στόμιον
Second declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
στόμιον
στόμιου
Structure:
στομι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Etym.: sto/ma의 지소사:
Sense
- the mouth, a cave, vault, socket
- a bridle-bit, bit, a bit or curb
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐπεὶ δὲ κατ’ αὐτὸ ἤδη τὸ στόμιον ἦμεν, ἐμοῦ τοὺσ νεκρούσ, ὡσ ἔθοσ, ἀπαριθμοῦντοσ τῷ Αἰακῷ κἀκείνου λογιζομένου αὐτοὺσ πρὸσ τὸ παρὰ τῆσ σῆσ ἀδελφῆσ πεμφθὲν αὐτῷ σύμβολον, λαθὼν οὐκ οἶδ’ ὅπωσ ὁ τρισκατάρατοσ ἀπιὼν ᾤχετο. (Lucian, Cataplus, (no name) 4:5)
- ἡσθεὶσ δὲ τοῖσ εἰρημένοισ ἐγὼ καὶ τὸν μάγον ἀσπασάμενοσ χαλεπῶσ μάλα διὰ τοῦ στομίου ἀνερπύσασ οὐκ οἶδ’ ὅπωσ ἐν Λεβαδείᾳ γίγνομαι. (Lucian, Necyomantia, (no name) 22:6)
- θυρίδεσ δὲ ἦσαν ἑξῆσ τοῖσ στομίοισ τῶν φρεάτων ἐοικυῖαι πώματα ἔχουσαι, καὶ παρ’ ἑκάστῃ θρόνοσ ἔκειτο χρυσοῦσ. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 25:2)
- τὰσ μὲν γὰρ δικαίασ τῶν εὐχῶν προσίετο ἄνω διὰ τοῦ στομίου καὶ ἐπὶ τὰ δεξιὰ κατετίθει φέρων, τὰσ δὲ ἀνοσίουσ ἀπράκτουσ αὖθισ ἀπέπεμπεν ἀποφυσῶν κάτω, ἵνα μηδὲ πλησίον γένοιντο τοῦ οὐρανοῦ. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 25:10)
- ναῦσ δ’, ἑώσ μὲν ἐντὸσ ἦν λιμένοσ, ἐχώρει στόμια, διαπερῶσα δὲ λάβρῳ κλύδωνι συμπεσοῦσ’ ἠπείγετο· (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 7:2)
- ἀλλ̓ ἀπίωμεν ἤδη, μὴ καί τισ ἡμᾶσ ὑπίδηται ὡσ ἀπόδρασιν βουλεύοντασ, ὁρῶν περὶ τὸ στόμιον εἰλουμένουσ. (Lucian, Dialogi mortuorum, 17:8)
- χερσὶν δ’ ἐπέθεντο στόμιον μαλεραῖσ ταν δεξαμένην ὅ τι καὶ διδῷ τισ, ἃ Ζανὸσ καλέοντι τρώγματ’. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 50 3:2)
- δακὼν δὲ στόμιον ὡσ νεοζυγὴσ πῶλοσ βιάζῃ καὶ πρὸσ ἡνίασ μάχῃ. (Aeschylus, Prometheus Bound, episode 3:3)
- ἀλλὰ πρόσπολοι, ἴτ’ ἆσσον ὠκεῖσ καὶ παραστάντεσ τάφῳ ἀθρήσαθ’, ἁρμὸν χώματοσ λιθοσπαδῆ δύντεσ πρὸσ αὐτὸ στόμιον, εἰ τὸν Αἵμονοσ φθόγγον συνίημ’ ἢ θεοῖσι κλέπτομαι. (Sophocles, Antigone, episode 1:15)
