Sense

1. that which settles at the bottom, sediment
2. anything set under, subject-matter
3. the foundation or ground of hope, confidence, assurance
4. substance, the real nature, essence

Examples

• Ιὠνικὸσ πλούταξ, ὑποστάσεισ ποιῶν κάνδαυλον, ὑποβινητιῶντα βρώματα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 12 4:4)
• Ιὠνικὸσ πλούταξ, ὑποστάσεισ ποιῶν κάνδαυλον, ὑποβινητιῶντα βρώματα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 9 3:3)
• ὅ τι δέ εἰσιν ἐν τῷ λόγῳ αἱ ὑποστάσεισ καὶ ὅσον δύνανται, ἐπὶ παραδειγμάτων γνώσῃ, ὥσπερ ἐν τῷ κατὰ Κόνωνοσ εὐθὺσ ἐν ἀρχῇ ὑβρισθείσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ παθὼν ὑπὸ Κόνωνοσ τούτου γε, καὶ τὸ μὲν ἁπλοῦν ἦν οὕτωσ εἰπεῖν, πολλὰ καὶ δεινὰ ἢ καὶ διάφορα πράγματα, ὧν οὐδὲν γέγονε δεινότερον, ὁ δὲ διὰ τῆσ ὑποστάσεωσ περιβολὴν εἰργάσατο τοιαῦτα ὥστε πολὺν χρόνον πάνυ μήτε τοὺσ οἰκείουσ μήτε τῶν ἰατρῶν μηδένα προσδοκᾶν περιφευξεῖσθαί με. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 12:3)
• κατὰ δὲ σχῆμα γίνεται κόλασισ οὕτωσ, ὅταν τισ διακόπτῃ τὰσ ὑποστάσεισ τῶν λόγων, ὅταν παραιτήσεσι χρῆται, ὅταν ἐπιδιορθώσεσι χρῆται. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 3:1)
• περὶ δὲ τὸν Νεῖλον μόνον τῶν ποταμῶν οὔτε νέφουσ ὑποστάσεισ ὑπάρχουσιν οὔτ’ αὖραι ψυχραὶ γίνονται οὔθ’ ὁ ἀὴρ παχύνεται. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 38 7:2)

Similar forms

• ὑπόστασιν (53)
• ὑποστὰς (44)
• ὑπόστασις (32)
• ὑποστάσεως (10)
• ὑποστάσεις (7)
• ὑποστάσει (6)
• ὑποστάσιας (4)
• ὑπόστασίς (4)
• ὑποστάσιες (3)
• ὑποστάς (3)
• ὑποστάσης (2)
• ὑποστάσεσι (2)
• ὑποστάσιος (2)
• ὑποστάσεων (1)
• ὑπόστασιν‧ (1)
• ὑπόστασίν (1)
• ὑποστάσαντες (1)
• ὑποστασίων (1)
• ὑποστᾶσαν (1)
• ὑποστᾶσι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.