Sense

1. to pay a price, that is, as a penalty: - be punished with (whereas τίω ‎(tíō) means to pay honor).

Examples

• ὁ Πλάτων, λόγου βαρυτάτην ζημίαν τίνουσιν, ἐχθροὶ καὶ κακολόγοι καὶ κακοήθεις δοκοῦντες εἶναι. (Plutarch, De cohibenda ira, section 6 17:1)
• τίνουσιν, ἐχθροὶ καὶ κακολόγοι καὶ κακοήθεις δοκοῦντες εἶναι. (Plutarch, De cohibenda ira, section 6 5:1)
• οὐ μετὰ πλείονα χρόνον ἀλλ ἐν πλείονι χρόνῳ τιμωρίαν μακροτέραν οὐ βραδυτέραν τίνουσιν: (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 9 10:1)
• "ὅ τι δ ἂν μὴ καλῶς περὶ ταῦτα πράξωσιν ἀλλ ὑπ ὀργῆς ἢ πρὸς ἄδικον χάριν ἢ φθόνῳ, δἰκην τίνουσιν: (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 302)
• ἀναίτιοι ἔργα τίνουσιν ἢ παῖδες τούτων ἢ γένος ἐξοπίσω. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 96)

Similar forms

• τινα (4029)
• τινες (2256)
• τινὰ (2164)
• τινος (1961)
• τινας (1574)
• τινὸς (1221)
• τίνα (1090)
• τινὲς (1002)
• τινὰς (1001)
• τινι (950)
• τίνος (825)
• τινὶ (778)
• τινων (614)
• τιν (573)
• τίνι (479)
• τίνες (449)
• τινῶν (445)
• τινά (339)
• τίνας (296)
• τίν (264)
• τίνων (259)
• τινές (256)
• τινός (211)
• τινάς (128)
• τινί (108)
• τὶν (37)
• τινε (15)
• τινὲ (9)
• τίνει (7)
• τίνοι (3)
• τίνε (3)
• τινών (2)
• <τινα> (1)
• [τινα] (1)
• τινος‧ (1)
• 3τίνα (1)
• τίνετ (1)
• 3τίνι (1)
• τἰνος (1)
• τινων> (1)
• <τιν (1)
• τινά· (1)
• τινέ (1)
• τινες] (1)
• τίνῳ (1)
• [τινῶ]ν (1)
• τιν[α (1)
• ͺτίνα (1)
• τινάς᾿ (1)
• τινο (1)
• <τινὸς> (1)
• τι[να] (1)
• 1τινες (1)
• τινί‧ (1)
• τίνων> (1)
• τινὰ· (1)
• τινᾶν (1)
• [τινες (1)
• τίνω (1)
• [τίνων (1)
• τι<να> (1)
• τ[ίνας] (1)
• τίνῃς (1)
• [τίνι (1)
• τ[ίνος] (1)
• τινα‧ (1)
• [τινες] (1)
• τινι‧? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary