Aristides, Aelius, Orationes, Παναθηναϊκός 91:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 91:)

οἳ τὰσ μὲν πατρίουσ φωνὰσ ἐκλελοίπασι καὶ καταισχυνθεῖεν ἂν καὶ ἐν σφίσιν αὐτοῖσ διαλεχθῆναι τὰ ἀρχαῖα παρόντων μαρτύρων· πάντεσ δὲ ἐπὶ τήνδε ἐληλύθασιν ὥσπερ ὁρ́ον τινὰ παιδείασ νομίζοντεσ. ταύτην ἐγὼ τὴν μεγάλην ἀρχὴν καλῶ τὴν Ἀθηναίων, οὐ τριήρεισ διακοσίασ, ἢ πλείουσ, οὐδ’ Ιὠνίαν, οὐδ’ Ἑλλήσποντον, οὐδὲ τὰ ἐπὶ Θρᾴκησ, ἃ μυρίουσ μεταβέβληκεν ἄρχοντασ. τοσοῦτον γὰρ τὸ διάφορον τῶνδε τῶν λόγων πρὸσ ἅπαντασ τοὺσ ἄλλουσ ἐξ ἀρχῆσ τε ἦν καὶ ἔτι μᾶλλον ἐξεφάνη τῷ χρόνῳ, ὥστ’ οὐ μόνον ἐκλελοιπότων σχεδὸν ἤδη τῶν ἄλλων οἵδε τοσοῦτον ἀνθοῦσιν, ἀλλὰ καὶ φήσειεν ἄν τισ ἁπάσασ τὰσ τῶν ἄλλων φωνὰσ καὶ μὴ ὅτι βαρβάρων, ἀλλ’ αὐτῶν τῶν Ἑλλήνων τοῖσ τῶν ψελλιζομένων παίδων ῥήμασι προσεοικέναι ὡσ τῇ παρ’ ὑμῶν παραβαλεῖν. μέχρι μὲν γὰρ δυοῖν καὶ τριῶν ῥημάτων κἂν ἀκούοι τισ κἂν τέρποιτο ὥσπερ ἐν παιδιᾷ, τὸ δὲ λοιπὸν κόροσ ἤδη καὶ πάντα ἐλέγχεται· μόνη δὲ ἥδε πάσαισ μὲν πανηγύρεσι, πᾶσι δὲ συλλόγοισ καὶ βουλευτηρίοισ σύμμετροσ, ἔτι δὲ ἅπασι καὶ καιροῖσ καὶ τόποισ ἀρκεῖ καὶ δι’ ἴσου πρέπει· δύο γὰρ τὰ πρῶτα σχεδὸν ὡσ εἰπεῖν κέκτηται μόνη, σεμνότητα λέγω καὶ χάριν. ἀλλὰ μὴν τοῦ γε διὰ πάντων ἀγῶνοσ καὶ τόνου καὶ δρόμου καὶ κράτουσ τίσ ἂν οἱο͂́σ τ’ εἰή πλησίον ἐλθεῖν, ἑτέραν κομίζων γλῶτταν, καὶ οὐχ ὡσ ἀληθῶσ παῖσ ἀνδρὸσ ἡττηθεὶσ ἄπεισιν, ἵν’ εὐπρεπῶσ εἴπω; καὶ γάρ τοι πᾶσα μὲν ποίησισ ἡ παρ’ ὑμῶν ἀρίστη καὶ τελεωτάτη, καὶ ὅση σεμνότητοσ καὶ ὅση χαρίτων προέστηκεν. εἰ δὲ δεῖ καὶ τῆσ Ὁμήρου μνησθῆναι, μετέχει καὶ ταύτησ τῆσ φιλοτιμίασ ἡ πόλισ, οὐ μόνον διὰ τῆσ ἀποίκου πόλεωσ, ἀλλ’ ὅτι καὶ ἡ φωνὴ σαφῶσ ἐνθένδε. ἅπαντεσ δὲ οἱ λόγοι διὰ πάντων τῶν εἰδῶν οἱ παρ’ ὑμῖν ἄριστοι καὶ οὓσ οἱ παρ’ ὑμῶν ἐποίησαν, καὶ σχεδὸν οἱ διὰ πάντων ἐν Ἕλλησι νικήσαντεσ ἅπαντεσ τῇ τῶν Ἀθηναίων δυνάμει νενικήκασιν.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION