰκουμένην· ὁ δὲ Φωκίων ἐπηρμένον ὁρῶν πρὸσ τὸ νεωτερίζειν τὸν δῆμον ἐπειρᾶτο παρηγορεῖν καὶ κατέχειν. "εἰ σήμερον τέθνηκε, καὶ αὔριον ἔσται καὶ εἰσ τρίτην τεθνηκώσ, ὥστε ἡμᾶσ ἐν ἡσυχίᾳ βουλεύσασθαι, μᾶλλον δὲ μετὰ ἀσφαλείασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION