뜻

1. 협잡질, 거짓, 위조

1. an ill deed, fraud

예문

• καὶ μετὰ τοσαῦτα δέ σου κακουργήματα τάξιν ἐπιστολῶν σοι πιστεύσασ, ὡσ καὶ ταύταισ εὑρ͂ε ῥᾳδιουργόν, ἀπήλασε τῆσ ὄψεωσ. (Flavius Josephus, 421:1)

  (플라비우스 요세푸스, 421:1)

• ουσ, ἵνα μηδεὶσ παρασκευάζηι μήτε τὸν ἐπὶ τὸ ὕδωρ μήτε τοὺσ ἐπὶ τὰσ ψήφουσ, μηδὲ γίγνηται περὶ ταῦτα κακούργημα μηδέν. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 66 2:5)

  (아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 66 2:5)

• ἐπεὶ δὲ σωθεῖσαι πρὸσ τὸν Ποπλικόλαν ἧκον, οὐκ ἐθαύμασεν οὐδ’ ἠγάπησεν, ἀλλ’ ἠνιάθη, ὅτι Πορσίνα κακίων ἐν πίστει φανεῖται, καὶ τὸ τόλμημα τῶν παρθένων αἰτίαν ἕξει κακούργημα Ῥωμαίων γεγονέναι. (Plutarch, Publicola, chapter 19 2:2)

  (플루타르코스, Publicola, chapter 19 2:2)

• καίτοι εἰ μὲν εἰσ πίστιν ἔδωκασ, τί πρὸ τοῦ κακουργήματοσ ἂν τὰ βέβαι’ ἐποιοῦ; (Demosthenes, Speeches 31-40, 23:3)

  (데모스테네스, Speeches 31-40, 23:3)

• ἢ πῶσ οὐ φανερόν ἐστιν ὑμῖν τὸ τούτου κακούργημα ἐξ αὐτῶν ὧν ἔπραττεν; (Demosthenes, Speeches 31-40, 43:2)

  (데모스테네스, Speeches 31-40, 43:2)

• ἕτερον δ’ εὐθὺσ ἐφεξῆσ ἔτι τούτου μεῖζον κακούργημα θεάσασθε. (Demosthenes, Speeches 11-20, 44:3)

  (데모스테네스, Speeches 11-20, 44:3)

• εἰ μὲν οὖν ὁ δῆμοσ εὖ προπαθὼν ἐξέλιπε τὰσ δι’ ἐμοῦ τῇ βουλῇ γενομένασ ὑποσχέσεισ, ἐκεῖνά μοι ἀπολογητέα ἦν, ὅτι ἐψεύσασθε ὑμεῖσ, ἐν ἐμοὶ δ’ οὐδὲν κακούργημα ἦν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 44 1:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 44 1:1)

유사 형태

• κακουργῇ (9)
• κακούργημα (8)
• κακουργήματα (7)
• κακουργημάτων (6)
• κακουργῆσαι (5)
• κακουργήματος (3)
• κακουργήσας (2)
• κακουργήσων (2)
• κακουργήσαις (1)
• κακουργήσῃ (1)
• κακουργήμασιν (1)
• κακουργήσειν (1)
• κακουργήσαντι (1)
• κακουργηθῆναι (1)
• κακουργήσουσι (1)
• κακουργήσασαν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.