Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 2:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 2:)

"σὺ μὲν οὐκ οἶδ’ ὅντινά μοι τρόπον δοκεῖσ εὖ λέγειν, ὦ Σώκρατεσ· "πέπονθα δὲ τὸ τῶν πολλῶν πάθοσ, οὐ πάνυ σοι πείθομαι. οὐ γὰρ δὴ τοῦτό γε ἔστιν εἰπεῖν, ὡσ εἰ ψέξειεν ἐκείνουσ, μᾶλλόν τι πείσειν αὐτὸν ἡγεῖτο καὶ προσάξεσθαι. τοὐναντίον γὰρ ἔμοιγε δοκεῖ μᾶλλον ἂν καὶ παροξῦναι καὶ πλέον θάτερον ποιῆσαι τῇ ’κείνων βλασφημίᾳ, ὥστε οὕτω γ’ ἂν, ὅ φησιν αὐτὸσ, ἀνεσόβει τὴν θήραν, καὶ ταῦθ’ ὅπερ ἐβούλετο δηλοῦν ἔχων ἤδη καὶ συνειληφώσ. γνοίη δ’ ἄν τισ ἐξ αὐτῶν τῶν ῥημάτων. προελθὼν γὰρ τοῦ λόγου, Ἆρ’ οὖν, φησὶν, οὕτωσ ἐπιχειρητέον ἡμῖν ἐστι τῇ πόλει καὶ τοῖσ πολίταισ θεραπεύειν, ὡσ βελτίστουσ αὐτοὺσ τοὺσ πολίτασ ποιοῦντασ; πάνυ γ’, εἴ σοι ἥδιον, φησὶν ὁ Καλλικλῆσ. ὥσθ’ ὅτε ὡμολόγητο καὶ συγκεχώρητο ὑπὲρ οὗ πᾶσ ἤνυστο λόγοσ καὶ πρὸσ ὃ πάντα ταῦτ’ εἶχε τὴν ἀναφορὰν, τίσ ἦν ἡ ζημία τῶν ἀνδρῶν μὴ προσκαθάπτεσθαι; νῦν δὲ ὥσπερ ὠδίνων καὶ περιβαλλόμενοσ κύκλῳ τὴν ἐπ’ ἐκείνουσ ὁδὸν οὕτωσ ἐπιβούλωσ ἐλθὼν ἐπὶ τοὺσ λόγουσ φαίνεται. καὶ μὴν τὸ μὲν διάφορον οὐχὶ μικρόν. ἐκεῖνο μὲν γὰρ ἦν ὑπὲρ αὐτῆσ τῆσ ἀληθείασ ἀγωνίζεσθαι, τοῦτο δὲ ἐγὼ μὲν οὐδέποτε ἂν φήσαιμι, ἄλλοσ δ’ ἄν τισ εἴποι διαβάλλων οὐ πόρρω κακοηθείασ εἶναι. καίτοι πῶσ οὐκ ἄτοπον τοσοῦτον προέχοντα φιλανθρωπίᾳ καὶ μεγαλοψυχίᾳ τὴν τοῦ βασκαίνειν δοκεῖν παρέχειν λαβὴν ὅσα γε ἐκ τῶν λόγων; θαυμάζω δὲ εἰ κωμῳδίαν μὲν ἔξεστι ποιεῖν, κἂν μὴ ὀνομαστὶ κωμῳδεῖν ἐξῇ, πιστοῦσθαι δὲ οὐκ ἐνῆν τὸν λόγον, εἰ μή τινασ εἶπε κακῶσ ὀνομαστί. φέρε γὰρ πρὸσ θεῶν, εἰ πρὸ τούτων τῶν ἀνδρῶν ἔτυχε γενόμενοσ, ἢ νὴ Δί’ εἴ τισ ἄλλοσ τῶν ὑπὲρ τούτουσ ἄνω τὸν αὐτὸν τοῦτον λόγον ἠγωνίζετο, ἆρ’ ἂν οἱο͂́σ τ’ ἦν Μιλτιάδου κατηγορεῖν καὶ Θεμιστοκλέουσ καὶ τῶν μήπω γεγενημένων;

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION