Aristides, Aelius, Orationes, εἰσ Δία 3:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 3:)

ὁπότε δὲ ἐγένετο οὐκ ἔστιν εἰπεῖν, ἀλλ’ ἦν τε ἄρα ἐξ ἀρχῆσ καὶ ἔσται εἰσαεὶ, αὐτοπάτωρ τε καὶ μείζων ἢ ἐξ ἄλλου γεγονέναι. καὶ ὥσπερ τὴν Ἀθηνᾶν ἄρα ἐκ τῆσ κεφαλῆσ ἔφυσε καὶ γάμου οὐδὲν προσεδεήθη εἰσ αὐτὴν, οὕτωσ ἔτι πρότερον αὐτὸσ ἑαυτὸν ἐξ αὑτοῦ ἐποίησε καὶ οὐδὲν προσεδεήθη ἑτέρου εἰσ τὸ εἶναι, ἀλλ’ αὐτὸ τοὐναντίον πάντα εἶναι ἀπ’ ἐκείνου ἤρξατο καὶ οὐκ ἔστι χρόνον εἰπεῖν. οὐδὲ γὰρ χρόνοσ ἦν πω τότε, ὅτι μηδὲ ἄλλο μηδέν. δημιουργοῦ γὰρ ἔργον οὐδέν ἐστι πρεσβύτερον. οὕτωσ δὴ ἀρχὴ μὲν ἁπάντων Ζεύσ τε καὶ ἐκ Διὸσ πάντα. ἅτε δὲ ὢν χρόνου τε κρείττων καὶ οὐδένα ἔχων τὸν ἀντικόψοντα, αὐτόσ τε ὁμοῦ καὶ ὁ κόσμοσ ἦν. οὕτωσ ταχὺ πάντα ἐποίησεν. ἐποίησε δὲ ὧδε· εἰ δέ πη σφαλλόμεθα, ὁ μείλιχοσ ἡμῖν κεκλήσθω· ἄρχεται ἐκ θεμελίων καὶ ποιεῖ γῆν, ὅπωσ αὐτῷ τὰ πάντα ἐπὶ ταύτησ βεβήκοι, ῥιζώσασ τε ῥίζαισ ἀπείροισ τὸ βάθοσ καὶ πυκνώσασ, πέτραισ τε ἀντὶ γόμφων καὶ τῇ δ’ ἄλλῃ ἣ πυκνῶσαι φύσιν εἴληχεν, ὄρη τε ἐξαναστήσασ, ὑετῶν καὶ κυμάτων ἀλεξητήρια, καὶ πεδία ἐν μέσῳ καταμίξασ, ὀρῶν ἕδρασ καὶ γῆσ, ὅ τί περ δύναμιν τῷ ἑτέρῳ τὸ ἕτερον πηγνύσ. ὅσα δὲ αὐτῷ τὰ δεύτερα τοῦ βάρουσ εἶχεν ἐπῆγε, θάλατταν ἐπὶ τῇ γῇ μέσην ἐν μέσῃ τιθείσ· οἱᾶ δὲ ἐπὶ γειτόνων φιλίαν καὶ κοινωνίαν πραγματευόμενοσ ποταμοὺσ ἐγκατέμιξεν, οἳ ἔκ τε γῆσ εἰσ τὴν θάλατταν ῥυήσεσθαι καὶ πάλιν ἐκ τῆσ θαλάττησ κατ’ ἄλλουσ ἀφανεῖσ τόπουσ εἰσ τὴν γῆν ἔμελλον ὑπορρυήσεσθαι καὶ συνάπτειν ἑκάτερα πρὸσ ἄλληλα. συνέπλεξέ τε αὐτὰ οὕτωσ ὡσ εἶναι μέσα ἑκάτερα ἀλλήλων, νήσοισ τε καὶ πορθμοῖσ καὶ ἰσθμοῖσ τὸ ἕτερον τοῦ ἑτέρου ἀεὶ ἐν μέσῳ γιγνόμενον.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION