헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 76

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 76)

ὄξοσ. τοῦτο μόνον Ἀττικοὶ τῶν ἡδυσμάτων ἦδοσ καλοῦσι. κάλλιστον δ’ ὄξοσ εἶναί φησι Χρύσιπποσ ὁ φιλόσοφοσ τό τε Αἰγύπτιον καὶ τὸ Κνίδιον. Ἀριστοφάνησ δὲ ἐν Πλούτῳ φησὶν ὄξει διέμενοσ Σφηττίῳ. "ἴσωσ διότι οἱ Σφήττιοι ὀξεῖσ. μνημονεύει δέ που καὶ τοῦ ἐκ Κλεωνῶν ὄξουσ ὡσ διαφόρου · ἐν δὲ Κλεωναῖσ ὀξίδεσ εἰσί. καὶ Δίφιλοσ· δειπνεῖ τε καταδύσ, πῶσ δοκεῖσ, Λακωνικῶσ, ὄξουσ δὲ κοτύλην Β. πάξ. α. τί πάξ; β. ὀξὶσ μέτρον χωρεῖ τοσοῦτο τῶν Κλεωναίων. Φιλωνίδησ· τὰ καταχύσματα αὐτοῖσιν ὄξοσ οὐκ ἔχει. Ὁ δὲ Ταραντῖνοσ ̔ Ἡρακλείδησ ἐν τῷ Συμποσίῳ φησί· "τὸ ὄξοσ τινὰ τῶν ἐκτὸσ συνιστάνει, παραπλησίωσ δὲ καὶ τὰ ἐν κοιλίᾳ, τὰ δ’ ἐν τῷ ὄγκῳ διαλύει, διὰ τὸ δηλονότι διαφόρουσ ἐν ἡμῖν μίγνυσθαι χυμούσ.

ἐθαυμάζετο δὲ καὶ τὸ Δεκελεικὸν ὄξοσ. Ἄλεξισ κοτύλασ τέτταρασ ἀναγκάσασ μεστὰσ ἔμ’ αὐτίτου σπάσαι ὄξουσ Δεκελεικοῦ δι’ ἀγορᾶσ μέσησ ἄγεισ. λεκτέον δὲ ὀξύγαρον διὰ τοῦ ῡ καὶ τὸ δεχόμενον αὐτὸ ἀγγεῖον ὀξύβαφον· "ἐγὼ δ’ ὀξύμελι πίνω.

οὕτωσ οὖν ἐροῦμεν καὶ ὀξυρόδινον.