Sophocles, Trachiniae, choral 4:

(소포클레스, 트라키니아이, choral 4:)

ἄνασσα, νῦν σοι τέρψισ ἐμφανὴσ κυρεῖ, τῶν μὲν παρόντων, τὰ δὲ πεπυσμένῃ λόγῳ. πῶσ δ’ οὐκ ἐγὼ χαίροιμ’ ἄν, ἀνδρὸσ εὐτυχῆ κλύουσα πρᾶξιν τήνδε, πανδίκῳ φρενί; πολλή ’στ’ ἀνάγκη τῇδε τοῦτο συντρέχειν. ὅμωσ δ’ ἔνεστι τοῖσιν εὖ σκοπουμένοισ ταρβεῖν τὸν εὖ πράσσοντα, μὴ σφαλῇ ποτε. ἐμοὶ γὰρ οἶκτοσ δεινὸσ εἰσέβη, φίλαι, ταύτασ ὁρώσῃ δυσπότμουσ ἐπὶ ξένησ χώρασ ἀοίκουσ ἀπάτοράσ τ’ ἀλωμένασ, αἳ πρὶν μὲν ἦσαν ἐξ ἐλευθέρων ἴσωσ ἀνδρῶν, τανῦν δὲ δοῦλον ἴσχουσιν βίον. ὦ Ζεῦ τροπαῖε, μή ποτ’ εἰσίδοιμί σε πρὸσ τοὐμὸν οὕτω σπέρμα χωρήσαντά ποι, μηδ’, εἴ τι δράσεισ, τῆσδέ γε ζώσησ ἔτι. οὕτωσ ἐγὼ δέδοικα τάσδ’ ὁρωμένη. ὦ δυστάλαινα, τίσ ποτ’ εἶ νεανίδων; ἄνανδροσ ἢ τεκνοῦσσα; πρὸσ μὲν γὰρ φύσιν πάντων ἄπειροσ τῶνδε, γενναία δέ τισ. Λίχα, τίνοσ ποτ’ ἐστὶν ἡ ξένη βροτῶν; τίσ ἡ τεκοῦσα, τίσ δ’ ὁ φιτύσασ πατήρ; ἔξειπ’· ἐπεί νιν τῶνδε πλεῖστον ᾤκτισα βλέπουσ’, ὅσῳπερ καὶ φρονεῖν οἶδεν μόνη.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION