뜻

1. 구멍, 입구, 틈, 골, 홀

1. a perforation, hole, aperture, orifice

예문

• ἐκπέσοι σου τὸ τρῆμα τό τ’ ἐπίκλιντρον ἀποβάλοιο βουλομένη σποδεῖσθαι, κἀπὶ τῆσ κλίνησ ὄφιν εὑρ́οισ καὶ προσελκύσαιο . (Aristophanes, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 11)

  (아리스토파네스, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 11)

• Θεοδώρου τοῦ αὐλητοῦ Φιλῖνοσ ἦν πατήρ, εἰσ ὃν ταῦτ’ ἔγραψεν ὁ δὲ ἀποστεγάσασ τὸ τρῆμα τῆσ ὄπισθε λαύρησ, διὰ δενδροφόρου φάραγγοσ ἐξέωσε βροντὴν ἠλέματον, ὁκοίην ἀροτὴρ γέρων χαλᾷ βοῦσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 13 4:1)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 13 4:1)

• ὧν ὁ μὲν εἷσ,Ἕρμων, μεγάλην ἐνεδείξατο τέχνην, καὶ διέδυ ῥαφίδοσ τρῆμα, λίνον κατέχων Δημᾶσ δ’ ἐκ τρώγλησ βαίνων ἐσ ἀράχνιον ἔστη, ἡ δ’ ἀράχνη νήθουσ1’ αὐτὸν ἀπεκρέμασεν. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 1102)

  (작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 1102)

• ἐν δὲ τοῖσ πολέμοισ ἐκ τοῦ πόρου μικρὸν πρὸ τῆσ πόλεωσ ὑδρεύονται πηγὴν ἔχοντοσ ἀφθόνου ὕδατοσ, εἰσ ἣν περικαταστρέφεται κλίβανοσ καθεθεὶσ ἀπὸ τοῦ ὑδρευομένου σκάφουσ, μολιβοῦσ, εὐρύστομοσ, εἰσ πυθμένα συνηγμένοσ στενὸν ἔχοντα τρῆμα μέτριον, τῷ δὲ πυθμένι περιέσφιγκται σωλὴν σκύτινοσ, εἴτε ἄσκωμα δεῖ λέγειν, ὁ δεχόμενοσ τὸ ἀναθλιβόμενον ἐκ τῆσ πηγῆσ διὰ τοῦ κλιβάνου ὕδωρ. (Strabo, Geography, book 16, chapter 2 26:6)

  (스트라본, 지리학, book 16, chapter 2 26:6)

• τὸ δὲ τρῆμα τοῦ σανιδώματοσ ἦν παράμηκεσ καὶ περιέβαινε περὶ τὸν στῦλον μετὰ τὰσ πρώτασ εὐθέωσ τῆσ κλίμακοσ δύ’ ὀργυιάσ. (Polybius, Histories, book 1, chapter 22 6:1)

  (폴리비오스, Histories, book 1, chapter 22 6:1)

유사 형태

• τρῆμα (5)
• τρήματα (4)
• τρήματος (4)
• τρημάτων (3)
• τρῆμ (1)
• τρήμασι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.