- ὦ μακάριε, οὐκ οἶσθα ὅπωσ αὐτοὺσ ἡ ἄγνοια καὶ ἡ ἀπάτη διατεθείκασιν, ὡσ μηδ’ ἂν τρυπάνῳ ἔτι διανοιχθῆναι αὐτοῖσ τὰ ὦτα, τοσούτῳ κηρῷ ἔβυσαν αὐτά, οἱο͂́ν περ ὁ Ὀδυσσεὺσ τοὺσ ἑταίρουσ ἔδρασε δέει τῆσ Σειρήνων ἀκροάσεωσ. (Lucian, Contemplantes, (no name) 21:1)
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 21:1)
- παῖε τὸν φρυνέου ποικίλου πνοὰν ἔχοντα, φλέγε τὸν ὀλεσισιαλοκάλαμον λαλοβαρύοπα παραμελορυθμοβάταν θῆτα τρυπάνῳ δέμασ πεπλασμένον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 8 3:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 8 3:1)
- καὶ τὸ τρυπάνῳ εἶναι διττόν, ὧν τὸ κυριώτερον ἡ ἐνέργεια, ἡ τρύπησισ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 173:3)
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 173:3)
- Ἀλλὰ χρὴ, ἢν ψιλωθῇ τῆσ σαρκὸσ τὸ ὀστέον, προσέχοντα τὸν νόον, πειρῆσθαι διαγινώσκειν ὅ τι μή ἐστι τοῖσιν ὀφθαλμοῖσιν ἰδεῖν, καὶ γνῶναι εἰ ἔῤῬωγε τὸ ὀστέον καὶ εἰ πέφλασται, ἢ μοῦνον πέφλασται, καὶ εἰ, ἕδρησ γενομένησ τοῦ βέλεοσ, πρόσεστι φλάσισ, ἢ Ῥωγμὴ, ἢ ἄμφω ταῦτα‧ καὶ ἤν τι τούτων πεπόνθῃ τὸ ὀστέον, ἀφεῖναι τοῦ αἵματοσ τρυπῶντα τὸ ὀστέον σμικρῷ τρυπάνῳ, φυλασσόμενον ἐπ’ ὀλίγον‧ λεπτότερον γὰρ τὸ ὀστέον, καὶ ἐπιπολαιότερον τῶν νέων ἢ τῶν πρεσβυτέρων. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 18.3)
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 18.3)
- Ἢν δὲ τρυπάνῳ χρῇ, πρὸσ δὲ τὴν μήνιγγα μὴ ἀφικνέεσθαι, ἢν ἐξ ἀρχῆσ λαμβάνων τὸ ἰήμα τρυπᾷσ, ἀλλ’ ἐπιλιπεῖν τοῦ ὀστέου λεπτὸν, ὥσπερ καὶ ἐν τῇ πρίσει γέγραπται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 21.13)
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 21.13)