Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 25:

μήποτε τοσοῦτον ἰσχύσειε Λεπτίνησ ὡσ τὰ τοιαῦθ’ ἡμᾶσ ὑπειλῆφθαι παρασκευάσαι. καὶ μὴν εἰ ὥσπερ μισθὸσ ἀρετῆσ εὐφημίαι, οὕτω καὶ κατωρθωμένων ἐστὶν ἀντίδοσισ, ἀνάγκη θαυμάζεσθαι μὲν ἀρετὴν, τοὺσ δ’ ὁτιοῦν ἀγαθὸν εἰργασμένουσ τιμᾶσθαι, ἐάν τε ἀτέλειαν ταύτην φῇσ ἐάν θ’ ὁτιοῦν. εἰ μὲν οὖν τήν γ’ ἀρετὴν ὅλωσ ἐπαίνων ἔχεισ ἀποστερεῖν, καὶ τοὺσ ὑπὲρ ἡμῶν ἀποφανθέντασ σπουδαίουσ ἀποστέρει τῶν ἄθλων, καὶ μηδ’ ἡτισοῦν ἔστω φειδώ. εἰ δὲ τῶν ἀτόπων ἐκεῖνο, πῶσ λόγον τοῦτό γε σῶζον συνιδεῖν οὐκ ἔχω. οὐδὲ γὰρ οὔτ’ ἀρετὴ τοῦθ’ ὅπερ ἐστὶ, δόξει μὴ τῶν γιγνομένων ἀπολαύουσα κρότων οὔτε τὰ βέλτιστ’ εἴσεταί τισ τῶν ἔργων ἀμοιβῶν ἀποροῦντα. εἰ τοίνυν τὸ τὰ προσήκοντ’ ἀμφοτέροισ ἀποδιδόναι πρὸσ ἀγαθοῦ, τό γ’ αὐτὰ τούτων ἀποστερεῖν πρὸσ βασκάνων.