Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 59

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 59)

ἐν δὲ Θεοφορήτῳ ὁ αὐτὸσ Ἄλεξισ· οἶμαὶ γ’ ἐπιτιμᾶν τῶν ἀπαντώντων τινὰσ ἡμῖν ὅτι τηνικαῦτα μεθύων περιπατῶ, ποῖοσ γάρ ἐστιν φανόσ, ὦ πρὸσ τῶν θεῶν, τοιοῦτοσ οἱο͂σ ὁ γλυκύτατοσ ἥλιοσ; Ἀναξανδρίδησ δὲ ἐν Ὕβρει· · οὔκουν λαβὼν τὸν φανὸν ἅψεισ μοι λύχνον; ἄλλοι δὲ ἔφασκον φανὸν λέγεσθαι τὴν λαμπάδα, οἱ δὲ τὴν ἔκ τινων ξύλων τετμημένων δέσμην. Μένανδροσ ’ Ἀνεψιοῖσ · ὁ φανόσ ἐστι μεστὸσ ὕδατοσ οὑτοσί· δεῖ τ’ οὐχὶ σείειν, ἀλλ’ ἀποσείειν αὐτόθεν Νικόστρατοσ ἐν Πατριώταισ· ὁ κάπηλοσ γὰρ οὑκ τῶν γειτόνων ἄν τ’ οἶνον ἄν τε φανὸν ἀποδῶταί τινι ἂν τ’ ὄξοσ, ἀπέπεμψ’ ὁ κατάρατοσ δοὺσ ὕδωρ. Φιλιππίδησ Συμπλεούσαισ·

ὁ φανὸσ ἡμῖν οὐκ ἔφαινεν οὐδὲ ἕν. β. ἔπειτα φυσᾶν δυστυχὴσ οὐκ ἠδύνω;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION