Sense

1. to pay a price, that is, as a penalty: - be punished with (whereas τίω ‎(tíō) means to pay honor).

Examples

• πείθεσθαι δὲ ὄντωσ ἀεὶ χρὴ τοῖσ παλαιοῖσ τε καὶ ἱεροῖσ λόγοισ, οἳ δὴ μηνύουσιν ἡμῖν ἀθάνατον ψυχὴν εἶναι δικαστάσ τε ἴσχειν καὶ τίνειν τὰσ μεγίστασ τιμωρίασ, ὅταν τισ ἀπαλλαχθῇ τοῦ σώματοσ· (Plato, Epistles, Letter 7 75:4)
• καί μ’ οὔτι μελιγλώσσοισ πειθοῦσ ἐπαοιδαῖσιν θέλξει, στερεάσ τ’ οὔποτ’ ἀπειλὰσ πτήξασ τόδ’ ἐγὼ καταμηνύσω, πρὶν ἂν ἐξ ἀγρίων δεσμῶν χαλάσῃ ποινάσ τε τίνειν τῆσδ’ αἰκείασ ἐθελήσῃ. (Aeschylus, Prometheus Bound, choral, anapests2)
• τέκνον δ’ ἐπεισφέρει δόμοισιν αἱμάτων παλαιτέρων τίνειν μύσοσ χρόνῳ κλυτὰ βυσσόφρων Ἐρινύσ. (Aeschylus, Libation Bearers, choral, antistrophe 43)
• ἃ δ’ ὑπέσχεο ποῖ καταθήσεισ, οὐδενὶ μοιριδία τίσισ ἔρχεται ἃν προπάθῃ τὸ τίνειν· (Sophocles, Oedipus at Colonus, choral, epode26)
• λιπαρεῖν γὰρ οὐ καλὸν δίκαια προσχρῄζουσιν, οὐδ’ αὐτὸν μὲν εὖ πάσχειν, παθόντα δ’ οὐκ ἐπίστασθαι τίνειν. (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 2:14)

Similar forms

• τινα (4029)
• τινες (2256)
• τινὰ (2164)
• τινος (1961)
• τινας (1574)
• τινὸς (1221)
• τίνα (1090)
• τινὲς (1002)
• τινὰς (1001)
• τινι (950)
• τίνος (825)
• τινὶ (778)
• τινων (614)
• τιν (573)
• τίνι (479)
• τίνες (449)
• τινῶν (445)
• τινά (339)
• τίνας (296)
• τίν (264)
• τίνων (259)
• τινές (256)
• τινός (211)
• τινάς (128)
• τινί (108)
• τὶν (37)
• τινε (15)
• τινὲ (9)
• τίνει (7)
• τίνε (3)
• τίνοι (3)
• τινών (2)
• τινὰ· (1)
• τινᾶν (1)
• [τινες (1)
• τίνω (1)
• τίνων> (1)
• τι<να> (1)
• τ[ίνασ] (1)
• τίνῃς (1)
• [τίνι (1)
• τ[ίνοσ] (1)
• [τίνων (1)
• τινα‧ (1)
• [τινεσ] (1)
• τινι‧ (1)
• <τινα> (1)
• [τινα] (1)
• τινοσ‧ (1)
• 3τίνα (1)
• τίνετ (1)
• 3τίνι (1)
• τἰνος (1)
• <τιν (1)
• τινά· (1)
• τινέ (1)
• τινεσ] (1)
• τίνῳ (1)
• τινων> (1)
• τιν[α (1)
• ͅτίνα (1)
• τινάσ̓ (1)
• τινο (1)
• <τινὸσ> (1)
• [τινῶ]ν (1)
• τι[να] (1)
• 1τινες (1)
• τινί‧ (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary