- κοὔπω τοιοῦτον οὔτ’ ἄκοιτισ ἡ Διὸσ προύθηκεν οὔθ’ ὁ στυγνὸσ Εὐρυσθεὺσ ἐμοί, οἱο͂ν τόδ’ ἡ δολῶπισ Οἰνέωσ κόρη καθῆψεν ὤμοισ τοῖσ ἐμοῖσ Ἐρινύων ὑφαντὸν ἀμφίβληστρον, ᾧ διόλλυμαι. (Sophocles, Trachiniae, episode3)
(소포클레스, 트라키니아이, episode3)
- ἀλλ’ ἔτι οἱ κατὰ δώματ’ ἀκήρατοσ ἠε͂ν ἄκοιτισ ὠδίνων, Μέροποσ Περκωσίου ἐκγεγαυῖα, Κλείτη ἐυπλόκαμοσ, τὴν μὲν νέον ἐξέτι πατρὸσ θεσπεσίοισ ἕδνοισιν ἀνήγαγεν ἀντιπέρηθεν. (Apollodorus, Argonautica, book 1 17:5)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 17:5)
- δὴ γάρ που κἀκεῖνα θεὰ τρέφεν αἰνὰ πέλωρα Ἥρη, Ζηνὸσ ἄκοιτισ, ἀέθλιον Ἡρακλῆι. (Apollodorus, Argonautica, book 1 17:17)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 17:17)
- μὴ τόγε παμβασίλεια Διὸσ τελέσειεν ἄκοιτισ, ᾗ ἐπικυδιάεισ. (Apollodorus, Argonautica, book 4 7:20)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 7:20)
- ὦρσε γὰρ αὐτὴ Ἥρη Ζηνὸσ ἄκοιτισ, Ιἤσονα κυδαίνουσα. (Apollodorus, Argonautica, book 4 18:28)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 18:28)