Aristides, Aelius, Orationes, Αἰγύπτιος 17:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 17:)

ὃ δῆλον ἐκ δυοῖν τῶν μεγίστων σημείων, ὧν οὐδέτερον περὶ τὴν ἄλλην συμβαίνει γῆν, ὅσην ἡμεῖσ οἰκοῦμεν. δυοῖν γὰρ ὄντοιν πολισμάτοιν, οἷν ἀρτίωσ ἐμνήσθην ἐπ’ ἄκροισ τῆσ Αἰγύπτου ‐ φίλασ γὰρ τὰσ ὑπὲρ τῶν καταρρακτῶν μεθόριον Αἰγύπτου λέγω καὶ Αἰθιοπίασ ‐ ἐν μὲν Ἐλεφαντίνῃ λάμπεται πάντα, καὶ νεῲ καὶ ἄνθρωποι καὶ στῆλαι, καὶ οὐδὲν ἔχει σκιὰν τῆσ μεσημβρίασ, ἐπειδὰν τὴν μεγίστην ὁ ἥλιοσ πληροῖ· ἐν δὲ Συήνῃ τῆσ αὐτῆσ ἡμέρασ τε καὶ ὡρ́ασ μέσοσ ἐν μέσῳ τῷ ἱερῷ φρέατι ὁ κύκλοσ τοῦ ἡλίου φαίνεται, ὥσπερ ἐπίθημα ἴσον πανταχόθεν πρὸσ τὸ χεῖλοσ ἐλλάμπων. καίτοι τοῦτ’ ἀμφοτέρων ἐστὶ σημεῖον, τοῦ τε μὴ τοῦ χειμῶνοσ ἐγγυτέρω τῆσ Λιβύησ γίγνεσθαι τὸν ἥλιον ἢ τοῦ θέρουσ, εἴ γε δὴ δυοῖν ὄντοιν τῆσ Αἰγύπτου μερῶν ἐπὶ τῆσ Λιβύησ ἡ Ἐλεφαντίνη πεπόλισται· πάντα γὰρ ἐνταῦθα ἤδη συμπέπτωκεν, Αἴγυπτοσ, Ἀραβία, Λιβύη, Αἰθιοπία, τὰ μὲν ἔνθεν, τὰ δὲ ἔνθεν εἰσ ταυτὸν ἥκοντα· ἔπειτα εἰ τὰ μάλιστά τισ αὐτῷ δοίη τὸ τὸν ἥλιον τῇ Λιβύῃ πλησιάζοντα τήκειν τὸ ὕδωρ, αὐτὸ τοῦτο κατ’ αὐτοῦ γίγνεται. εἰ γὰρ ἐξέτηκε τοῦ χειμῶνοσ τὸν ποταμὸν διὰ τὸ προσχωρεῖν, δῆλον ὅτι τοῦ γε θέρουσ, ὁπηνίκα ἔστη κατ’ αὐτοῦ, παντελῶσ ἀναρπάσασ ᾤχετ’ ἄν. οὐ γὰρ ἄλλον γέ που τρόπον ἐγγυτέρω τῆσ γῆσ ἔνι γίγνεσθαι φῆσαι τὸν ἥλιον ἢ ὅταν εἰσ κάθετον ὑψωθῇ, ἐπεὶ ὅτι γε οὔτε τῇ Λιβύῃ πλησιάζει ποτὲ ὁ ἥλιοσ οὔτ’ ἄλλῳ μέρει τῆσ γῆσ οὐδενὶ ῥᾳδίωσ ἄν τισ ἔχοι μαθεῖν. οὐ γὰρ μέρη τῆσ γῆσ ἐπέρχεται δή που τὰ μὲν θέρουσ, τὰ δὲ χειμῶνοσ, ἀλλ’ ἡ γῆ μᾶλλον ἐν μέρει τῆσ ἐκείνου περιφορᾶσ ἐστιν. ἀλλ’ ἀπέχει μὲν τὸ ἴσον πάσησ ἀεὶ τῆσ γῆσ, οἷσ δ’ ἂν ὑπὲρ κορυφῆσ ἵστηται τὰ μεσημβρινὰ, τούτοισ πλείστην φέρει τὴν φλόγα. φαίνεται τοίνυν οὐκ ἐπέχων οὐδὲ ἱστὰσ, οὐδ’ ἀναρπάζων τὸν ποταμὸν τότε, οὐδ’ ἐλάττω ποιῶν ἐκ μείζονοσ, ἀλλ’ αὐξανόμενον καὶ προσθήκην ἀεὶ τῷ ῥεύματι λαμβάνοντα ἐφορῶν. ὃ σὺ θαυμάζεισ· καίτοι πότε λοιπὸν τήκεσθαι φήσομεν τῇ θέρμῃ τὸν Νεῖλον, εἰ ὑπό γε τὴν τοιαύτην ἀκμὴν ἀνιὼν ὁρᾶται;

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION