Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

χειμάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: χειμάζω χειμάσω

Structure: χειμάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from xei=ma

Sense

  1. to pass the winter, to go into winter-quarters, to winter
  2. to raise a storm or tempest
  3. the storm continued
  4. to agitate or distress like a storm, to be driven by a storm, suffer from it, to be tempest-tost, distressed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χειμάζω χειμάζεις χειμάζει
Dual χειμάζετον χειμάζετον
Plural χειμάζομεν χειμάζετε χειμάζουσιν*
SubjunctiveSingular χειμάζω χειμάζῃς χειμάζῃ
Dual χειμάζητον χειμάζητον
Plural χειμάζωμεν χειμάζητε χειμάζωσιν*
OptativeSingular χειμάζοιμι χειμάζοις χειμάζοι
Dual χειμάζοιτον χειμαζοίτην
Plural χειμάζοιμεν χειμάζοιτε χειμάζοιεν
ImperativeSingular χείμαζε χειμαζέτω
Dual χειμάζετον χειμαζέτων
Plural χειμάζετε χειμαζόντων, χειμαζέτωσαν
Infinitive χειμάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
χειμαζων χειμαζοντος χειμαζουσα χειμαζουσης χειμαζον χειμαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χειμάζομαι χειμάζει, χειμάζῃ χειμάζεται
Dual χειμάζεσθον χειμάζεσθον
Plural χειμαζόμεθα χειμάζεσθε χειμάζονται
SubjunctiveSingular χειμάζωμαι χειμάζῃ χειμάζηται
Dual χειμάζησθον χειμάζησθον
Plural χειμαζώμεθα χειμάζησθε χειμάζωνται
OptativeSingular χειμαζοίμην χειμάζοιο χειμάζοιτο
Dual χειμάζοισθον χειμαζοίσθην
Plural χειμαζοίμεθα χειμάζοισθε χειμάζοιντο
ImperativeSingular χειμάζου χειμαζέσθω
Dual χειμάζεσθον χειμαζέσθων
Plural χειμάζεσθε χειμαζέσθων, χειμαζέσθωσαν
Infinitive χειμάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χειμαζομενος χειμαζομενου χειμαζομενη χειμαζομενης χειμαζομενον χειμαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χειμάσω χειμάσεις χειμάσει
Dual χειμάσετον χειμάσετον
Plural χειμάσομεν χειμάσετε χειμάσουσιν*
OptativeSingular χειμάσοιμι χειμάσοις χειμάσοι
Dual χειμάσοιτον χειμασοίτην
Plural χειμάσοιμεν χειμάσοιτε χειμάσοιεν
Infinitive χειμάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
χειμασων χειμασοντος χειμασουσα χειμασουσης χειμασον χειμασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χειμάσομαι χειμάσει, χειμάσῃ χειμάσεται
Dual χειμάσεσθον χειμάσεσθον
Plural χειμασόμεθα χειμάσεσθε χειμάσονται
OptativeSingular χειμασοίμην χειμάσοιο χειμάσοιτο
Dual χειμάσοισθον χειμασοίσθην
Plural χειμασοίμεθα χειμάσοισθε χειμάσοιντο
Infinitive χειμάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χειμασομενος χειμασομενου χειμασομενη χειμασομενης χειμασομενον χειμασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχείμαζον ἐχείμαζες ἐχείμαζεν*
Dual ἐχειμάζετον ἐχειμαζέτην
Plural ἐχειμάζομεν ἐχειμάζετε ἐχείμαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχειμαζόμην ἐχειμάζου ἐχειμάζετο
Dual ἐχειμάζεσθον ἐχειμαζέσθην
Plural ἐχειμαζόμεθα ἐχειμάζεσθε ἐχειμάζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐντεῦθεν οἰστρήσασα τὴν παρακτίαν κέλευθον ᾖξασ πρὸσ μέγαν κόλπον Ῥέασ, ἀφ’ οὗ παλιμπλάγκτοισι χειμάζῃ δρόμοισ· (Aeschylus, Prometheus Bound, episode, lyric 9:3)
  • οὐ γάρ, ἔφη, ἐγχωρεῖ, ὅταν χειμάζῃ ὁ θεὸσ ἐν τῇ θαλάττῃ, οὔτε μαστεύειν ὅτου ἂν δέῃ οὔτε δυστραπέλωσ ἔχον διδόναι. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 8 17:1)

Synonyms

  1. to pass the winter

  2. to raise a storm or tempest

  3. the storm continued

  4. to agitate or distress like a storm

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION