Ancient Greek-English Dictionary Language

διαχειμάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαχειμάζω διαχειμάσω

Structure: δια (Prefix) + χειμάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to pass the winter

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχειμάζω διαχειμάζεις διαχειμάζει
Dual διαχειμάζετον διαχειμάζετον
Plural διαχειμάζομεν διαχειμάζετε διαχειμάζουσιν*
SubjunctiveSingular διαχειμάζω διαχειμάζῃς διαχειμάζῃ
Dual διαχειμάζητον διαχειμάζητον
Plural διαχειμάζωμεν διαχειμάζητε διαχειμάζωσιν*
OptativeSingular διαχειμάζοιμι διαχειμάζοις διαχειμάζοι
Dual διαχειμάζοιτον διαχειμαζοίτην
Plural διαχειμάζοιμεν διαχειμάζοιτε διαχειμάζοιεν
ImperativeSingular διαχείμαζε διαχειμαζέτω
Dual διαχειμάζετον διαχειμαζέτων
Plural διαχειμάζετε διαχειμαζόντων, διαχειμαζέτωσαν
Infinitive διαχειμάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχειμαζων διαχειμαζοντος διαχειμαζουσα διαχειμαζουσης διαχειμαζον διαχειμαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχειμάζομαι διαχειμάζει, διαχειμάζῃ διαχειμάζεται
Dual διαχειμάζεσθον διαχειμάζεσθον
Plural διαχειμαζόμεθα διαχειμάζεσθε διαχειμάζονται
SubjunctiveSingular διαχειμάζωμαι διαχειμάζῃ διαχειμάζηται
Dual διαχειμάζησθον διαχειμάζησθον
Plural διαχειμαζώμεθα διαχειμάζησθε διαχειμάζωνται
OptativeSingular διαχειμαζοίμην διαχειμάζοιο διαχειμάζοιτο
Dual διαχειμάζοισθον διαχειμαζοίσθην
Plural διαχειμαζοίμεθα διαχειμάζοισθε διαχειμάζοιντο
ImperativeSingular διαχειμάζου διαχειμαζέσθω
Dual διαχειμάζεσθον διαχειμαζέσθων
Plural διαχειμάζεσθε διαχειμαζέσθων, διαχειμαζέσθωσαν
Infinitive διαχειμάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχειμαζομενος διαχειμαζομενου διαχειμαζομενη διαχειμαζομενης διαχειμαζομενον διαχειμαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχειμάσω διαχειμάσεις διαχειμάσει
Dual διαχειμάσετον διαχειμάσετον
Plural διαχειμάσομεν διαχειμάσετε διαχειμάσουσιν*
OptativeSingular διαχειμάσοιμι διαχειμάσοις διαχειμάσοι
Dual διαχειμάσοιτον διαχειμασοίτην
Plural διαχειμάσοιμεν διαχειμάσοιτε διαχειμάσοιεν
Infinitive διαχειμάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχειμασων διαχειμασοντος διαχειμασουσα διαχειμασουσης διαχειμασον διαχειμασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχειμάσομαι διαχειμάσει, διαχειμάσῃ διαχειμάσεται
Dual διαχειμάσεσθον διαχειμάσεσθον
Plural διαχειμασόμεθα διαχειμάσεσθε διαχειμάσονται
OptativeSingular διαχειμασοίμην διαχειμάσοιο διαχειμάσοιτο
Dual διαχειμάσοισθον διαχειμασοίσθην
Plural διαχειμασοίμεθα διαχειμάσοισθε διαχειμάσοιντο
Infinitive διαχειμάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχειμασομενος διαχειμασομενου διαχειμασομενη διαχειμασομενης διαχειμασομενον διαχειμασομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰθισμένοι γὰρ οὐ πολὺν χρόνον ἅμα ὡρ́ᾳ θέρουσ ἔξω στρατεύειν, οἴκοι δὲ διαχειμάζειν, τότε πρῶτον ἠναγκάσθησαν ὑπὸ τῶν χιλιάρχων φρούρια κατασκευασάμενοι καὶ τὸ στρατόπεδον τειχίσαντεσ ἐν τῇ πολεμίᾳ χειμῶνα καὶ θέροσ συνάπτειν, ἤδη σχεδὸν ἔτουσ ἑβδόμου τῷ πολέμῳ τελευτῶντοσ. (Plutarch, Camillus, chapter 2 5:1)
  • "σὺ γὰρ ἐκεῖ μὲν ἐν τρίβωνι διεχείμαζεσ, ἐνταῦθα δὲ τρεῖσ ἐπιβεβλημένοσ δάπιδασ κατάκεισαι. (Plutarch, Alexander, chapter 52 4:2)
  • ἐπεὶ γὰρ ὁ τῶν Ἑλλήνων στόλοσ ἀπηλλαγμένου Ξέρξου κατῆρεν εἰσ Παγασὰσ καὶ διεχείμαζε, δημηγορῶν ἐν τοῖσ Ἀθηναίοισ ἔφη τινα πρᾶξιν ἔχειν ὠφέλιμον μὲν αὐτοῖσ καὶ σωτήριον, ἀπόρρητον δὲ πρὸσ τοὺσ πολλούσ. (Plutarch, , chapter 20 1:2)
  • ἠνίων δ’ αὐτοὺσ καὶ οἱ λοιποὶ χειμῶνεσ, ἢ γὰρ ἐν τῇ πολεμίᾳ διεχείμαζον ἢ παρὰ τοῖσ συμμάχοισ ὕπαιθροι σκηνοῦντεσ, εἰσ δὲ πόλιν Ἑλληνίδα καὶ φίλην οὐδ’ ἅπαξ εἰσῆλθε μετὰ στρατοπέδου Λούκουλλοσ, οὕτω δὲ διακειμένοισ αὐτοῖσ τὰσ μεγίστασ ἐνέδωκαν ἀπὸ τῆσ Ῥώμησ οἱ δημαγωγοὶ προφάσεισ, φθόνῳ τοῦ Λουκούλλου κατηγοροῦντεσ ὡσ ὑπὸ φιλαρχίασ καὶ φιλοπλουτίασ ἕλκοντοσ τὸν πόλεμον καὶ μονονοὺ κατέχοντοσ ἐν ταὐτῷ Κιλικίαν, Ἀσίαν, Βιθυνίαν, Παφλαγονίαν, Γαλατίαν, Πόντον, Ἀρμενίαν, τὰ μέχρι Φάσιδοσ, νυνὶ δὲ καὶ τὰ Τιγράνου βασίλεια πεπορθηκότοσ, ὥσπερ ἐκδῦσαι τοὺσ βασιλεῖσ, οὐ καταπολεμῆσαι πεμφθέντοσ. (Plutarch, Lucullus, chapter 33 4:1)
  • Κοῖνον δὲ ἀπολείπει αὐτοῦ τὴν τε αὑτοῦ τάξιν καὶ τὴν Μελεάγρου ἔχοντα καὶ τῶν ἑταίρων ἱππέων ἐσ τετρακοσίουσ καὶ τοὺσ ἱππακοντιστὰσ πάντασ καὶ τῶν Βακτρίων τε καὶ Σογδιανῶν καὶ ὅσοι ἄλλοι μετὰ Ἀμύντου ἐτάχθησαν, προστάξασ ἅπασιν ἀκούειν Κοίνου καὶ διαχειμάζειν αὐτοῦ ἐν τῇ Σογδιανῇ, τῆσ τε χώρασ ἕνεκα τῆσ φυλακῆσ καὶ εἴ πῃ ἄρα Σπιταμένην περιφερόμενον κατὰ τὸν χειμῶνα ἐνεδρεύσαντασ ξυλλαβεῖν. (Arrian, Anabasis, book 4, chapter 17 3:2)

Synonyms

  1. to pass the winter

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION