뜻

1. an alternating wind, a change in the spirit, a release from

예문

• ὁ δὲ Ἰάσων ἐποιεῖτο σφαγὰς τῶν πολιτῶν τῶν ἰδίων ἀφειδῶς, οὐ συννοῶν τὴν εἰς τοὺς συγγενεῖς εὐημερίαν δυσημερίαν εἶναι τὴν μεγίστην. δοκῶν δὲ πολεμίων καὶ οὐχ ὁμοεθνῶν τρόπαια καταβάλλεσθαι, (Septuagint, Liber Maccabees II 5:6)

  (70인역 성경, Liber Maccabees II 5:6)

• ἀλλὰ γὰρ χρὴ ἀναμνησθέντας, ὅτι ἤδη καὶ ἑτέροις ἀδικουμένοις βοηθήσαντες ἐν τῇ ἀλλοτρίᾳ πολλὰ τρόπαια τῶν πολεμίων ἐστήσαμεν, ἄνδρας ἀγαθοὺς περὶ τῆς πατρίδος καὶ ἡμῶν αὐτῶν γίγνεσθαι, πιστεύοντας μὲν τοῖς θεοῖς καὶ ἐλπίζοντας ἐπεὶ τὸ δίκαιον μετὰ τῶν ἀδικουμένων ἔσται. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 33 7:1)

  (디오니시오스, chapter 33 7:1)

• πῶς γὰρ τροπαῖα Ζηνὸς Αἰγέως τόκος ἔστησεν οἵ τε συμμετασχόντες δορός· (Euripides, Suppliants, episode9)

  (에우리피데스, Suppliants, episode9)

• ἀλλ οἵδε μητρὸς νεοφόνοις ἐν αἵμασι πεφυρμένοι βαίνουσιν ἐξ οἴκων πόδα, τροπαῖα δείγματ ἀθλίων προσφαγμάτων. (Euripides, choral, lyric 1:1)

  (에우리피데스, choral, lyric 1:1)

• τοῦτο μὲν εἰδὼς ἅπαθε Μάγνης ἅμα ταῖς πολιαῖς κατιούσαις, ὃς πλεῖστα χορῶν τῶν ἀντιπάλων νίκης ἔστησε τροπαῖα: (Aristotle, Parabasis, parabasis7)

  (아리스토텔레스, Parabasis, parabasis7)

유사 형태

• τρόπαιον (145)
• τρόπαια (90)
• τροπὰς (75)
• τροπαῖον (30)
• τροπαίων (30)
• τροπαίου (23)
• τροπαίοις (19)
• τροπαὶ (14)
• τροπαῖς (14)
• τροπάς (13)
• τροπαῖα (8)
• τροπαῖόν (6)
• τροπαίῳ (6)
• τρόπαιόν (4)
• τρόπαι (3)
• τροπαιούχῳ (2)
• Τροπαῖ (2)
• τροπαίαν (2)
• τροπαεα (2)
• τρόπαιά (2)
• τροπαίας (1)
• τροπαῖος (1)
• τροπαίᾳ (1)
• τροπαί (1)
• τροπαῖοι (1)
• τροπαῖε (1)
• τροπάς‧ (1)
• τροπαλίδος? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.