ζηλωτής
1군 변화 명사; 남성
자동번역
로마알파벳 전사:
고전 발음: []
신약 발음: []
기본형:
ζηλωτής
ζηλωτοῦ
형태분석:
ζηλωτ
(어간)
+
ης
(어미)
뜻
- 경쟁자, 겨루는 사람, 따라하는 사람
- emulator, zealous admirer or follower
- zealot
곡용 정보
1군 변화
위에 제시된 변화형은 규칙에 따라 생성된 것이며 일부 형태는 실제 사용여부가 입증되지 않았으니, 참고용으로만 사용하시길 바랍니다.
현재 일부 변화형의 강세가 잘못 표기되는 오류가 있어 수정 중에 있으니 유의하시길 바랍니다.
- Μάλα πολλοί, Περιπατητικοὶ καὶ Ἐπικούρειοι καὶ οἱ τὸν Πλάτωνα ἐπιγραφόμενοι, καὶ αὖ Διογένουσ ἄλλοι τινὲσ καὶ Ἀντισθένουσ ζηλωταὶ καὶ οἱ ἀπὸ τοῦ Πυθαγόρου καὶ ἔτι πλείουσ. (Lucian, 29:1)
(루키아노스, 29:1)
- ταύτησ τῆσ ἁρμονίασ πολλοὶ μὲν ἐγένοντο ζηλωταὶ κατά τε ποίησιν καὶ ἱστορίαν καὶ λόγουσ πολιτικούσ, διαφέροντεσ δὲ τῶν ἄλλων ἐν μὲν ἐπικῇ ποιήσει ὅ τε Κολοφώνιοσ Ἀντίμαχοσ καὶ Ἐμπεδοκλῆσ ὁ φυσικόσ, ἐν δὲ μελοποιίᾳ Πίνδαροσ, ἐν τραγῳδίᾳ δ’ Αἰσχύλοσ, ἐν ἱστορίᾳ δὲ Θουκυδίδησ, ἐν δὲ πολιτικοῖσ λόγοισ Ἀντιφῶν. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2212)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2212)
- φησὶ γὰρ οὗτοσ ἐν τῷ β τῶν Νόστων ’ μετὰ τὸ συντελέσαι τοὺσ ἄθλουσ Ἡρακλέα Εὐρυσθέωσ θυσίαν τινὰ ἐπιτελοῦντοσ συμπαραληφθέντα καὶ τῶν τοῦ Εὐρυσθέωσ υἱῶν τὰσ μερίδασ ἑκάστῳ παρατιθέντων, τῷ δ’ Ἡρακλεῖ ταπεινοτέραν παραθέντων, ὁ Ἡρακλῆσ ἀτιμάζεσθαι ὑπολαβὼν ἀπέκτεινε τρεῖσ τῶν παίδων Περιμήδην, Εὐρύβιον, Εὐρύπυλον οὐ τοιοῦτοι οὖν τὸν θυμὸν ἡμεῖσ, εἰ καὶ πάντα ̔ Ἡρακλέουσ ζηλωταί. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 4538)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 4538)
- καὶ γὰρ ἥ τε Ἰσοκράτουσ καὶ Πλάτωνοσ καίτοι θαυμασιωτάτων ἀνδρῶν μνήμη καὶ σύγκρισισ οὐκ ἔξω τοῦ εἰκότοσ ἐγίγνετό μοι, ἀλλ’, ἐπεὶ τοῦ μέσου καὶ κρατίστου χαρακτῆροσ οὗτοι ζηλωταὶ γενόμενοι μεγίστησ δόξησ ἔτυχον, ἵνα δείξαιμι, κἂν εἰ τῶν ἄλλων ἀμείνουσ εἰσί, Δημοσθένει γε οὐκ ἀξίουσ ὄντασ ἁμιλλᾶσθαι περὶ τῶν ἀριστείων. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 33 1:2)
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 33 1:2)
- ταῦτα δείσασ ὁ Κικέρων πρῶτον μὲν ὡρ́μησε πρεσβευτὴσ Δολοβέλλᾳ συνεκπλεῦσαι εἰσ Συρίαν ἐπεὶ δ’ οἱ μέλλοντεσ ὑπατεύειν μετ’ Ἀντώνιον, Ἵρτιοσ καί Πάνσασ, ἄνδρεσ ἀγαθοὶ καί ζηλωταὶ τοῦ Κικέρωνοσ, ἐδέοντο μὴ σφᾶσ καταλιπεῖν, ὑποδεχόμενοι καταλύσειν Ἀντώνιον ἐκείνου παρόντοσ, ὁ δ’ οὔτ’ ἀπιστῶν παντάπασιν οὔτε πιστεύων Δολοβέλλαν μὲν εἰάσε χαίρειν, ὁμολογήσασ δὲ τοῖσ περὶ τὸν Ἵρτιον τὸ θέροσ ἐν Ἀθήναισ διάξειν, ὅταν δ’ ἐκεῖνοι παραλάβωσι τὴν ἀρχήν, ἀφίξεσθαι πάλιν, αὐτὸσ καθ’ ἑαυτὸν ἐξέπλευσε. (Plutarch, Cicero, chapter 43 2:1)
(플루타르코스, Cicero, chapter 43 2:1)