- χόρτον δ’ ἐσκομίσαι καὶ συρφετόν, ὄφρα τοι εἰή βουσὶ καὶ ἡμιόνοισιν ἐπηετανόν. (Hesiod, Works and Days, Book WD 66:6)
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 66:6)
- ἔτι κἀκεῖνο εἰπεῖν ἄξιον, ὅτι οὐδὲ τερπνὸν ἐν αὐτῇ τὸ κομιδῇ μυθῶδεσ καὶ τὸ τῶν ἐπαίνων μάλιστα πρόσαντεσ παῤ ἑκάτερον τοῖσ ἀκούουσιν, ἢν μὴ τὸν συρφετὸν καὶ τὸν πολὺν δῆμον ἐπινοῇσ, ἀλλὰ τοὺσ δικαστικῶσ καὶ νὴ Δία συκοφαντικῶσ προσέτι γε ἀκροασομένουσ, οὓσ οὐκ ἄν τι λάθοι παραδραμόν, ὀξύτερον μὲν τοῦ Ἄργου ὁρῶντασ καὶ πανταχόθεν τοῦ σώματοσ, ἀργυραμοιβικῶσ δὲ τῶν λεγομένων ἕκαστα ἐξετάζοντασ, ὡσ τὰ μὲν παρακεκομμένα εὐθὺσ ἀπορρίπτειν, παραδέχεσθαι δὲ τὰ δόκιμα καὶ ἔννομα καὶ ἀκριβῆ τὸν τύπον, πρὸσ οὓσ ἀποβλέποντα χρὴ συγγράφειν, τῶν δὲ ἄλλων ὀλίγον φροντίζειν, κἂν διαρραγῶσιν ἐπαινοῦντεσ. (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 101)
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 101)
- τῆσ εὐβουλίασ ἔργα τῆσ τύχησ δικαιοῦμεν εἶναι, ἔστω τύχησ καὶ τὰ τῆσ δικαιοσύνησ καὶ τὰ τῆσ σωφροσύνησ, καὶ νὴ Δία τὸ κλέπτειν τύχησ ἔστω καὶ τὸ βαλλαντιοτομεῖν καὶ τὸ ἀκολασταίνειν, καὶ μεθέμενοι τῶν οἰκείων λογισμῶν εἰσ τὴν τύχην ἑαυτοὺσ ἀφῶμεν ὥσπερ ὑπὸ πνεύματοσ πολλοῦ κονιορτὸν ἢ συρφετὸν ἐλαυνομένουσ καὶ διαφερομένουσ. (Plutarch, De fortuna, chapter, section 2 3:1)
(플루타르코스, De fortuna, chapter, section 2 3:1)
- φιλοσοφία δὲ καὶ μακρῷ τῷ χρόνῳ ἀνέφικτοσ, ἢν μὴ πάνυ τισ ἐγρηγορότωσ ἀτενὲσ ἀεὶ καὶ γοργὸν ἀποβλέπῃ ἐσ αὐτήν, καὶ τὸ κινδύνευμα οὐ περὶ μικρῶν, ἢ ἄθλιον εἶναι ἐν τῷ πολλῷ τῶν ἰδιωτῶν συρφετῷ παραπολόμενον ἢ εὐδαιμονῆσαι φιλοσοφήσαντα. (Lucian, 3:3)
(루키아노스, 3:3)
- ἡμεῖσ δὴ ὁ συρφετὸσ καὶ ὅσοι χαμαὶ ἐρχόμενοι ἐσμέν, μετὰ τῶν θεῶν καὶ ὑμᾶσ προσευξόμεθα ὑπερνεφέλουσ γενομένουσ καὶ ἀνελθόντασ οἷ πάλαι σπεύδετε. (Lucian, 12:2)
(루키아노스, 12:2)
- τοιοῦτόσ τισ, ὦ Ἱππία, οὐ κομψὸσ ἀλλὰ συρφετόσ, οὐδὲν ἄλλο φροντίζων ἢ τὸ ἀληθέσ. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 46:3)
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 46:3)
- ἢ οἰεί με λέγειν, ἐὰν συρφετὸσ συλλεγῇ δούλων καὶ παντοδαπῶν ἀνθρώπων μηδενὸσ ἀξίων πλὴν ἴσωσ τῷ σώματι ἰσχυρίσασθαι, καὶ οὗτοι φῶσιν, αὐτὰ ταῦτα εἶναι νόμιμα; (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 258:3)
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 258:3)