Sense

1. that which is put together in order
2. a body, squadron, contingent
3. the constitution of a state, a form
4. an arrangement of musical notes
5. a regular collection of writings, a work, book, doctrine

Examples

• τὰ ὑπὸ Ἰάσωνοσ τοῦ Κυρηναίου δεδηλωμένα δὲ πέντε βιβλίων πειρασόμεθα δἰ ἑνὸσ συντάγματοσ ἐπιτεμεῖν. (Septuagint, Liber Maccabees II 2:23)
• πόλλ’ ἄν τισ εἰσ τοῦτο τὸ μέροσ εἰπεῖν ἔχοι, τοῦ δὲ συντάγματοσ ἱκανὸν εἰληφότοσ ἤδη μῆκοσ αὐτοῦ που καταπαῦσαι χρὴ τὸν λόγον, ἐκεῖνο ἔτι νὴ Δία τοῖσ εἰρημένοισ προσαποδόντασ, ὅτι πάσασ ἔχουσα τὰσ ἀρετὰσ ἡ Δημοσθένουσ λέξισ λείπεται εὐτραπελίασ, ἣν οἱ πολλοὶ καλοῦσι χάριν. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 54 3:2)
• ἐκεῖνο δ’ ἀληθέσ, ὅτι βουληθεὶσ αὖθισ συνειπεῖν τῇ Συνηθείᾳ καὶ ταῖσ αἰσθήσεσιν ἐνδεέστεροσ γέγονεν ἑαυτοῦ καὶ τὸ σύνταγμα τοῦ συντάγματοσ μαλακώτερον. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 10 10:2)
• ἐποιήσατο δὲ καὶ τῆσ αὐξήσεωσ τοῦ πολιτικοῦ συντάγματοσ οὐ μικρὰν πρόνοιαν οὗτοσ ὁ βασιλεὺσ πρᾶγμα συνιδών, ὃ παρέλιπον ἅπαντεσ οἱ πρὸ αὐτοῦ βασιλεῖσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 22 4:1)
• κἀν τούτῳ προσιόντεσ οἱ πονηροὶ τῷ βασιλεῖ τήν τε πομπὴν τῶν ὁπλιτῶν ἐδήλουν καὶ τὸ παράστημα τοῦ Ἀντιγόνου μεῖζον ἢ κατ’ ἰδιώτην, ὅτι τε παρείη μετὰ μεγίστου συντάγματοσ ἀναιρήσων αὐτόν· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 106:1)

Similar forms

• σύνταγμα (45)
• συντάγματος (12)
• συντάγματα (9)
• συντάγματι (5)
• συνταγμάτων (4)
• σύνταγμά (3)
• συνταγματάρχης (1)
• συντάγμασιν (1)
• συνταγῶν (1)
• συνταγματάρχην (1)
• συντάγμασι (1)
• συνταγμάταρχος (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.