헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́50́0́003́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 3:)

"οἷ’ ἀπατᾶται φροντὶσ ἐπαμερίων οὐκ εἰδυῖα· ὁ δ’ ἄνω καὶ κάτω δή που διορίζεται καὶ δείκνυσι τὰ ἁμαρτήματα ὡσ ἀκούσια καὶ ὅτι οὐδεὶσ ἑκὼν φαῦλοσ. μηδ’ ἡμεῖσ ὑπὸ τούτων πειθώμεθα, ὡσ ἄρ’ ἔχοντέσ τι βέλτιον παρ’ ἑαυτοῖσ, εἶθ’ ἑκόντεσ τοῦτ’ ἀφέντεσ τὸ χεῖρον ἀλλάττονται. οὔκουν χρυσόν γ’ ἂν ἔχοντεσ ἠλλάττοντο μόλιβδον ἀντ’ αὐτοῦ, οὐδ’ εἰ πάντεσ ἄνθρωποι κροτήσειν ἔμελλον· οὐδὲ μελίνην ἀντὶ πυρῶν, οὐδ’ ἀντ’ οἴνου τρύγα καὶ ταύτην σαπρὰν, οἶμαι δὲ οὐδὲ ψίαθον ἀντὶ ξυστίδοσ, οὐδ’ αὖ βύρσησ ὄζειν, μύρων ἐξόν. ἀλλὰ ταῦτ’ ἐστὶν ἀνθρώπων ὑποκοριζομένων τὴν αὑτῶν φαυλότητα καὶ δυστυχίαν, οἳ τὸ μὲν δίκαιον, οἶμαι, καὶ ἀληθὲσ οὐκ ἐθέλουσι λέγειν, ὅτι τὴν ὀρθὴν οὔτ’ ἴσασιν οὔτε δύνανται πορεύεσθαι, φασὶ δὲ τοῖσ ἀκροαταῖσ χαριζόμενοι ταῦτα ποιεῖν, ὥσπερ ἂν εἰ τῶν ὑποκριτῶν οἱ ἐκπίπτοντεσ καὶ μὴ δυνάμενοι τὸ δρᾶμα περαίνειν κατὰ φύσιν τοῖσ θεαταῖσ φάσκοιεν χαριζόμενοι ταῦτα ποιεῖν. καὶ συρίττεσθαί γε καὶ κλώζεσθαι ὑπ’ αὐτῶν τῶν θεατῶν ἀντὶ ταύτησ τῆσ χάριτοσ φαίη τισ ἄν. οὐκοῦν καὶ ὑμεῖσ ὑπὸ τῶν ἀκροατῶν. ἀλλὰ μή πω ταῦτα. ἀλλὰ τί κωλύει καὶ τοὺσ πτωχοὺσ τοὺσ τὰ ῥάκια ἀμπεχομένουσ οἴκοι μὲν αὑτοῖσ ἕτερ’ εἶναι φάσκειν πάνυ γενναῖα ἱμάτια, πρὸσ δὲ τοὺσ ἔξω σχηματίζεσθαι; οὐκοῦν ὅ γ’ αὐτὸσ ποιητὴσ, οὗ μικρῷ πρόσθεν ἐμνήσθην, ἔφη τὰ καλὰ τρέπειν ἔξω τοὺσ ἀγαθούσ. ὥστ’ εἰ μὲν ὡσ περὶ καλλιόνων τῶν λόγων διαλέγονται, τί δεῖ τοῖσ πολλοῖσ ἐγκαλεῖν, εἰ τούτων ἐρῶσιν; εἰ δ’ ὁμολογοῦσιν ἡμαρτῆσθαι, τοὐναντίον ἢ προσῆκε πράττουσι. πολὺ γὰρ μᾶλλον εἰκὸσ ἦν αὐτοὺσ ὅπωσ τι βέλτιον ἐροῦσι σκέψασθαι τῶν ἀκουσομένων καὶ συνησομένων ἕνεκα ἢ τὰ ὑπάρχοντα ἀγαθὰ ἀφανίζοντασ τὰ χείρω δεικνύναι, καὶ ταῦτ’ ἐξεπίτηδεσ ποριζομένουσ. οὔκουν εἴσ γε τὰσ πομπὰσ τὰ χείριστα ἔχοντεσ βαδίζομεν, ἀλλὰ κἂν εἰ μή τῳ εἰή οἴκοθεν, αἰτούμεθα, ἵν’ ὡσ κάλλιστα ἔχοντεσ φαινοίμεθα θαἰμάτια, τὰ σκεύη, τοὺσ ἵππουσ, πᾶν ὅτουπερ ἂν ἡ πομπὴ δέηται.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 3:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 3:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION