Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 12:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 12:)

ἐγὼ μὲν οὐχ ὁρῶ τὴν ἀνάγκην. πῶσ γὰρ οὐκ ἄτοπον, εἰ ὁ μὲν ποιητὴσ ἄνευ τέχνησ ποιῶν ὀρθῶσ τὸν ῥήτορα μιμήσεται καὶ τὰ βέλτιστ’ ἐρεῖ, ὁ ῥήτωρ δ’ αὐτὸσ οὐκ ἐρεῖ τὰ βέλτιστα, ἐὰν μὴ σὺν τέχνῃ; καὶ μὴν οἵ γε ποιηταὶ φιλόδωρον τὸν Ἑρμῆν οὐδενὸσ ἧττον θεῶν, οἶμαι δὲ καὶ διαφερόντωσ, κεκλήκασιν. οὐκοῦν εἰ δι’ Ἀπόλλωνοσ μαντικὴ καὶ διὰ Μουσῶν ποιητικὴ χωρεῖ, καὶ τούτων ἄνευ ψυχρὰ τὰ τῆσ τέχνησ, τί κωλύει καὶ ῥητορικὴν τῆσ Ἑρμοῦ τιθέναι δωρεᾶσ, ἥν γε τῷ ὄντι χρὴ θείαν καλεῖν καὶ τέχνησ κρείττω; μέχρι μέντοι τῶν νῦν τούτων ὑπ’ αὐτῶν τῶν λόγων ἐξελέγχεσθαι Πλάτωνα φαίη τισ ἄν· βούλομαι δ’ αὐτὸν καὶ ὑπὸ τῶν αὑτοῦ λόγων ἐξελεγχόμενον φανῆναι. τρόπον μὲν οὖν τινα καὶ τοῦτ’ ἤδη γέγονεν. ἐν οἷσ γὰρ αὐτὸν ἐδείκνυμεν καταφεύγοντα ἐπὶ τὴν Πυθίαν πολλαχοῦ τῶν Νόμων οὐ διέφυγε τοῦτον τὸν ἔλεγχον. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ παντελῶσ διὰ πάντων ἑξῆσ ὧν εἴρηκα βούλομαι δεῖξαι ταὐτὰ φθεγγόμενον. φανήσεται γὰρ ἃ νῦν ἡμεῖσ λέγομεν αὐτὸσ πρόσθεν εἰρηκὼσ, εἰ καὶ μὴ τούτοισ τοῖσ ῥήμασι μηδ’ εἰσ τοσοῦτον τῆσ ἀναγκαίασ ἀποδείξεωσ, ἀλλ’ οὖν τῷ γε ὅλῳ λόγῳ. ὑπομνήσω δ’ αὐτὸν Φαίδρου τοῦ καλοῦ. ὃ γὰρ αὐτὸσ ἐκεῖ ποιεῖ τὰ Λυσίου τιθεὶσ μεταξὺ τῶν αὑτοῦ, τοῦτο κἀγὼ νῦν ποιήσω, αὐτὰ τἀκείνου παρέξομαι καθάπερ νόμον. ποῦ δή μοι, φησὶν, ὁ παῖσ; ποῦ δή μοι καὶ ὁ λόγοσ ὁ πρὸσ τὸν παῖδα; οὑτοσὶ μάλα πλησίον. φέρε δὴ τί λέγει; εἰ μὲν γὰρ ἦν ἁπλοῦν τὸ μανίαν κακὸν εἶναι, καλῶσ ἂν ἐλέγετο· νῦν δὲ τὰ μέγιστα τῶν ἀγαθῶν ἡμῖν γίγνεται διὰ μανίασ, θείᾳ μέντοι δόσει διδομένησ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION