헬라어 문장 검색 - ΕπιξτέΩορκσ́03́01́

(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ τῶν ἐφ’ ἡμῖν καὶ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν.)

Τῶν ἄλλων δυνάμεων οὐδεμίαν εὑρήσετε αὐτὴν αὑτῆσ θεωρητικήν, οὐ τοίνυν οὐδὲ δοκιμαστικὴν ἢ ἀποδοκιμαστικήν. ἡ γραμματικὴ μέχρι τίνοσ κέκτηται τὸ θεωρητικόν;

μέχρι τοῦ διαγνῶναι τὰ γράμματα. ἡ μουσική; μέχρι τοῦ διαγνῶναι τὸ μέλοσ. αὐτὴ οὖν αὑτὴν θεωρεῖ τισ αὐτῶν;

οὐδαμῶσ. ἀλλ’ ὅτε μέν, ἄν τι γράφῃσ τῷ ἑταίρῳ, δεῖ τούτων τῶν γραπτέων, ἡ γραμματικὴ ἐρεῖ· πότερον δὲ γραπτέον τῷ ἑταίρῳ ἢ οὐ γραπτέον, ἡ γραμματικὴ οὐκ ἐρεῖ. καὶ περὶ τῶν μελῶν ὡσαύτωσ ἡ μουσική· πότερον δ’ ᾀστέον νῦν καὶ κιθαριστέον ἢ οὔτε ᾀστέον οὔτε κιθαριστέον οὐκ ἐρεῖ. τίσ οὖν ἐρεῖ;

ἡ καὶ αὑτὴν θεωροῦσα καὶ τἆλλα πάντα. αὕτη δ’ ἐστὶ τίσ; ἡ δύναμισ ἡ λογική· μόνη γὰρ αὕτη καὶ αὑτὴν κατανοήσουσα παρείληπται, τίσ τέ ἐστι καὶ τί δύναται καὶ πόσου ἀξία οὖσα ἐλήλυθεν, καὶ τὰσ ἄλλασ ἁπάσασ. τί γάρ ἐστιν ἄλλο τὸ λέγον ὅτι χρυσίον καλόν ἐστιν;

αὐτὸ γὰρ οὐ λέγει. δῆλον ὅτι ἡ χρηστικὴ δύναμισ ταῖσ φαντασίαισ. τί ἄλλο τὸ μουσικήν, γραμματικήν, τὰσ ἄλλασ δυνάμεισ διακρῖνον, δοκιμάζον τὰσ χρήσεισ αὐτῶν καὶ τοὺσ καιροὺσ παραδεικνύον; οὐδὲν ἄλλο.

τὸ κράτιστον ἁπάντων καὶ κυριεῦον οἱ θεοὶ μόνον ἐφ’ ἡμῖν ἐποίησαν, τὴν χρῆσιν τὴν ὀρθὴν ταῖσ φαντασίαισ, τὰ δ’ ἄλλα οὐκ ἐφ’ ἡμῖν.

ἆρά γε ὅτι οὐκ ἤθελον; ἐγὼ μὲν δοκῶ ὅτι, εἰ ἠδύναντο, κἀκεῖνα ἂν ἡμῖν ἐπέτρεψαν·

ἀλλὰ πάντωσ οὐκ ἠδύναντο. ἐπὶ γῆσ γὰρ ὄντασ καὶ σώματι συνδεδεμένουσ τοιούτῳ καὶ κοινωνοῖσ τοιούτοισ πῶσ οἱο͂́ν τ’ ἦν εἰσ ταῦτα ὑπὸ τῶν ἐκτὸσ μὴ ἐμποδίζεσθαι;

Ἀλλὰ τί λέγει ὁ Ζεύσ; "Ἐπίκτητε, εἰ οἱο͂́ν τε ἦν, καὶ τὸ σωμάτιον ἄν σου καὶ τὸ κτησίδιον ἐποίησα ἐλεύθερον καὶ ἀπαραπόδιστον.

νῦν δέ, μή σε λανθανέτω, τοῦτο οὐκ ἔστιν σόν, ἀλλὰ πηλὸσ κομψῶσ πεφυραμένοσ.

ἐπεὶ δὲ τοῦτο οὐκ ἠδυνάμην, ἐδώκαμέν σοι μέροσ τι ἡμέτερον, τὴν δύναμιν ταύτην τὴν ὁρμητικήν τε καὶ ἀφορμητικὴν καὶ ὀρεκτικήν τε καὶ ἐκκλιτικὴν καὶ ἁπλῶσ τὴν χρηστικὴν ταῖσ φαντασίαισ, ἧσ ἐπιμελούμενοσ καὶ ἐν ᾗ τὰ σαυτοῦ τιθέμενοσ οὐδέποτε κωλυθήσῃ, οὐδέποτ’ ἐμποδισθήσῃ, οὐ στενάξεισ, οὐ μέμψῃ, οὐ κολακεύσεισ οὐδένα.

τί οὖν;

μή τι μικρά σοι φαίνεται ταῦτα; "μὴ γένοιτο. " "ἀρκῇ οὖν αὐτοῖσ; "εὔχομαι δὲ τοῖσ θεοῖσ. Νῦν δ’ ἑνὸσ δυνάμενοι ἐπιμελεῖσθαι καὶ ἑνὶ προσηρτηκέναι ἑαυτοὺσ μᾶλλον θέλομεν πολλῶν ἐπιμελεῖσθαι καὶ πολλοῖσ προσδεδέσθαι καὶ τῷ σώματι καὶ τῇ κτήσει καὶ ἀδελφῷ καὶ φίλῳ καὶ τέκνῳ καὶ δούλῳ.

ἅτε οὖν πολλοῖσ προσδεδεμένοι βαρούμεθα ὑπ’ αὐτῶν καὶ καθελκόμεθα.

διὰ τοῦτο, ἂν ἄπλοια ᾖ, καθήμεθα σπώμενοι καὶ παρακύπτομεν συνεχῶσ·

"τίσ ἄνεμοσ πνεῖ; βορέασ. " τί ἡμῖν καὶ αὐτῷ; "πότε ὁ ζέφυροσ πνεύσει; ὅταν αὐτῷ δόξῃ, ὦ βέλτιστε, ἢ τῷ Αἰόλῳ. σὲ γὰρ οὐκ ἐποίησεν ὁ θεὸσ ταμίαν τῶν ἀνέμων, ἀλλὰ τὸν Αἰόλον. τί οὖν;

δεῖ τὰ ἐφ’ ἡμῖν βέλτιστα κατασκευάζειν, τοῖσ δ’ ἄλλοισ χρῆσθαι ὡσ πέφυκεν. "πῶσ οὖν πέφυκεν; ὡσ ἂν ὁ θεὸσ θέλῃ. " 3Ἐμὲ οὖν νῦν τραχηλοκοπεῖσθαι μόνον; τί οὖν;

ἤθελεσ πάντασ τραχηλοκοπηθῆναι, ἵνα σὺ παραμυθίαν ἔχῃσ; οὐ θέλεισ οὕτωσ ἐκτεῖναι τὸν τράχηλον, ὡσ Λατερανόσ τισ ἐν τῇ Ῥώμῃ κελευσθεὶσ ὑπὸ τοῦ Νέρωνοσ ἀποκεφαλισθῆναι; ἐκτείνασ γὰρ τὸν τράχηλον καὶ πληγεὶσ καὶ πρὸσ αὐτὴν τὴν πληγὴν ἀσθενῆ γενομένην ἐπ’ ὀλίγον συνελκυσθεὶσ πάλιν ἐξέτεινεν.

ἀλλὰ καὶ ἔτι πρότερον προσελθόντι τισ Ἐπαφροδίτῳ τῷ κυρίῳ τοῦ Νέρωνοσ καὶ ἀνακρίνοντι αὐτὸν ὑπὲρ τοῦ συγκρουσθῆναι "Ἄν τί θέλω," φησίν, "ἐρῶ σου τῷ κυρίῳ".

" 3Τί οὖν δεῖ πρόχειρον ἔχειν ἐν τοῖσ τοιούτοισ; τί γὰρ ἄλλο ἢ τί ἐμὸν καὶ τί οὐκ ἐμὸν καὶ τί μοι ἔξεστιν καὶ τί μοι οὐκ ἔξεστιν;

ἀποθανεῖν με δεῖ·

μή τι οὖν καὶ στένοντα; δεθῆναι· μή τι καὶ θρηνοῦντα; φυγαδευθῆναι· μή τισ οὖν κωλύει γελῶντα καὶ εὐθυμοῦντα καὶ εὐροοῦντα; "εἰπὲ τὰ ἀπόρρητα.

" οὐ λέγω· τοῦτο γὰρ ἐπ’ ἐμοί ἐστιν. "ἀλλὰ δήσω σε. " ἄνθρωπε. τί λέγεισ; ἐμέ; τὸ σκέλοσ μου δήσεισ, τὴν προαίρεσιν δὲ οὐδ’ ὁ Ζεὺσ νι κῆσαι δύναται. "εἰσ φυλακήν σε βαλῶ.

" τὸ σωμάτιον. "ἀποκεφαλίσω σε. " πότε οὖν σοὶ εἶπον, ὅτι μόνου ἐμοῦ ὁ τράχηλοσ ἀναπότμητόσ ἐστιν; ταῦτα ἔδει μελετᾶν τοὺσ φιλοσοφοῦντασ, ταῦτα καθ’ ἡμέραν γράφειν, ἐν τούτοισ γυμνάζεσθαι.

3Σήμερον ἀναιρεθῆναι θέλω μᾶλλον ἢ αὔριον φυγαδευθῆναι" 3.

τί οὖν αὐτῷ Ῥοῦφοσ εἶπεν; "Εἰ μὲν ὡσ βαρύτερον ἐκλέγῃ, τίσ ἡ μωρία τῆσ ἐκλογῆσ;

εἰ δ’ ὡσ κουφότερον, τίσ σοι δέδωκεν; οὐ θέλεισ μελετᾶν ἀρκεῖσθαι τῷ δεδομένῳ; Διὰ τοῦτο γὰρ Ἀγριππῖνοσ τί ἔλεγεν; ὅτι "Ἐγὼ ἐμαυτῷ ἐμπόδιοσ οὐ γίνομαι".

3κρίνῃ ἐν συγκλήτῳ.

" ‐ "Ἀγαθῇ τύχῃ. ἀλλὰ ἦλθεν ἡ πέμπτη" ταύτῃ δ’ εἰώθει γυμνασάμενοσ ψυχρολουτρεῖν· 3ἀπέλθωμεν καὶ γυμνασθῶμεν.

" γυμνασαμένῳ λέγει τισ αὐτῷ ἐλθὼν ὅτι "Κατακέκρισαι". ‐ "Φυγῇ,", φησίν, "ἢ θανάτῳ; ‐ "Φυγῇ. " ‐ "Τὰ ὑπάρχοντα τί; ‐ "Οὐκ ἀφῃρέθη. " ‐ "Εἰσ Ἀρίκειαν οὖν ἀπελθόντεσ ἀριστήσωμεν. " ‐ Τοῦτ’ ἔστι μεμελετηκέναι ἃ δεῖ μελετᾶν, ὄρεξιν ἔκκλισιν ἀκώλυτα ἀπερίπτωτα παρεσκευακέναι.

ἀποθανεῖν με δεῖ. εἰ ἤδη, ἀποθνῄσκω·

κἂν μετ’ ὀλίγον, νῦν ἀριστῶ τῆσ ὡρ́ασ ἐλθούσησ, εἶτα τότε τεθνήξομαι. πῶσ; ὡσ προσήκει τὸν τὰ ἀλλότρια ἀποδιδόντα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Epictetus, Works, book 1, Περὶ τῶν ἐφ’ ἡμῖν καὶ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν.

(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ τῶν ἐφ’ ἡμῖν καὶ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION