뜻

1. 기원, 탄생, 근원, 원천
3. 씨, 자손, 씨앗, 종족, 가족

1. a sowing, origin, birth
2. seed-time
3. the seed sown, seed, offspring, race

예문

• γυναῖκεσ, Ἑκάβη ποῦ ποθ’ ἡ παναθλία, ἡ πάντα νικῶσ’ ἄνδρα καὶ θῆλυν σπορὰν κακοῖσιν; (Euripides, Hecuba, episode1)

  (에우리피데스, Hecuba, episode1)

• θεῷ γὰρ ἡ τεκοῦσα μειχθῆναι λέγεται, καὶ καθάπερ τὸν Ἡρακλέα σπαρῆναί φασιν ἐν μακρᾷ νυκτί, τῆσ ἡμέρασ ἐπισχεθείσησ παρὰ φύσιν καὶ τοῦ ἡλίου βραδύναντοσ, οὕτω περὶ τὴν Ῥωμύλου σπορὰν καὶ καταβολὴν τὸν ἥλιον ἐκλιπεῖν ἱστοροῦσι, ποιησάμενον ἀτρεκῆ σύνοδον πρὸσ σελήνην, ᾧπερ ὁ Ἄρησ θεὸσ ὢν τῇ Σιλβίᾳ θνητῇ συνῆλθε. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 8 1:2)

  (플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 8 1:2)

• τοιοῦτοσ ὢν τοιῷδ’ ὀνειδίζεισ σποράν; (Sophocles, Ajax, episode 2:5)

  (소포클레스, Ajax, episode 2:5)

• οὔκουν σὺ ταύτην, ἣν ὑπ’ ἀγνοίασ ὁρᾷσ, Ιὄλην ἔφασκεσ Εὐρύτου σπορὰν ἄγειν; (Sophocles, Trachiniae, choral 9:32)

  (소포클레스, 트라키니아이, choral 9:32)

• ἔτυχε δὲ τηνικαῦτα ὁ Κοίντιοσ ἄρουράν τινα ὑπεργαζόμενοσ εἰσ σποράν, αὐτὸσ ἀκολουθῶν τοῖσ σχίζουσι τὴν νειὸν βοιδίοισ ἀχίτων, περιζωμάτιον ἔχων καὶ ἐπὶ τῇ κεφαλῇ πῖλον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 17 6:1)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 17 6:1)

유사 형태

• Σπόριος (54)
• σπόρον (33)
• Σπόριον (23)
• σπόρου (16)
• σπόρος (13)
• Σπορίου (9)
• σπορᾶς (9)
• σπόρῳ (9)
• σπορὰν (5)
• σπόρων (4)
• σποράν (3)
• σποράσι (3)
• σπορὰ (2)
• σποράδα (1)
• Σπόριόν (1)
• σπόρους (1)
• σπόρω (1)
• σπορά (1)
• σπόριμα (1)
• Σπορίῳ (1)
• σποραῖς (1)
• σπορᾷ (1)
• σπορεὺς (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.