Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 16:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 16:)

εἰ δ’ οὐδὲ τοῦτό τισ συγχωρεῖ, πῶσ ῥητορικὴ διὰ τοὺσ ἐκείνου λόγουσ αἰσχρόν; ἐγὼ δ’ ἀξιόπιστον μὲν τοῖσ ὅλοισ οὐδενὸσ ἧττον Ἑλλήνων ἡγοῦμαι, ἡδέωσ δ’ ἂν ἐροίμην τοὺσ πρὸσ ἐκείνου πότερ’ αὐτῷ μᾶλλον πιστεύειν ἄξιον, ταῦτα ἢ ’κεῖνα. καὶ μὴν εἰ τὰ μάλιστα σεμνόσ ἐστι, φαίνεται μαρτυρῶν ἡμῖν, ὥστε ὑπὲρ ἡμῶν σεμνόσ ἐστιν. ὅταν γὰρ ἡμεῖσ μὲν καὶ ἡμῖν αὐτοῖσ ταὐτὰ λέγωμεν κἀκείνῳ, ἐκεῖνοσ δὲ μήθ’ αὑτῷ μήθ’ ἡμῖν, οὐκ ἀντιλέγει μᾶλλον ἢ μαρτυρεῖ κατ’ αὐτὸ τοῦτο τὸ μὴ τἀληθῆ λέγειν. φέρε δὴ καὶ ἑτέραν ἐκ τοῦ αὐτοῦ γυμνασίου, ἔφη Πλάτων, μαρτυρίαν ἀντ’ εἰκόνοσ παράσχωμαι. "ἐγὼ δ’ εἰ μέν τινι τέχνῃ ᾤμην δύνασθαι ὠφελῆσαι, πάνυ ἂν πολλὴν ἐμαυτοῦ μωρίαν κατεγίγνωσκον· "νῦν δὲ θείᾳ μοίρᾳ ᾤμην μοι τοῦτο δεδόσθαι ἐπ’ Ἀλκιβιάδην. "καὶ οὐδέν γε τούτων ἄξιον θαυμάσαι. ἀκούεισ ἀνδρὸσ ἑταίρου καὶ τὸν αὐτόν σοι σοφώτατον νομίζοντοσ, προσθήσω δ’ ὅτι καὶ τῷ αὐτῷ τοὺσ λόγουσ ἀνατιθέντοσ, ᾧπερ καὶ σὺ τούτουσ. οὐ χρὴ, φησὶ, θαυμάζειν, ὦ Πλάτων, εἴ τισ καὶ τέχνην μὴ κτησάμενοσ οἱο͂́σ τ’ ἐστὶν ὠφελεῖν ἀνθρώπουσ. πολλοὶ γὰρ καὶ τῶν καμνόντων ὑγιεῖσ γίγνονται οἱ μὲν ἀνθρωπίνῃ τέχνῃ, οἱ δὲ θείᾳ μοίρᾳ. ὅσοι μὲν οὖν ἀνθρωπίνῃ τέχνῃ, ὑπὸ ἰατρῶν θεραπευόμενοι, ὅσοι δὲ θείᾳ μοίρᾳ, ἐπιθυμία αὐτοὺσ ἄγει ἐπὶ τὸ ὀνῆσον· καὶ τότε ἐπεθύμησαν ἐμέσαι, ὁπότε αὐτοῖσ ἔμελλε συνοίσειν, καὶ τότε κυνηγετῆσαι, ὁπότε συνοίσειν ἔμελλε πονῆσαι.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION